Navigatie

de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie

colofon/contact

Dankbaar

Uitgelogd

Huishoudelijk

5 oktober 2005

Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.

Maandag, 8 Februari 2010

Beenvis 13

Liebfrau en Jetske lopen samen de de autopsieruimte uit, richting de dichtstbijzijnde koffie-automaat. Ron gaat natuurlijk direct achter Jetske's magistrale silhouet aan. Haalt haar in, neemt haar bij de hand, zegt iets begrijpends. Ach nou ja prima, dan kan hij het rollende-ogencircus boekstaven voor het nageslacht. Ik moet nodig roken. Kloppend op mijn zakken constateer ik dat hele erge: in mijn haast te ontsnappen aan de maffia vanmorgen vroeg ben ik mijn shag vergeten. Zo snel mogelijk nieuwe aanschaffen dan maar. Geen nood Beenvis, met vijf minuten ben je in het centrum. Met grote passen beklim ik de trappen, weg uit Liebfrau's kille domein van bevoren doden en pizzabollen. In de lange gang naar buiten kom ik Shivani weer tegen, met een pak kopieerpapier. Doet ze wel eens wat anders dan rondlopen? Weer dat rinkelende handje, weer dat lachje met die snijtandjes. Terwijl ik haar sympathiek groet in het voorbijgaan dwalen mijn ogen langs haar lichaam en ik constateer dat haar buikje een welvinkje vertoont. Ach god, ze is zwanger. Toch niet helemaal single dus. Een broze papieren droom fikt weg in een felle flits van verlangen. Zwarte asschilfers dwarrelen neer, ergens  achter mijn ogen. Spijtig op mijn lip bijtend kijk ik om. Mijn oriëntalistische veroveringsdroompje wiegelt weg door de gang. Broek en topje te strak om het lijfje, de hakken hoog, hulpeloos balancerend met een pak A-4 vijfhonderd stuks tachtig gram per vierkante meter.

Buiten slaat de hitte tegen me aan alsof ik pizza-ovendeur open. Naarmate ik dichter bij het koopepicentrum kom wordt de mensenstroom dikker. Het lijkt wel of het hier ieder jaar drukker word. Roedels rondshoppende mensen met roodverbrande schouders. Moeten ze niet werken? Kleine winkeltjes met bescheiden zelfaanprijzingen worden langzaamaan vervangen door Hema's, Blokkers en ander grootgrut met  TL-verlichte letterbakken. Ik weet niet of dat goed of slecht is. Je kunt nu tenminste een fatsoenlijke glazen theepot made in China kopen voor drie euro negenennegentig in plaats van een lekkend keramieken onding made in UK voor vijftien. Ik wandel een Blokker binnen en laat een Grieks tempeltje door mijn handen gaan. Slecht afgewerkt gipsen ding. En juist in die slechte afwerking zit hem de charme. Anders was het een blokje wiskunde geweest: volmaakt oninteressant als een glazen schaakspel. Juist de slordige randjes suggereren geschiedenis. Kleine Koreaanse handjes die met veel zorg... Dat is het jammere van alle massaal gereproduceerde lichtbakpuien die voor de identieke inhoud van de winkels van elke stad in dit land staan et cetera.  Wat er nog herinnert aan een eigen straatbeeld, iets van geschiedenis, stopt acuut zodra je over de drempel stapt. Et voila, je staat tussen rijen griekse tempeltjes, obelisken en koning toet maskers.... Maar godjezus ik wil roow-ken. Wat sta ik hier te dromen? Ik zet Athena Parthenos' stempeltempeltje terug, wil naar buiten te lopen maar staar recht in het gezicht van Isis. Ze is blij verrast.
'Hans!'
'Hallo Isis.'
'Je kent Shanti, mijn dochter?' Nou en of. Hoewel niet van gezicht. Shanti blijkt een dikkig meisje met lang oranje-rood geverfd haar te zijn. Ze heeft net zoveel zwarte mascara op als haar moeder en verder zwarte lippenstift en een donkergrijze sweater met capuchon. Een of andere rockster staat er meer dan levensgroot op, met minstens net zoveel mascara. Dat ze niet stikt in dat ding. Shanti slaat haar ogen neer. Ik krab op mijn hoofd en zoek een uitweg.
'Je wordt al behoorlijk grijs hè Hansje?' Isis, zo heet ze echt, zat vroeger bij mij op school. Ik ben ooit op een dronken feestje in een donker hoekje met haar beland. Sindsdien heeft ze het idee dat we een band hebben. En omdat het destijds wel wat verder ging dan zoenen durf ik niet zo goed aan haar ideeën over onze band te tornen. Isis heeft grote, een beetje bolle ogen die vroeger een interessant contrast vormden met haar slanke lichaam. Inmiddels heeft dat lichaam zich aan haar ogen aangepast en ze loopt rond in een soort zwarte bedoeïen-tent-jurk, afgezoomd met gouden stiksel. Haar lange zwartgeverfde haar hangt er los overheen. Ongeveer negen maanden nadat ik met haar, euh, nou ja... kreeg ze een kind. Ik was behoorlijk bang dat het mijn kind was maar met mijn vader was ik daar al snel uit.
'Van orale seks, wat zij dus bij je deed, kun je niet zwanger worden, jongen.' Ik heb medelijden met Shanti. Haar vader zat in een Roemeens bandje geloof ik. Niet meer te traceren. Wie weet staat ze over een paar jaar in dat TV-programma, dinges, 'Spoorzoekertje'  ofzo. Kijk haar dan half verborgen achter haar moeder staan,  met de cappuchon op alsof ze ter plekke door de grond wil zinken.
'Ja Isis. Ik word grijs. Hoe is het met je handel?' De laatste keer dat ik haar sprak vertelde ze enthousiast over haar edelstenen-webwinkel. Overtuigd dat het een succes was, nog voor ze ook maar een steen verkocht had. Zoals wel meer digibeten verwarde ze een gelikte webpagina met een drukbezochte. Heeft haar klauwen met geld gekost ook nog.
'MIjn wat? Oh, mijn handel. Die heb ik tijdelijk  in de ijskast gezet. Te druk met andere zaken!' zegt ze stralend.
'Mooi zo, andere zaken!' Ik moet haar ook geen vragen over haar leven stellen. Zo dwing ik haar te liegen. Die Shanti staat er ook steeds radelozer bij. Ik moet dit gesprek beêindigen voor ze gaat automutileren.
'ja Hans, ik ben een meditatiegroepje begonnen bij mij thuis, het loopt echt als een trein! Als je nog eens in de buurt bent, komt lekker langs! We heten Tantra Yoga Happy Group. We staan op het web.'
'Goh, harstikke fijn joh! ' Tantra is toch iets met seks? Ik knik vriendelijk en wil verder lopen. Maar Isis verplaatst haar gewicht, zodat haar bulk zich nu tussen mij en een stapel plastic prullenbakken bevindt. De stapel wankelt vervaarlijk. Shanti krabt zenuwachtig aan haar gezicht.
'En jij? Nog steeds agentje?' giechelt ze. 'Ik hoorde dat jij en Inge...' Ze kijkt me diep in mijn ogen. 'Dat jij en Inge uit elkaar zijn?' Oh mijn god. Wat moet dit mens van me?
'Ja dat klopt ja. Zeg Isis, ik ga er maar weer eens van door denk ik.' Ze pakt me bij mijn arm en trekt me naar zich toe. Mijn lichaam maakt contact met haar tentheid. Ze brengt haar mond vlak bij mijn oor en fluistert.
'Wil je niet even langskomen zo?' Is ze gek geworden ofzo? Ik trek me los, grijp haar bij haar schouders.
'Nee dat wil ik niet. Waar ben je in godsnaam mee bezig mens? Nu niet en nooit niet!' Ik stap achteruit en gooi daarbij bijna een kartonnen display die een revolutionaire dweilemmer aanprijst omver. Jezus Christus. Dit was toch al decennialang geschiedenis? Ik schud mijn hoofd naar naar Isis en loop weg, om de plastic prullenbakken heen. Zwaai nog naar Shanti, maar die kijkt alleen maar nagelbijtend naar haar modieuze nepkistjes. Ik moet denken aan vroeger, ik heb ooit echte gedragen. Sommige dingen blijven maar doorgaan, en ze worden er niet beter op. Schoenen, tempels, waanideeën...
Shag dus. Ik wandel bij de Appie naar binnen. De automatische deur glijdt open en de geur van wasmiddel beneemt me bijna de adem. Iemand heeft zeker een pallet laten vallen in de winkel. De airco werkt op volle toeren om het op te lossen, het is ijskoud. Het lijkt wel een soort helse ontsmettingsdouche, vol bibberende mensen achter rammelende winkelwagentjes vol boodschappen. Gelukkig hebben ze servicebalie. 'Twee pakjes huismerk Shag alsjeblieft.' Een magere vrouw die ik niet ken staat achter de toonbank. Ik groet vriendelijk en loop snel de warmte weer in.. Als ik buiten sta slaat de hitte me weer op mijn lijf, alsof ik voor een enorme uitlaatpijp sta. Ik steek op en geniet van een lang uitgestelde nicotinekick. Denk met een lichte rilling terug aan Isis' tenttlijf. Tantra Yoga Happy club. Jezus fucking Christus.

door Grrrits

  Beenvis 12
  Beenvis 14

Lekker weer, Grrrttssh!
bromde Spencer Brandsen om 08:29 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

Ja, smeuig.
bromde Enz om 10:26 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

Daar gaan we weer, Spencer laat zijn roedel ouwe lullen los :-)
Ik ga het eerst even lezen, commentaar volgt.

@kerstje of was her kersje? Ik weet eigenlijk zelf niet hoeveel honden deze roedel telt. Eigenlijk verdenk ik Spencer ervan dat hij blaft voor minstens drie.
bromde Kapitein Nemo om 13:01 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

Wie, ik? Welnee.
bromde Spencer Brandsen om 13:08 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

met excuses voor de ‘gekapittelde bleke akropoliszuilen van de maagdelijke Athene’. was nergens voor nodig
bromde grtsgfdshdyh om 13:32 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

Nee, maar ik dacht laat ik er maar niks van zeggen. Ik benader de dingen liever positief. Er is al narigheid genoeg.
bromde Enz om 13:43 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

O ja, Kersje [ wat een geile naam trouwens], de roedel omvat tegenwoordig nog maar ongeveer een tiental exemplaren. Elf met jou erbij. Een soort theekransje. Maar wel gezellig.
bromde Enz om 13:47 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

Meer een kaaskransje, vermits het merendeel van de roedel de Nederlandse nationaliteit heeft. Uitgezonderd Drs Arendt Chipolata en mezelf (ik ben een rasechte Eburoon, uiteraard van de goeie kant van de Maas).
bromde Kapitein Nemo om 14:49 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

Nu lees ik net dat er behalve een gebied met Nederlands- en Vlaamssprekenden ook nog een enclave met Duitssprekenden bij u is. Met een eigen president. Veel gekker moet het toch niet worden.
bromde Enz om 15:47 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

Kom Enz, je weet toch wel dat de Britten in de 19e eeuw onze huidige wereld incluis belgië hebben verzonnen met een landkaart, een lineaal en een dobbelsteen?
bromde grtssghyhsd om 16:01 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

Jawel hoor, maar ik was niet op de hoogte van het Duitssprekende deel. En dat ze een eigen president hebben.
bromde Enz om 16:23 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

Hebben we het nu over België? De Duitstalige gemeenschap hier heeft geen president hoor. Wij zijn tenslotte geen republiek. Zou dat beter zijn? Ik vraag het me soms af.
Er is trouwens ook nog een Frans sprekend gebied heer Enz, indien u daar ook nog niet van op de hoogte was. De luie walen, zoals wij vlamingen ze noemen.
bromde Kapitein Nemo om 16:35 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

Ik vond…: ik maakte kennis met haar tentheid echt klasse haha… wat me dan weer bracht op de “offtopic-heid” die hier de scepter lijkt te zwaaien…Slap ge-oh van de 1e orde maar wel grappig…dat dan weer wel!
Mijn naam is niet geil hoor… ik heet Kerstin en je spreekt ´t uit als SJerstin …met de ordinaire SJ van SJaak zeg ik altijd maar… Meestal wordt ´t verkort tot Kers en zelf doe ik er nog een schepje bovenop met KersJE omdat mijn lange benen en hoge hakken me tot 190 cm het zwerk in laten reiken… meer is dat niet!
bromde Kersje (URL) om 22:11 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

Offtopic-heid. Offtopicisme. Hij offtopiceerde. Regelmatig ging hij zich te buiten aan offtopicisme.
bromde Enz om 22:30 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

Over offtopicisme gesproken, kapitein, er bestaat in uw ‘land’ zoiets als de Deutschsprachige Gemeinschaft en die heeft wel degelijk een minister-president, te weten Karl-Heinz Lambertz. Hij gebruikt woorden als ‘brugfunctie’, ‘euregio’, ‘unique selling point’, ‘identiteit’, en ‘scenario’. Bovendien wil hij ‘een toekomst opbouwen’. Dus het is wel degelijk een echte minister- president. En er zijn ook nog vier ministers.
bromde Enz om 22:45 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

Ps: En ik blijf Kersje een geile naam vinden. Ik kan er niets aan doen.
bromde Enz om 22:47 (op Dinsdag, 9 Februari 2010)

Een minister-president is nog geen president in de republikeinse betekenis van het woord. Verder wil ik er geen woorden aan vuil maken.

Zou u aan die 1m90 kunnen tippen heer Enz, of zou u op de tenen moeten staan om de dame het hof te maken?
Ik kan er met mijn 1m86 alleszins niet bij, of ik zou ook naaldhakken moeten dragen – maar dat schijnt niet zo goed voor de rug en de voeten te zijn, dus dat laat ik maar na.
bromde Kapitein Nemo om 12:05 (op Woensdag, 10 Februari 2010)

Nederland is ook geen republiek. En toch hebben we een minister president. Een republiek is trouwens beter, want dan staan er minder mensen op de loonlijst.

Zonder naaldhakken haal ik de 1m90 niet. Maar de geilheid is er niet minder om. Integendeel, mogen we wel zeggen.
bromde Enz om 12:28 (op Woensdag, 10 Februari 2010)

Het doet me plezier dat u ‘m nog recht krijgt.
bromde Kapitein Nemo om 12:54 (op Woensdag, 10 Februari 2010)

Mallerds…
bromde Kersje (URL) om 15:10 (op Woensdag, 10 Februari 2010)

Ik brom nog steeds…Zo lijk ik net een Kers met de baard in de keel..kunt u niet iets inbouwen zodat…zodra ik een reactie plaats er komt te staan: Kirde…..i.p.v. bromde
bromde Kersje (URL) om 15:12 (op Woensdag, 10 Februari 2010)

Naaldhakken draag ik bij de weg niet of nauwelijks… Met al die koddige kinderkopjes in grote en/of historische steden breek je daardoor nogal makkelijk je enkels of andere broze delen…. Meestal zijn het flinke knapen van hakken…Isis zou er wellicht goed een klein deel van haar tentheid mee kunnen opheffen cq verbloemen… dat dan weer wel!
bromde Kersje (URL) om 15:16 (op Woensdag, 10 Februari 2010)

Die Enz… is nogal persisterend in zijn (eerder gedane) uitspraken geleuf ik,of is ie gewoon strondenzenweis?
bromde Kersje (URL) om 15:19 (op Woensdag, 10 Februari 2010)

Ach wel nee, u bent gewoon zijn spreekwoordelijke kersje op de spreekwoordelijke taart – verder dan spreekwoordelijkheden gaan we hier immers niet. En over taart gesproken, ik lust ook wel een stukje.
bromde Kapitein Nemo om 16:38 (op Woensdag, 10 Februari 2010)

bokjes op een heuveltje
bromde grtskygkg om 19:59 (op Woensdag, 10 Februari 2010)

Onder het rokje stoot het bokje.
bromde Enz om 20:32 (op Woensdag, 10 Februari 2010)

Past u toch op met kersen, bokjes… ze zijn zacht en zoet maar…
hebben (een hard te kraken) pit
bromde Kersje (URL) om 23:41 (op Woensdag, 10 Februari 2010)

Ik wil uw pit niet kraken. Alleen maar tegen u opkijken. Ik kan trouwens ook niet anders.
bromde Enz om 00:05 (op Donderdag, 11 Februari 2010)

Vannacht droomde ik van u, Kersje. U was nog groter geworden, ruim over de twee meter. Mijn hoofd zat tussen uw beide voorgevels geklemd.
Het was adembenemend.
bromde Enz om 13:56 (op Donderdag, 11 Februari 2010)

Als u datzelfde maar niet overkomt haha…dan zijn de rapen gaar…
ik zal uw droomlust toch maar weer wat temperen… mijn voorgevel(meestal heeft een vrouwke er maar 1tje ;)
bestaat louter en alleen uit 2 halve maantjes…Was het niet mijn kleine broertje waar u over droomde? Hij is maar 206 cm ^_
bromde Kersje (URL) om 17:45 (op Donderdag, 11 Februari 2010)

Ik sluit niets uit. Want het was erg donker.
bromde Enz om 22:22 (op Donderdag, 11 Februari 2010)

Ach weet u… een keertje flink in het duister tasten…kan wellicht best bevrijdend werken. Een menske weet ´t allemaal niet :)
bromde Kersje (URL) om 09:12 (op Vrijdag, 12 Februari 2010)

Hoe zit ´t eigenlijk met Tante Miep? ...en met die koffiebonnenuitgifte?... Ik spaar altijd koffiebonnetjes….
bromde Kersje (URL) om 09:14 (op Vrijdag, 12 Februari 2010)

Tante Miep? Is mij niets over bekend. Maar ik spaar wel koffiebonnetjes -of beter: koffiewaardepunten – van Albert Heyn. Het zijn groene rechthoekjes die zich op de pakken Espresso koffie van AH bevinden. Je moet ze uitknippen en als je er 25 hebt moeten ze op een zogeheten Perla spaarkaart geplakt worden. Het geheel is dan goed voor een gratis pak AH koffie. Eigenlijk is het een manier van korting geven, maar dan op een zo ingewikkeld mogelijke manier. Ze kunnen net zo goed de koffie goedkoper maken en dan hoeft er niks uitgeknipt te worden en er hoeven geen spaarkaarten gedrukt te worden en je hoeft geen Velpon te kopen, maar dat schijnt om een of andere reden te eenvoudig te zijn. En ik hou nu juist zo van eenvoud. Ik koop bijvoorbeeld altijd Espressokoffie maar ik heb geen espressoapparaat. De espressokoffie doe ik in een gewoon filter en dan giet ik er kokend water uit de fluitketel op. Maar omdat het espressokoffie is kan ik de benodigde hoeveelheid water in één keer in het filter gieten en toch een lekkere kop koffie krijgen, maar dan in een veel kortere spanne tijds dan wanneer ik gewone snelfiltermaling of een espressoapparaat zou gebruiken. Het is echt in een wip gebeurd.
bromde Enz om 13:32 (op Vrijdag, 12 Februari 2010)

Ik drink thee.
bromde Kapitein Nemo om 17:45 (op Vrijdag, 12 Februari 2010)

Ik ook. Als ik geen koffie drink tenminste. Maar op de thee zitten bij AH geen waardepunten. Ook niet op melk en cola, of bier en wijn. Wat is er zo bijzonder aan koffie dat alleen dáár waardepunten op zitten? Ja, zal een of andere oetlul dan wel zeggen, dat is historisch zo gegroeid. Want altijd als je ergens iets idioots tegenkomt is er wel een oetlul die dat zegt, dat het historisch zo gegroeid is. Alsof het daardoor minder idioot wordt.
bromde Enz om 18:26 (op Vrijdag, 12 Februari 2010)

Ik voel me nog wat jong voor waardepunten. Misschien binnen een jaar of twintig.
bromde Kapitein Nemo om 23:03 (op Vrijdag, 12 Februari 2010)

Moet u wel eerst koffie leren drinken, want op thee zitten geen waardepunten.
bromde Enz om 23:23 (op Vrijdag, 12 Februari 2010)

Halvemaantjes. Zijn dat van die Claire Brétecher-tieten?
bromde Bert om 00:12 (op Zaterdag, 13 Februari 2010)

lekker hoor.. * wacht op deel 14 *
bromde sikbock om 01:15 (op Zaterdag, 13 Februari 2010)

Haha…“jullie” zijn zelf begonnen met tante Mieps koffiebonnen hoor ( zie bloglay-out linksboven onder huishoudelijk)

Enz zegt: (hoe krijg je die tekst schuin hier zodat je kunt aangeven dat ´t een citaatje is?) Eigenlijk is het een manier van korting geven, maar dan op een zo ingewikkeld mogelijke manier…..Misschien houd ik daar wel van? Misschien is dat wel het doel van mijn pathetische leven? Gewoon zo moeilijk mogelijk doen, terwijl ´t ook makkelijk kan?
...ik spaar namelijk ook spaarzegels ;—)...Je wilt niet weten hoeveel bloed zweet en tranen er aan te pas komen voor het uitkeren van DRIE extra kolere-eurietjes daadwerkelijk plaatsvindt.De boekjes moeten ontworpen, gedrukt, beplakt.De zegels moeten ontworpen, gedrukt in rollen, getransporteerd en zo nu en dan ook nog geupdate worden om niet zoals de Kapitein al een beetje aangeeft….geheel en al oubollig over te komen ! En belikt niet te vergeten. 490 van die onsmakelijke dingen moet je tong beroeren wil het boekje volgeraken. Wist je dat die lijm , net als van postzegels e.d. van onder meer visafval wordt gemaakt? Als je allergisch bent voor viseiwit, kun je daar dus een behoorlijk allergische reactie van krijgen. Je kunt er bijvoorbeeld eczeem van krijgen op en in je mond. Bovendien kunnen in de lijm van postzegels gluten voorkomen. Hiervan kunnen mensen met glutenallergie last krijgen, zeker als je het boekje in 1 klap wilt volplakken. Gelukkig zijn daar dan weer sponsjes voor die nadat je die onderuit je keukenkastje hebt gevist, je je hoofd voor de zoveelste maal gestoten hebt, nat gemaakt kunnen worden en je daarmee je tongetje kunt ontlasten. Net aangenomen kassieres missen dikwijls nét dat laatste beetje inwerken om trucjes te leren hoe je snel kunt tellen en hoe je de enorme hoeveelheden zegeltjes (bij mij dan toch…ik haal VVVVDHW: voervoorviervoordeheleweek)tot een net pakketje kunt vouwen om bij het bonnetje aan de klant mee te geven…Als je de jongeling dan ziet stuntelen en tegelijkertijd het hoofd van de eerstvolgende wachtende klant van nijd rood ziet aanlopen, kun je je behoorlijk opgelaten voelen…Sta je daar…met je handen voor je halve maantjes gevouwen maar te wachten..(en nee, dat zijn niet per definitie Claireborstjes…als je het positief uitlegt kun je deze bescheiden rondingen vergelijken met modellenborstjes maar dit geheel terzijde)Dat is wellicht ook wel historisch zo gegroeid :p want vroeger had je nog niet zulke moderniteiten als rolbanden voor de deponering van de dagelijkse boodschapjes…En er was uberhaupt niet zo veel geld te besteden. Per dag werd besloten wat de pot zou schaffen en dan ging mams met haar net door paps gevulde huishoudbeursje naar de buurtgroenteboer en -slager… Eigenlijk veel eenvoudiger maar zonder spaarzegeltjes…
Ach…nou word ik er zelf nog melancholiek van.
bromde Kers (URL) om 13:16 (op Zaterdag, 13 Februari 2010)

Ja grttts…waar blijft gtvr dat vermaledijde veertiende deel nou? Beter dan dat geneuzel van mij (maar wél een goede oefening in offtopicisme btw ;)Of wacht je soms expres?...om onze zalige zondagsrust te doorbreken? Vertel op!
bromde Kers (URL) om 19:17 (op Zaterdag, 13 Februari 2010)

Of zou hij misschien toch onder de tent van Isis zijn gekropen? ´t Blijft giswerk….
bromde Kersje (URL) om 19:19 (op Zaterdag, 13 Februari 2010)

Nou ja, Kers, Grrttss werkt al hard genoeg. En wat is er mis met offtopicisme? Ik vind het eigenlijk wel een mooi genre. Sterker, vanaf nu noem ik mij offtopicist en ik zet dat ook in mijn paspoort. Tegen de tijd dat het woord ingeburgerd raakt zal de dubbele f plaats maken voor een enkele, dus laat ik dat dan maar nu meteen doen: oftopicist dus. Dé Oftopicist. Nu moet ik eerst even gaan wennen aan het idee dat ik De Oftopicist ben. Ik bedoel, ik had niet verwacht dat ik dat zou worden, het overvalt me een beetje.
bromde Enz om 19:48 (op Zaterdag, 13 Februari 2010)

Hihi… tja dat kan ik me voorstellen… tis nogal niet niks…DE Oftopicist…, klinkt best heftig! Daar moet ik even op proosten met minnaar Stolichnaya hoor… maar Enz, als dat eenmaal officieel ook in je paspoort staat…zou je dan elk land nog wel inkomen? In de States bijvoorbeeld huiveren ze voor best veel dat eindigt op ist…
bromde Kersje (URL) om 20:09 (op Zaterdag, 13 Februari 2010)

Putver…bedenk ik mij plots: als jij De Oftopicist bent?... tot wat maakt mij dat dan? Elke vraag roept weer nieuwe op :p
bromde Kersje (URL) om 20:15 (op Zaterdag, 13 Februari 2010)

In de natuurkunde hebben ze de wet van het behoud van ellende, wat wil zeggen dat iedere oplossing weer nieuwe problemen veroorzaakt. Vandaar dat veel dingen veel ingewikkelder zijn [gemaakt] dan strikt genomen noodzakelijk is. Maar hier zie ik niet echt een probleem. U kunt zich toch oftopiciste noemen? Of oftopicienne, dat klinkt Frans en zoals u weet is in Frankrijk alles veel beter, dus dan zit u altijd goed.
bromde De Oftopicist om 20:45 (op Zaterdag, 13 Februari 2010)

Ja dat lijkt me wel wat…
Offtopicienne Cerise :)
bromde Kersje (URL) om 22:32 (op Zaterdag, 13 Februari 2010)

Nou, of er dan ook nog Cerise achteraan moet weet ik niet. Misschien is dat dan net weer iets te veel van het goede. Zo’n mond vol als het ware.[Leef met vlag en wimpel, maar houd het simpel]. Aan de andere kant moet u natuurlijk gewoon doen wat u niet kunt laten.
bromde Enz om 22:49 (op Zaterdag, 13 Februari 2010)

Ja. is ook zo…. Dat moet ik noig een beetje leren…van dat less is more enzo
bromde Kersje (URL) om 23:34 (op Zaterdag, 13 Februari 2010)

In hemelsnaam Grrrits, bundelen en een kaft er omheen.
bromde Evice om 00:24 (op Zondag, 14 Februari 2010)

Sapperdekriek waarde Evice…doet u er altijd een kaft omheen voordat de climax/apotheose heeft plaatsgevonden?
bromde Kers om 09:17 (op Zondag, 14 Februari 2010)

Less is more, Evice?
bromde Enz om 11:34 (op Zondag, 14 Februari 2010)

Gezellige boel hier.
bromde Kapitein Nemo om 22:03 (op Zondag, 14 Februari 2010)

Gezelligheid kent geen tijd.
bromde Enz om 22:22 (op Zondag, 14 Februari 2010)

Kopje koffie derbij?
bromde Kersje om 22:33 (op Zondag, 14 Februari 2010)

Misschien staat Grtsss zijn baaltje shag oprokend nog immer voor de Appie…. stiekem oude vrouwtjes de voetbalplaatjes aftroggelend…
bromde Kers om 22:37 (op Zondag, 14 Februari 2010)

Ik vond vandaag een hele vervelende dag. Het leek wel alsof ie 327 uur duurde. En hij is nog steeds niet afgelopen.
bromde Enz om 23:06 (op Zondag, 14 Februari 2010)

In Niger stond de eenzaamste boom ter wereld. In een omtrek van 700 km was geen andere boom te bekennen. Maar in 1973 reed een Libische vrachtwagenchauffeur de boom omver. Toen hebben ze de voormalige acacia maar in het museum gezet. Zodat er in ieder geval íets in stond.
bromde De Oftopicist om 13:09 (op Maandag, 15 Februari 2010)

Volgens mij is dit een geval van animisme.
bromde Kapitein Nemo om 19:26 (op Maandag, 15 Februari 2010)

Maar ondertussen weet ik nog steeds niet hoe het met die halvemaantietjes zit. Geen Brétecher-skischansjes dus, maar wat dan wel? Vanuit welke hoek zien ze er uit als halve maantjes? Niet van de zijkant dus kennelijk, maar hoe dan wel? Van voren? van boven? Van onderen? Word er maar eens wijs uit.
bromde Bert om 21:23 (op Maandag, 15 Februari 2010)

en die kers is gewoon een vent natuurlijk… da’s duidelijk
bromde sikbock om 00:22 (op Dinsdag, 16 Februari 2010)

Vrouwe Kers,
Ik zie dat u met veel succes deze ietwat slabakkende site nieuw leven hebt ingeblazen. Uw bijdragen hebben een hoog mallotigheidsgehalte en dat hebben de heren van Bicat waarschijnlijk graag, vooral als die gekkigheid uit het brein van een vrouw komt. Een mens zou er zowaar de draad van het verhaal van hierboven bij verliezen.
bromde Drs. Johan Arendt Happolati (URL) om 16:23 (op Woensdag, 17 Februari 2010)

het slijk der aarde

Holle retoriek

"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen. Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd met nat speculaas. Jong zijn is zo mooi…"

"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!

Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.

Maar nu heb ik het gevonden!

Groetjes Lieke"

(Lieke, Zelf een column schrijven)

"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.

En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)

"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te respecteren en in acht te nemen.

vr groet

dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)

"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5 december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden... De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden. Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)

"Geachte heer,

Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator. Met vriendelijke groet.

Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)

"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)

"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)

"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)

Reageerziekte

"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.

Conclusie & nawoord

Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.

En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.

Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!

Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)

"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)

"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen. Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'. Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard. Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox. Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.

U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)

"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)

"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars. Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)

"Thanks! Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen. Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken. Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen. Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe. Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn. Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn. Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen. Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet. De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren. Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire. Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)

"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen. U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid. Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken. Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)

"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)

"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)

Zelfbeschouwing

"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)

"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven. "
(Nove, 22/11/2005)

"Ach ja, leuk, schrijvers.

Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.

Die sfeer.

Geef mij maar parkeerwachten. "
(Marnix, 21/11/2005)