stoel
 
 

Navigatie

de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie

colofon/contact





Dankbaar

Uitgelogd

Huishoudelijk

5 oktober 2005

Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.

  Beenvis 7 - Grrrits

Maandag, 4 Januari 2010

Beenvis 7

- 'Ik had gewoon te veel gedronken! Dat was alles. Die Van Aartsenbarbeque was gewoon even too much. Verder niets aan de hand. Oké?' Ik pak mijn shag uit mijn borstzak en wil er eentje gaan rollen. Van Brienenoord schudt ernstig met zijn wijsvinger en wijst met zijn kin naar de glimmend nieuwe 'verboden te roken' sticker boven zijn deur, onder het geelgerookte plafond. Wat een tragiek. Sinds die dottertoestand lijkt hij de fucking Gezondsmurf wel. Vroeger was hij zo leuk. Een beetje gezet was-ie, een gezellige dikkerd zeg maar. Hij dronk en rookte het hardst van ons allemaal en je zag altijd een twinkeling in zijn ogen. Hij was onze aanvoerder, onze gids. Nu glanzen zijn ogen dof in een gezicht vol verticale rimpels. Hij heeft de waarschuwingen van de dokter letterlijk genomen. Hij drinkt alleen nog maar wortelsap, rent twee keer per week vijf kilometer hard en wil onze afdeling net zo behandelen als zijn lichaam. Vroeger ging er nog wel eens wat rond na het oprollen van een wietplantage, maar dat kun je nu mooi vergeten. Zelfs de losgeknipte fietsen'regeling' is niet meer. Het prikbord in de kantine hangt vol met calorie-onzin-A-4tjes van het internet. En het allerergste: Van Brienenoord heeft een koffiequotum ingesteld. Niet meer dan zeven bekertjes per dag... Gelukkig trekt geen mens zich er wat van aan, maar het schept een rare sfeer. Zoals Ron het zegt: 'Van Brienenoord kijkt te diep in zijn eigen urinemonsters.' Ik glimlach naar mijn chef en steek mijn shag terug in mijn borstzak.
- 'Luister Van Brienenoord, ik ben zo gezond als een vis. Ik garandeer je dat ik met een paar dagen rust en een rondje onveilige fusten in beslag nemen bij studentenverenigingen weer helemaal je man ben.'
'Als je het maar laat. Ik heb me vorig jaar in een bocht moeten lullen bij de baas van het OM vanwege die fustentruc van jullie. Zijn kinderen studeren hier, weet je nog? En daarnaast: ik maak me zorgen om je. Je rookt als een ketter en je ziet steeds witter. Te wit voor de tijd van het jaar. Je komt niet genoeg buiten. Sinds je vrouw bij je weg is zie ik jou alleen maar bergafwaarts gaan, jongen. Nee, laat me uitpraten. Je bent onmisbaar en we willen je nog lang houden. Maar je zorgt niet goed voor jezelf. Wat gisteren gebeurde bevestigt voor mij alleen maar wat ik al langer denk. Je hebt rust nodig, Beenvis. Ik heb besloten om je van je onderzoek te halen. Nee, spreek me niet tegen. Je moet naar buiten.  Al dat gesnuffel in de archieven en in die werfkelders... Kijk eens in de spiegel jongen. Je moet nodig wat zon op je bakkes. Dat onderzoek loopt niet weg. Een cold-case is een cold-case en blijft dat nog wel even.'
'Maar wat moet ik dan gaan doen chef? Klaar-overen?' Hij schudt zijn hoofd en glimlacht.
'Nee, jongen. Ik heb een perfect klusje voor je gevonden. Waarbij je kunt uitrusten en wat zon opdoen.'
'Oh fijn, ik mag de tuin van het bureau gaan doen?'
'Haha. Nee, heb je van de kinderboerderijenzaak gehoord?' Ja daar maken we al een week grappen over. Bloedende aaigeitjes en panische pony's. Typisch een geval van verveelde tieners, als je het mij vraagt. Hij denkt toch niet dat ik... 'Dat is nu een ernstige moordzaak geworden.'
- 'Ja, ik heb er van gehoord ja. Sorry, wat? Zei je moord? Wie is er dood?'
'Ach nou ja moord, dierenmoord. Gisteren is een dwerggeitje moedwillig om het leven gebracht, bij "De Bokkenheuvel", een kinderboederij in Zuilen. We willen al een week of wat iemand op de zaak zetten, maar iedereen heeft het te druk. Daarom heb ik besloten dat jij en Ron Brandsma het gaan uitzoeken. Lijkt me een ideaal klusje voor je, op dit moment.'

door Grrrits

  Beenvis 6
  Beenvis 8

Dwerggeitjes vermoorden! Pak dat tuig Beenvis!
bromde Spencer Brandsen om 13:12 (op Maandag, 4 Januari 2010)

Die Ron Brandsma gaat het niet lang maken dat voel ik aan m’n zware water.
bromde Eliv om 20:07 (op Maandag, 4 Januari 2010)

H2O2

Die namen….haha!
bromde L* (URL) om 23:29 (op Maandag, 4 Januari 2010)

Ja, dat wordt lachen op die kinderboerderij, let maar op!
bromde Kapitein Nemo om 13:51 (op Dinsdag, 5 Januari 2010)

Ik zie de titel al: Beenvis en Brandsma op de kinderboerderij. Flaptekst: Zuipende Beenvis en Liefdadigende Brandsma: het onbestendige duo, scherpzinnig opererend op de rand van Surrealistisch eigentijdse settings, niets is hen vreemd, van dakranden tot kinderboerderijen. Peuken en Neuken enzo.
bromde Eliv om 21:22 (op Dinsdag, 5 Januari 2010)

Dakranden worden overschat.
bromde Enz om 23:49 (op Dinsdag, 5 Januari 2010)

William Sidis (IQ 250) over het verzamelen van bus-en tramkaartjes http://www.sidis.net/Trans20.htm
bromde grtsfshjyjy om 12:31 (op Woensdag, 6 Januari 2010)

Dit wordt een lang verhaal; ik voel het aan mijn ellebogen. Ik vrees dat we van de ene zaak in de andere zullen sukkelen. Die startbaanmoord uit 1998 is trouwens ook nog niet opgelost. Het betrof hier de moord op een F-16 piloot van de luchtmachtbasis Kleine Brogel. Zijn lijk werd nota bene óp de startbaan gevonden. Zijn vliegtuig stond een eind verder netjes in het gras geparkeerd.
De sleutels zaten er nog op.
bromde Drs. Johan Arendt Happolati () (URL) om 18:28 (op Woensdag, 6 Januari 2010)

Het toeval wil dat ik in Kleine-Brogel ben opgegroeid. De bewuste startbaan ligt bij wijze van spreken in de ouderlijke achtertuin. Maar van die moord weet ik niets af.
bromde Kapitein Nemo om 12:07 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

Waarde Kapitein toch algelijk!
Dat was maar om te lachen, hoor! Die moord heb ik uit mijn duim gezogen.
Ik ken de omgeving van Kleine Brogel goed. Ik heb er ongeveer twee jaar van mijn leven gesleten.
Meer zeg ik niet.
bromde Drs. Johan Arendt Happolati () (URL) om 12:15 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

Temperatuur rond het vriespunt. Veel zon. Weinig wind.
bromde Enz om 14:29 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

Allemaal goed en wel, Heer Enz., maar wie heeft dat dwerggeitje gemold, dat is de vraag die ons vandaag bezighoudt.
En als u ons zegt: “Temperatuur rond het vriespunt. Veel zon. Weinig wind.”, dan zeg ik: “Vertel ons nu eens iets wat wij nog NIET wisten!”
bromde Drs. Johan Arendt happolati om 14:37 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

Wist u dat de aarde ongeveer 6.000.000.000.000.000.000.000.000 kilo weegt? Vast niet.
bromde Enz om 15:20 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

Kijk, daar zaten we bijvoorbeeld ook op te wachten.
bromde Drs. Johan Arendt Happolati om 16:02 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

Kennelijk niet. Kunt u uw wensen niet wat nauwkeuriger omschrijven? We hebben al:

A: Iets wat u niet weet.
B: Geen wetenschappelijke feiten.

Maar dat is nog wat mager.
bromde Enz om 16:12 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

Wie heeft er belang bij dwerggeitjes te killen, ik zeg maar wat. Wat is het economisch nut van zo’n manoeuvre?
bromde Drs. Johan Arendt Happolati om 16:22 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

wat mij vooralsnog boeit: zou je met die trimaran van de sea-scheppers, als die irritante plak ijs bij de noordpool weggesmolten is en hij het weer een beetje doet, hard genoeg rondjes om de pool kunnen varen, op de juiste noorderbreedte, om de tijd stil te laten staan?
bromde grtsdadbdgbdgb om 17:40 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

No.
bromde Stephen Hawking om 18:24 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

Hoe dikwijls moet ik dat nu nog uitleggen? Van die maximumsnelheid van het licht, bedoel ik. Ik heb dat toch in 1915 al eens haarfijn uit de doeken gedaan?!?
bromde Dhr. A. Einstein om 18:43 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

Nog maar eens tegenslag voor de deeltjesversneller Large Hadron Collider (LHC) van het Europese nucleaire onderzoekscentrum CERN in Genève. Nadat de LHC ruim een jaar stil lag voor herstellingswerken, lijkt hij nu te kampen met sabotage. Niet door de spion van al-Qaida die vorige week ontmaskerd werd, maar door zogenaamde Higgs-deeltjes die “door de tijd reizen”.

Mysterieus
Die opmerkelijke theorie wordt in een wetenschappelijk artikel door een Deense en een Japanse wetenschapper uit de doeken gedaan. Hun theorie richt zich dus op het zogenaamde Higgs-deeltje, een mysterieus deeltje dat voorlopig alleen in theorie bestaat en andere deeltjes hun massa geeft.

De twee wetenschappers suggereren nu dat Higgs-deeltjes in staat zijn om terug in de tijd te reizen en te verhinderen dat de Large Hadron Collider ze zichtbaar maakt. Het proces zou vergelijkbaar zijn met een tijdreiziger die terug in de tijd gaat om zijn grootvader te doden, zodat hij zelf ook niet meer kan bestaan.

God
In de New York Times voorspelt Nielsen dat alle machines die Higgs-deeltjes produceren ongeluk zullen hebben. Hij denkt met zijn theorie zelfs te kunnen aantonen dat er een god bestaat. “Je zou zelfs kunnen zeggen dat we een model hebben voor god”, aldus Nielsen. “We vermoeden dat hij Higgs-deeltjes haat en probeert om ze te vermijden.”
bromde L* (URL) om 19:58 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

Volgens mij bestaat dat Higgs-boson helemaal niet.
bromde Spencer Brandsen om 21:27 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

Het klonk erg aannemelijk, die startbaanmoord van 1998.
bromde Kapitein Nemo om 21:43 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

jullie snappen het echt niet hè. als je naar het westen of oosten vliegt, ga je harder dan de aarde draait. je kunt 4 x oud en nieuw vieren. dus formeel kun je ook de tijd laten stilstaan.
bromde grtsdsdhdnfdhn om 22:26 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

Zeg, dit is toch niet de Reader’s Digest?
bromde Enz om 23:41 (op Donderdag, 7 Januari 2010)

Nee hoor, grttststst want terwijl je dat doet wordt je wel ouder. Alleen als je sneller dan de snelheid van het licht zou gaan zou je niet ouder of zelfs jonger kunnen worden. Maar dat is onmogelijk omdat je dan uit elkaar valt in deeltjes.
bromde L* om 08:44 (op Vrijdag, 8 Januari 2010)

Uit elkaar vallen in deeltjes?!? Gossie. Een mens vraagt zich af wat het ergste is: in de hens (Van Aartsen), of uit elkaar vallen in deeltjes. Uit elkaar vallen in deeltjes klinkt wel een stuk behaaglijker vind ik. Milieuvriendelijker ook, je weet het niet. De vraag is dan wel: hoe bestel je zoiets ter aarde? Hoe groot is zo’n… euh… volume (hoe heet het?)
bromde Drs. Johan Arendt Happolati om 09:03 (op Vrijdag, 8 Januari 2010)

Als je minder snel dan het licht gaat val je ook uit elkaar in deeltjes. Op den duur.
bromde Enz om 11:18 (op Vrijdag, 8 Januari 2010)

Heer Enz,
Als ik mij fietsgewijs door beemden en parken en door de vrieskou voortbeweeg en ik ga tegen dek, dan kan ik mij inderdaad voorstellen dat er een stukje van mij afbreekt. Wegens zeer broos geworden dan. Is het dat wat u bedoelt?
bromde Drs. Johan Arendt Happolati om 11:39 (op Vrijdag, 8 Januari 2010)

Ik val uit elkaar in warme klodders.
bromde Kapitein Nemo om 12:19 (op Vrijdag, 8 Januari 2010)

Ik bedoel natuurlijk dat je dood gaat. Op den duur.
bromde Enz om 13:03 (op Vrijdag, 8 Januari 2010)

ik zeg toch formeel…
bromde grtsfjfxmjvm om 13:59 (op Vrijdag, 8 Januari 2010)

Ondertussen is er een heel andere kwestie die me boeit: Stel – puur hypothetisch dus – dat Jeroen Krabbé wél zou kunnen acteren, zou dat dan iets uitmaken?
bromde Spencer Brandsen om 15:26 (op Vrijdag, 8 Januari 2010)

Formeel of informeel?
bromde Enz om 15:55 (op Vrijdag, 8 Januari 2010)

Wat ook grappig is, ik zag ooit een schilderij van Jeroen Krabbé en ik vond het eigenlijk best goed. Is hij daarmee informeel een kunstenaar?
bromde grtsshgnfn om 17:43 (op Vrijdag, 8 Januari 2010)

pff wat een kutstukkie zeg.. – veeel!
bromde sikbock om 02:33 (op Zaterdag, 9 Januari 2010)

Formeel schijnt hij acteur te zijn…
bromde Eliv om 19:42 (op Zaterdag, 9 Januari 2010)

Ik heb net even naar een interview met grrrts gekeken via een link op zijn myspace. Had ik nog niet gezien. Was erg interessant. Verder is’t een erg dooie zaterdagavond.

Wat hebben jullie toch met die Jeroen Krabbé?
bromde Kapitein Nemo om 23:09 (op Zaterdag, 9 Januari 2010)

Bas keek op van zijn glas frituurvet. Een vreemd geluid had zijn aandacht getrokken. Nerveus keek hij in de rondte op zoek naar een aanwijzing in de duisternis. Je moet er niet aan denken wat er met allemaal met een kip Mcnugget kan gebeuren. Dieren. Dieren waren een ramp voor de gemiddelde kip Mcnugget en Bas was zo gemiddeld als een kip Mcnugget maar kan zijn. Ja, voor je het weet neemt een muis (of erger!) zo maar een hap uit je en dan lig je daar met je kipvulling open en bloot voor iedereen te zien. Brrrr, alleen al de gedachte om zonder krokant buitenlaagje door het leven te moeten bezorgde Bas de rillingen.
Zo keek op van zijn exemplaar van “Katholieke Schoolmeisjes in de Problemen” en vroeg wat er aan de hand was. ‘Ik hoorde iets..’ zei Bas en zweeg vervolgens veel betekenend, terwijl hij wederom een gespannen blik wierp op het duister rond het kampvuur. ‘Ok, ok’ zei Zo. ‘Ik ga wel kijken…Ik heb immers jaren aan judo gedaan en ben dus niet bang voor een wat groot uitgevallen krekel of zo.’ Zo stond op en liep de duisternis in, Bas alleen achterlatend bij het gezellig knapperende kampvuur.
Onder zijn kleine knusse dekentje werd Bas zo lekker dicht bij het vuur wel erg slaperig. Toen, ineens schrok Bas wakker. Daar stond hij. Immens groot en met een rode neus: Ronald McDonald.
‘Je bent gedwaald van de kudde..’ sprak de holle stem van Ronald.
‘Keer terug in de moederschoot en toon berouw. Ik ben het vet, ik ben de frietsaus en de milkshake. Er is geen andere waarheid dan de mijne.’ Galmde het door de nacht.
‘Ja ja, ik zal nooit meer een ongehoorzame kip McNugget zijn Ronald..’ huilde Bas die inmiddels op zijn knieën zat. ‘En ik heb zo spijt van wat ik met Mariëlle het Franse Frietje heb gedaan…Franse Frietjes houden niet van meervoudige anale seks waarbij meerdere kip McNuggets “There was a brown girl in the rain” van Boney-M zingen en schoensmeer voor oneigenlijke lubriceer doeleinden gebruiken..’ jammerde Bas.
‘Wat!!??!!’ Bulderde Ronald McDonald. ‘Maar dat wist ik niet!!’
‘Oh eh, nou ja..eh ik zei zo maar wat hoor, ik heb het eh grotendeels verzonnen hoor enne ik ken helemaal geen Mariëlle het Franse Frietje, ik ken helemaal geen Franse Frietjes nu je het zegt, goh wat ben ik toch een kletskous, altijd verzin ik dingen he, zomaar zuig ze uit m’n spreekwoordelijke duim en….’ Ronald McDonald stond al naast Bas en strekte zijn gehandschoende hand naar hem uit. Op zijn gezicht waar normaal een olijke lach te zien was lag een verbeten grijns die naar wreed neigde…Hij pakte Bas bij zijn schoudertjes en begon te schudden…
‘Bas, Bas, wakker worden, het is al ochtend we moeten verder. De zon is al op en straks worden we oudbakken als we hier blijven liggen..’
Het was Zo. Gelukkig! Alles was maar een droompiedepoompie!
bromde L* (ik had zo'n rare droom) (URL) om 10:18 (op Zondag, 10 Januari 2010)

Met schoensmeer? Ja, dat kan natuurlijk ook. Nood breekt wet.
bromde Enz om 14:59 (op Zondag, 10 Januari 2010)

  
Persoonlijke info onthouden?

/ Textile

Epistels die ouder zijn dan 7 dagen krijgen een bonusvraag om spamscriptjes een loer te draaien.
 

  (Register your username / Log in)

Kattebel:
Verberg email:

Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of email-adres in te typen.



het slijk der aarde

 

Holle retoriek

"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen. Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd met nat speculaas. Jong zijn is zo mooi…"

"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!

Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.

Maar nu heb ik het gevonden!

Groetjes Lieke"

(Lieke, Zelf een column schrijven)

"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.

En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)

"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te respecteren en in acht te nemen.

vr groet

dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)

"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5 december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden... De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden. Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)

"Geachte heer,

Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator. Met vriendelijke groet.

Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)

"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)

"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)

"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)

Reageerziekte

"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.

Conclusie & nawoord

Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.

En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.

Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!

Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)

"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)

"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen. Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'. Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard. Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox. Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.

U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)

"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)

"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars. Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)

"Thanks! Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen. Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken. Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen. Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe. Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn. Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn. Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen. Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet. De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren. Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire. Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)

"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen. U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid. Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken. Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)

"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)

"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)

Zelfbeschouwing

"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)

"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven. "
(Nove, 22/11/2005)

"Ach ja, leuk, schrijvers.

Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.

Die sfeer.

Geef mij maar parkeerwachten. "
(Marnix, 21/11/2005)