Navigatie

de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie

colofon/contact

Dankbaar

Uitgelogd

Huishoudelijk

5 oktober 2005

Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.

Vrijdag, 11 December 2009

Beenvis 5

- 'Nou! Euh... nou zeg, Van Aartsen, jij hebt niet stil gezeten de afgelopen jaren, zo te horen. Indrukwekkend hoor, al die kennis. Wat vond je van Catullus?' Van Aarsten grijnst. Hij voelt in de grote zakken van zijn legerbroek en haalt een druipende pocket tevoorschijn. 'Wie is wie in de Griekse Mythologie?' staat er op. Mijn hart zakt in mijn schoenen. Dit is nog erger dan ik al dacht.
- 'Goh. Mag ik eens zien joh? 'Van Aarsten komt naar me toe en geeft me het boek. Ik kan hem nu overmeesteren, maar ik doe het niet. Dit gaat prima zo. Nog even doorslijmen en hij loopt gewoon mee naar beneden. Scheelt weer gezeul met spartelende benzineman op ladder.
- 'Dit is mijn schatkist, Beenvis. Hier put ik uit voor mijn verzen. Dit is het geheim van mijn genie.' Hij knipoogt.
- 'Heel doordacht, van Aartsen.' Ik geef de pocket aan hem terug. Hoofdpijn dreunt door mijn kop als een drilboor. Ik moet een sigaret. Ik klop op mijn zakken maar voel alleen mottenballen. Gelukkig komt de receptioniste me te hulp. Ze trekt een sigaret uit haar pakje Belinda, duwt hem tussen mijn lippen en steekt hem aan. Ze wil er zelf ook een opsteken, maar tikt eerst beleefd met haar nagel tegen het pakje, en houdt het aan van Aarsten voor. Die vist er nuffig een rokertje uit. Hij houdt zijn pocket voor zijn aansteker tegen een denkbeeldige wind. Het boek vat vlam. Van schrik laat van Aarsten 'Wie is wie in de Griekse Mythologie' op zijn met benzine doordrenkte soldatenkistjes vallen. Er klinkt een doffe klap, van de luchtverplaatsing, en binnen een fractie van een seconde is de man tegenover mij van top tot teen gehuld in oranje vlammen. Mijn wenkbrauwharen verschroeien door de plotselinge hitte. De receptioniste springt achteruit. Ik kijk met open mond toe hoe de mislukte dichter de show van zijn leven weggeeft, als menselijke fakkel. Krijsend als een speenvarken rent het Aarsmannetje rondjes over het dak, in een waaier van vlammen. Zijn schelle geschreuuw moet tot op de dom te horen zijn. Terwijl ik sta te twijfelen, of ik op hem moet duiken om het vuur de doven of niet, rent hij in volle vaart tegen de balustrade aan en kiepert eroverheen, het dak af. Beneden klinkt geroep en gegil.
De winkelende mensen uit de provincie beneden hebben niet zo'n heel leuk dagje, denk ik. Ik bijt op mijn lip tot het bloedt en ren naar de onderhoudsladder. In de lift bel ik de ambulance en de brandweer. En bel de brandweer weer af.

 Beneden staat al een grote kring mensen om Van Aarstens nawalmende, zwartgeblakerde resten. Heeft hij toch een keer indruk gemaakt. De receptioniste komt met een branddeken aanlopen en bedekt  het lichaam. Een politieauto stopt met gillende sirenes ernaast. De sirene en zwaailichten worden uitgezet, mijn collega's stappen uit en manen de mensen door te lopen. Dikke zwarte rook komt onder de deken vandaan. De geur van brandende benzine, gemengd met de stank van verschroeid haar en aangebrande barbecue brengt mijn ontbijt naar boven. Ik slik het weer terug. Kitty komt naast me staan en legt haar arm op mijn schouder. Ze heeft blosjes op haar wangen. Ik neem een laatste hijs van mijn sigaret en gooi hem weg. De hoofdpijn is echt hersensplijtend nu. Ik moet kotsen. Mijn handen trillen.
- 'Wat is er gebeurd?'
'Oh niets,' Ik mompel en kijk naar de grond. Kitty pakt me zachtjes bij mijn kin. Haar lichtblauwe ogen staan ongerust.
'Kijk me eens aan, Hans. Ik hoor niet wat je zegt zo.' Ik slik en trek een gezicht.
 'Het was al opgelost Kitty. Ik had hem al zover dat hij gewoon mee liep. En toen gaven we hem een sigaret.' Ik slik een paar keer en zucht diep. Ik steun met mijn handen op mijn bovenbenen.
- 'Oh god. En hij had zich met benzine overgoten?' Ik kijk haar aan en knik langzaam. Ze schudt zachtjes haar hoofd, haar handpalm op haar lippen. Een lok melkboerblond haar glijdt achter haar oor vandaan.
'Daar gaat mijn 70%, Kitty.' Het trillen wordt erger. Steehouwer legt een slanke hand op mijn rug.
- 'Wil je niet even gaan zitten Hans?'
'En weet je wat Kit? Ik kende hem.'
- 'Hè?'
'Uit mijn studietijd. Het was echt een enorme eikel...'
De ambulancebroeders arriveren. De jongens met de fluorescerende hesjes kijken vloekend en hoofdschuddend onder de deken 'Jezus Christus wat een puinhoop, heeft er iemand een spatel?' Ik voel me ziek. Het brandende Aarsmannetje rent non-stop rondjes over mijn netvlies. Ik moet even gaan zitten, denk ik. Ik krijg bijna geen adem. Ik laat me zakken op een bankje maar sta meteen weer op. Ik wankel naar de broeders toe, om te kijken of ik kan helpen, en dan wordt alles zwart. Als ik bijkom lig ik zelf onder een deken. Ik kom onmiddelijk overeind maar Kitty  buigt zich over me heen en duwt me terug. Ik zeg iets maar ik hoor niet wat. Het beeld wordt wazig. Streelt ze me nou door mijn haar of verbeeld ik me dat? Ik zink weg in een diep gat. Ik had die whisky echt niet moeten drinken.

door Grrrits

  Beenvis 4
  Beenvis 6

Mooi slot,Grrrttssz,weer terug naar de eerste regel. Maar heette die man nou Van Aartsen of Van Aarsten? Of van Aartsen? Of van Aarsten?
Vrijdagavond is overigens geen gunstig moment voor plaatsing als u graag reacties wilt hebben. In het weekend is het hier nog stiller dan doordeweeks.
bromde Spencer Brandsen () om 19:47 (op Vrijdag, 11 December 2009)

Grappig. Alleen een held die Hans heet…dat kan niet..is niet geloofwaardig.
En trouwens wie zegt dat dit het einde is?
bromde L* (URL) om 20:01 (op Vrijdag, 11 December 2009)

Volgens mij was ik dat. Maar ik kan me natuurlijk vergissen.
bromde Spencer Brandsen om 20:22 (op Vrijdag, 11 December 2009)

Nee, ik vergis mij niet. Ik was het wel degelijk.
bromde Spencer Brandsen om 20:29 (op Vrijdag, 11 December 2009)

Olé!
bromde Juan om 20:41 (op Vrijdag, 11 December 2009)

Hoezo niet geloofwaardig?
bromde Superhans () om 20:50 (op Vrijdag, 11 December 2009)

Formidable!
bromde Pierre om 21:16 (op Vrijdag, 11 December 2009)

• is onder de indruk *

ok.. sorry.. hierover dus. SALT LAKE CITY – Shani Davis blijft de schaatswereld verbazen. De schaatser uit Chicago scherpte bij wereldbekerwedstrijden in Salt Lake City het wereldrecord op de 1500 meter aan tot 1.41,04.
bromde sikbock om 00:05 (op Zaterdag, 12 December 2009)

Ik ben bijna 80!
bromde Mies Bouwman om 08:58 (op Zaterdag, 12 December 2009)

Godskolere! Het dringt nu pas tot mij door. Die Aartsema’s, dat is de bastaardkant van onze familie. Die inteeltpapagaaien deden het generaties lang met elkaar op het platteland. Tot ze er verminderd capabel van werden. En nu lees ik dat dat gedrocht van Henk dat ging studeren in Utrecht en dat zich van de Domtoren gooide dus gewoon een ongeluk is geweest. Ik wist niet dat’ie rookte. Kan dus toch dodelijk zijn, wat ze wel eens zeggen. Godskolere wat een pech voor dat joch.
bromde Aarsema om 13:10 (op Zaterdag, 12 December 2009)

Amazing! You’re a genius!
bromde Keith om 15:48 (op Zaterdag, 12 December 2009)

En zo zijn we al weer zondag. Lekker slot Grrrrtss. Ik ga geloof ik maar een whisky drinken.
bromde Kapitein Nemo om 18:49 (op Zondag, 13 December 2009)

Morgen maandag. Wie zegt trouwens dat dit het slot was?
bromde Enz om 20:24 (op Zondag, 13 December 2009)

Volgens mij was dat Kapitein Nemo. Maar ik kan me natuurlijk vergissen.
bromde Spencer Brandsen om 20:47 (op Zondag, 13 December 2009)

Nee, ik vergis me niet. Het was wel degelijk Kapitein Nemo.
bromde Spencer Brandsen om 21:04 (op Zondag, 13 December 2009)

Fabelhaft!
bromde Heinz om 14:25 (op Maandag, 14 December 2009)

maar ffe serieus, weet iemand een beter einde?
bromde grtsfgfjsmt om 15:15 (op Maandag, 14 December 2009)

L* ongetwijfeld. Maar ik vind het meer dan prima zo.
bromde Spencer Brandsen om 17:22 (op Maandag, 14 December 2009)

Gewoon zo laten Grrttss.
bromde Enz om 21:21 (op Maandag, 14 December 2009)

Hallo, attentie:

Morgen schijnt de zon. Ja ja,

Morgen schijnt de zon
...
bromde Goed Nieuws om 22:37 (op Maandag, 14 December 2009)

Grr666tzhah überlord: is dit wel het einde?
bromde Eindeloze vraag van Eliv om 17:47 (op Dinsdag, 15 December 2009)

Best mogelijk dat dit het einde is. Maar ik kan me natuurlijk vergissen.
bromde Spencer Brandsen om 19:30 (op Dinsdag, 15 December 2009)

Nee, ik vergis mij niet. Het is best mogelijk.
bromde Spencer Brandsen om 19:32 (op Dinsdag, 15 December 2009)

Maar zou het dan niet kunnen dat er tóch nog iets achteraan komt?
bromde Enz om 20:43 (op Dinsdag, 15 December 2009)

Jawel, dat zou ook kunnen. Je weet het niet.
bromde Spencer Brandsen om 21:05 (op Dinsdag, 15 December 2009)

Ik wil me nergens mee bemoeien, maar ik geloof er niet in.
bromde Een outsider om 21:44 (op Dinsdag, 15 December 2009)

Ik ook niet meer.
bromde Enz om 16:33 (op Woensdag, 16 December 2009)

Vandaag heb ik zo’n gevoel van: Pffff.
bromde Kapitein Nemo om 14:10 (op Donderdag, 17 December 2009)

Ik gisteren.
bromde Enz om 16:04 (op Donderdag, 17 December 2009)

Nu ik er eens over nadenk, ik gisteren ook.
bromde Kapitein Nemo om 16:24 (op Donderdag, 17 December 2009)

Het zijn de donkere dagen voor Kerst.
bromde Spencer Brandsen om 17:04 (op Donderdag, 17 December 2009)

En daarna wordt het beter?
bromde Enz om 19:58 (op Donderdag, 17 December 2009)

Misschien, misschien ook niet, wie zal het zeggen.
bromde Kapitein Nemo om 22:13 (op Donderdag, 17 December 2009)

Je weet het niet.
bromde Spencer Brandsen om 22:52 (op Donderdag, 17 December 2009)

Laten we er maar het beste van hopen.
bromde Enz om 09:47 (op Vrijdag, 18 December 2009)

Hoop verloren is al verloren. Dat is wat ík altijd maar zeg.
bromde Een outsider om 10:01 (op Vrijdag, 18 December 2009)

Het is niet de wanhoop, daar kan ik wel mee leven. Het is de hoop.
bromde Spencer Brandsen om 10:21 (op Vrijdag, 18 December 2009)

De zon schijnt in ieder geval. Dat scheelt.
bromde Enz om 11:08 (op Vrijdag, 18 December 2009)

De zon schijnt altijd, dus daar is niet veel mee gezegd.
bromde Kapitein Nemo om 11:18 (op Vrijdag, 18 December 2009)

“What if this is as good as it gets?”
bromde Jack Nicholson om 11:23 (op Vrijdag, 18 December 2009)

Okee. Het scheelt dat er geen wolken zijn. Zodat de zon ongehinderd kan schijnen.
bromde Enz om 11:27 (op Vrijdag, 18 December 2009)

Fuck the world.
bromde John Rambo om 12:07 (op Vrijdag, 18 December 2009)

Kerstwens van mijn in Thailand wonende en werkende collega:

Kerst in Thailand
Die verschrikkelijke kerstliedjes, gezongen door schelle kinderstemmen, net tegen de juiste toonhoogte aan. Het ergst is dat ik ze, zelfs bij 30 graden Celsius, niet uit mijn kop krijg. ‘You better watch out, you better not shout’...Nee: ik droom in Thailand niet van een White Christmas en ‘dsjingel bens’ komt me ook mijn oren uit. En dan die verkoopsters met die bespottelijke roodwitte mutsen.
De kerstboom bij de ingang van het winkelcentrum kan ik nog wel hebben, al hoop ik heimelijk dat-ie omflikkert. En wat dat obese en alcoholische drankorgel daar doet in die slee (!), is mij (en vele Thai) een compleet raadsel, omgeven door plastic sparren die het, waren ze echt, in dit tropische klimaat direct zouden begeven.
Gelukkig draait de wereld gewoon door en is het einde van de kunstmatige feestvreugde in zicht. De goudgekleurde slinger met ‘Happy New Year’, door Thai vaak uitgesproken als ‘Happy New Mia’ (een gelukkige nieuwe bijvrouw….) kan blijven hangen tot medio februari het Chinese nieuwjaar valt en vervolgens tot midden-april, ter gelegenheid van het Thaise nieuwe jaar. En de Thaise overheid maar extra vrije dagen uitdelen, weer goed voor een paar honderd extra doden in het verkeer. Een paar maanden later vergasten de winkelcentra ons weer op ‘Merry Christmas and a Happy New Year’. Dat wens ik jullie allemaal, zonder voorbehoud. Op één voorwaarde: niet zingen!.....
bromde Arnaud om 11:05 (op Zaterdag, 19 December 2009)

Thailand wordt overschat.
bromde Enz om 12:35 (op Zaterdag, 19 December 2009)

Sinds er sneeuw ligt doe ik net of ik in een Zwitsers chalet woon. En dat ik dan niet ga skieen, maar lekker in de zon voor het raam blijf zitten met een glas goede malt whisky onder handbereik. Soms kost geluk bijna niets.
bromde Spencer Brandsen om 12:47 (op Zaterdag, 19 December 2009)

Nou, een goede malt whisky is toch ook niet goedkoop.
bromde Kapitein Nemo om 19:13 (op Zaterdag, 19 December 2009)

Ik neem ook maar één glaasje. De Zwitserse tv valt overigens tegen.
bromde Spencer Brandsen om 19:33 (op Zaterdag, 19 December 2009)

De tv valt overál tegen.
bromde Enz om 20:53 (op Zaterdag, 19 December 2009)

Dit is een verhaaltje voor mama voor het slapen gaan. Een verhaaltje voor op de blackberrie zodat mama alle nieuwtjes van het thuis- en babyfront krijgt ingeseind.

Het is een beetje een klef verhaaltje dus je moet het maar niet aan je kamergenootje voorlezen. Het is zo’n klef verhaaltje dat ik er bijna van moet kokken. Anders ons lieve babietje wel.

Er was eens een heel lief klein babietje met hele grote mooie bruine ogen. Dat hele lieve kleine mooie babietje was heel erg ziek geweest in de afgelopen week en moest heel erg veel slapen. Daardoor was het lieve kleine babietje een beetje vermagerd. En omdat de papa van het lieve kleine babietje liever zag dat zijn schatteboutje een volle jonge vrouw zou worden ooit op een goede dag, deed die papa een extra scheutje room in het aardappelpureepapje dat door de mama van het lieve kleine babietje met de grote mooie bruine ogen zo liefdevol in de koelkast was gezet.

Dus papa husselde en busselde en roerde en poerde en mixte dat het een lieve lust was zo álle room door het pureeprakje. Het was wel een beetje veel, maar de papa van het babietje vond het allemaal nodig dat het hele bordje opging.

Het babietje begon met heel veel smaak te eten en je kon zien dat het lieve kleine meisje smulde van zoveel lekkers. En na veel happen en slikken en weer happen en nog meer slikken was hopsa… in één keer het halve bordje leeg. Toen moest het babietje boeren en je kon zien dat het lekker opluchde zo’n boertje.

De papa van het babietje begon weldra aan de tweede helft van het bordje maar dat vond het babietje geen goed idee. Ze sloeg wild met haar hoofdje en trappelde met haar beentjes maar toen papa liet zien dat er maar eentje de baas is, lepelde het babietje weer vrolijk verder. En happen en slikken en boeren en happen en nog meer slikken propte het babietje als een gansje alles in haar bolle maagje. Als het babietje een jasje aan had gehad met knoopjes erop hadden de knoopjes zeker weten strakgespannen door de kamer geknald zoveel had het babietje in haar buikje gepropt.

En toen kwam er nog een toetje! Een heerlijk aardbeienflipje uit zo’n lief klein potje. De papa van het babietje had het zelf wel op willen eten zo lekker was het maar hij vond dat het veel beter was voor het babietje. Dus de papa nam een lepel en schepte nog maar eens op voor het meisje met de grote ogen. Eén hapje ging er lekker in maar toen gebeurde het…

Het ging van rommeldebommel in het babybuikje en je zag duidelijk dat een golfje omhoog kwam. Het babyhoofdje ging vervaarlijk heen en weer en je zag de babyoogjes rollen in het lieve kleine babyhoofdje. Er kwam nog een golfje en een derde rolbeweging bewoog door het lijfje heen en ook kwamen er vreemde raspende geluiden uit de babykeel. En opeens alsof de turbo erop werd gezet spoot al het eten door de kamer. Een heeeeele dikke straal vloeibare drab als van een goedkoop soort verf spoot door de kamer. En omdat het babietje haar hoofdje heen en weer bewoog was het een mooie sproeistraal door de heeeele kamer. En weer kwam er een golf goedkope sproeiverf uit de babybuik zomaar omhoog en vloog door de kamer.

De papa van het kotsende babietje was inmiddels achterover gaan zitten omdat hij zag dat er toch geen redden meer aan was deze avond. Schoot er tijdens het eten van de pizza nog even door zijn hoofd dat het wel eens een heel saaie rustige avond kon worden, nu wist hij zeker dat hij wat te doen had. En wéér kwam er een straal maagzuur en kledder en drek naar buiten gespoten. De hele babystoel zat onder en het kussen en papa’s trui en overhemd en ook op de vloer lag de kots bijna net zo dik als er buiten sneeuw lag en sinds 1981 was dat niet meer zoveel geweest.

Toen het babietje eindelijk klaar was met kotsen en rochelen en braken en boeren en huilen en scheten laten tegelijk keek het babietje door haar betraande oogjes heel erg opgelucht. Ze moest zelfs een beetje lachen! En toen moest papa ook een beetje lachen. Weliswaar een beetje zuur en alsof hij een boertje was met kiespijn, maar toch hadden die twee best wat schik zo saampjes.

De papa van het babietje pakte de stoel met het babietje op en bracht het zure gevaarte pardoes naar de badkamer waar hij de stoel en de baby zomaar helemaal onder de douche zette. En toen alle klodders en baggertjes en troepjes en klontjes door het putje waren gedreven, ging het babietje in bad en liet de papa de badkuip vollopen met heel veel lekker warm water. Toen speelde het babietje nog zeker een kwartier met haar bolle punani en zat papa een beetje glazig voor zich uit te staren want je moet weten dat die papa zich de avond van tevoren een stuk in zijn kraag had gezopen dus de aanblik van een kotsend babietje schoot bijna in zijn verkeerde keelgat. Daarna rochelden en splatschten en spartelden die twee nog heel lang en gelukkig in de badkamer daar in dat volkse rijtjeshuis waar het geluk in condensdikke nevelprut op de ruiten geschreven stond.
bromde Aarsema om 21:28 (op Zaterdag, 19 December 2009)

Geef mij het meisje met de zwavelstokjes maar.
bromde Enz om 21:52 (op Zaterdag, 19 December 2009)

Welkom kerst anno 2010: Het mietje met de naar zwavel zuurstinkende stok, zichzelf doodneukend op zijn halfverrotte omacorps op Mytube.
bromde Eliv om 12:05 (op Zondag, 20 December 2009)

Maar ach Aarsema, waarom beperkt u zich toch telkens weer tot de reaguursels. Naar de baron sturen die handel, miljaardedzju!
bromde Kapitein Nemo om 14:30 (op Zondag, 20 December 2009)

KOM TOCH EENS KLAAR KLOOTZAK!
KOM TOCH EENS KLAAR KLOOTZAK!
KOM TOCH EENS KLAAR KLOOTZAK!
bromde Johnny van Doorn om 22:55 (op Zondag, 20 December 2009)

Aaaaaaaaaaah!
Ooooooooooooooh!
Mmmmjaaaaaaaaaaaaa!
bromde Kapitein Nemo om 13:02 (op Maandag, 21 December 2009)

Een luiaard schijnt maar één keer per week te poepen. Daar kijk ik wel van op. Heb altijd gedacht dat 6 dagen de uiterste grens was.
bromde Enz om 13:29 (op Maandag, 21 December 2009)

Hebt u die grens al afgetast dan?
bromde Kapitein Nemo om 16:05 (op Maandag, 21 December 2009)

Ruimschoots.
bromde Enz om 19:40 (op Maandag, 21 December 2009)

Ooit had ik een vriendinnetje die die grens bij mij wou aftasten. Non merci et merde was my reply…genau, richtig, stimmt, jawohl
bromde L* (URL) om 23:01 (op Maandag, 21 December 2009)

We all got fired. Big mess, women crying, men drinking, blaming outside sources. Usual shit during times of chaos.
bromde Aarsema om 10:17 (op Dinsdag, 22 December 2009)

I shit three to four times a day during times of usual chaos. When there is more chaos than usual, I shit a whole lot more.
bromde Kapitein Nemo om 17:46 (op Dinsdag, 22 December 2009)

Na mijn laatste TUR-prostaat ejaculeer ik altijd in mijn Endeldarm….Zo blijkt…
Heer Urologist heeft wellicht ietsje te veel gelust heeft met zijn vurig scalpel? Het van binnenuit schillen van de Appel is tenslotte nog immer een hele Kunst!
Dat droogneucken heeft overigens ook wel weer zo z’n voordelen…
bromde Zielknijper () (URL) om 20:06 (op Dinsdag, 22 December 2009)

Enge woorden [1]: Leefbaarometer.
bromde Enz om 12:33 (op Woensdag, 23 December 2009)

Ik vind vasectomie een veel enger woord.
bromde Kapitein Nemo om 13:09 (op Woensdag, 23 December 2009)

[2]: Waterbedeffekt.
bromde Enz om 13:39 (op Woensdag, 23 December 2009)

[3]: Diabetessokken.
bromde Enz om 17:22 (op Woensdag, 23 December 2009)

In een wereld van mannen
De vrouwen droogkreunend in de goot
De mannen droogneukend half dood
Sex, geweld en drank
De stad, de stank
Ik hou ervan
Met mijn lege ziel
bromde Eliv om 20:14 (op Woensdag, 23 December 2009)

Ho ho hoooo!
bromde De kerstman om 22:13 (op Donderdag, 24 December 2009)

Who are you calling a ho, you old dirty bastard!
bromde Verontwaardigd vrouwtje om 22:14 (op Donderdag, 24 December 2009)

Eventjes terug terzake.
(1) Hoe iemand het in z’n bolle hoofd haalt op zo’n moment sigaretten in de hens te steken, het is mij een raadsel. En die gozer is dan zogezegd professioneel bezig. Het eerste waar ik aan dacht toen die sigaret ter sprake kwam, was: zoiets kan een mens aan zijn lezers niet verkocht krijgen! En toen het woordje ‘aansteker’ in de tekst verscheen, dacht ik gillend: “STEEK WEG DIE AANSTEKER!!!” Nou, toen was het al te laat.
(2) Volgens mij is dit niet het einde. Er moet m.i. (mijns inziens) nog uitgebreid over die zaak gepalaverd worden. Hoe en wanneer en waarom en meer van die kloten. Ik spreek uit ervaring.
bromde Drs. Johan Arendt Happolati () (URL) om 00:27 (op Vrijdag, 25 December 2009)

U zou daar wel eens een punt kunnen hebben, waarde heer H.
Maar die Van Aartsen was danig irritant, dat de lezer hem, indien dat kon, zelf wel in de fik zou willen steken. Misschien dat de schrijver de lezer in diens verlangen dus tegemoet wou komen. Het helpt de geloofwaardigheid van het verhaal natuurlijk geen zier vooruit, maar het lucht wel op, ergens.
bromde Kapitein Nemo om 00:37 (op Vrijdag, 25 December 2009)

Kijk, dat dan ook wel weer, Waarde Kapitein.
Die Van Aartsen moest toch dood, dus dan maar liever meteen. Ja, ik begrijp uw gedachtengang.
bromde Drs. Johan Arendt Happolati () (URL) om 01:01 (op Vrijdag, 25 December 2009)

En toen was ik daardoor zo vreselijk in de war en in verlegenheid gebracht dat ik zelfs vergat mijn identiteit bekend te maken.
bromde Drs. Johan Arendt Happolati () (URL) om 01:14 (op Vrijdag, 25 December 2009)

En omdat ik mijn identiteit niet kenbaar had gemaakt, verdween mijn reactie ook.
Het moet niet gekker worden.
Wat ik eigenlijk wou zeggen: het is ‘gedachtegang’ en niet ‘gedachtengang’.
Waarvoor excuus.
bromde Drs. Johan Arendt Happolati () (URL) om 01:22 (op Vrijdag, 25 December 2009)

25 december. Voor de merel in mijn tuin is het een dag zoals al de voorafgaande. Iets minder sneeuw. Dat wel weer.
bromde Arnaud om 03:09 (op Vrijdag, 25 December 2009)

Heer Arnaud,
Mijn poes trekt er zich ook niks van aan. Toen ik deze nacht opstond en haar bars toesprak dat het vandaag echt wel kerstdag was, bekeek ze mij alsof ik op mijn handen liep én ondertussen luidop uit Het Groote Boek der Uurregelingen der Treinen citeerde.
Misschien is dat hele kerstdaggedoe schromelijk overdreven en hebben die beesten daar een klaardere kijk op dan wij mensen.
Ondertussen vraag ik mij nog steeds af of dat verhaal van die Van Aartsen nu wel of niet ten einde is.
bromde drs. Johan Arendt Happolati () (URL) om 03:34 (op Vrijdag, 25 December 2009)

Ik vraag me de laatste tijd nog zeer weinig af, zo weinig zelfs dat ik me soms afvraag of ik me überhaupt nog wel iets afvraag.
bromde Kapitein Nemo om 14:03 (op Vrijdag, 25 December 2009)

Ik ben een merel.
bromde Enz om 14:23 (op Vrijdag, 25 December 2009)

Het verhaal is ook nog meerdere keren te gebruiken. Je hoeft maar een paar dingen te veranderen en dan gaat het bijvoorbeeld over Jeroen Krabbé. Of iemand anders waar je een hekel aan hebt.
bromde Spencer Brandsen om 14:40 (op Vrijdag, 25 December 2009)

Ik zat zo wat kreatief te denken en dacht: Waarom geen ‘Beenvis, de Musical’?
bromde Joop om 20:45 (op Vrijdag, 25 December 2009)

Daar zegt u zowat, Heer Joop. Ik dacht bijvoorbeeld ook aan – The Beenvis Menace – Attack of the Beenvis – Revenge of the Beenvis – A new Beenvis – The Beenvis Strikes Back – Return of the Beenvis
Moet kunnen.
bromde Darth Vader () (URL) om 21:21 (op Vrijdag, 25 December 2009)

Of: Godmiljaar, er zit een been in mijne vis!
Nee, dat is wellicht een te lange titel.
bromde Kapitein Nemo om 15:12 (op Zaterdag, 26 December 2009)

Dit jaar wéér de overgang van Home Alone 6 naar Home Alone 7 gemist. En ik had me nog wel zo goed voorbereid…
bromde Enz om 18:43 (op Zaterdag, 26 December 2009)

Leidt verveling wel eens tot bewusteloosheid?
bromde Enz om 22:08 (op Zaterdag, 26 December 2009)

Nee, netzomin als dood tot een hoger inzicht leidt.
En dat terwijl leven wel tot lagere inzichten leidt…..
bromde Eliv om 11:29 (op Zondag, 27 December 2009)

Ik dacht dat het zaterdag was, maar het blijkt zondag te zijn. Heb ik me 24 uur voor niets verveeld.
bromde Enz om 13:31 (op Zondag, 27 December 2009)

Ja ja…
bromde Enz om 14:38 (op Maandag, 28 December 2009)

[4]: Pensioenblogger.
bromde Enz om 17:54 (op Maandag, 28 December 2009)

Zo… hier gebeurt nog eens wat.
bromde Kapitein Nemo om 18:13 (op Maandag, 28 December 2009)

Nou. ik las net ergens over een Belgische vrachtwagenchauffeur die uit verveling tegen een boom aan gemasturbeerd had.
bromde Enz om 19:07 (op Maandag, 28 December 2009)

het slijk der aarde

Holle retoriek

"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen. Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd met nat speculaas. Jong zijn is zo mooi…"

"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!

Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.

Maar nu heb ik het gevonden!

Groetjes Lieke"

(Lieke, Zelf een column schrijven)

"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.

En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)

"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te respecteren en in acht te nemen.

vr groet

dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)

"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5 december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden... De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden. Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)

"Geachte heer,

Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator. Met vriendelijke groet.

Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)

"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)

"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)

"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)

Reageerziekte

"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.

Conclusie & nawoord

Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.

En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.

Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!

Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)

"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)

"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen. Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'. Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard. Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox. Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.

U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)

"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)

"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars. Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)

"Thanks! Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen. Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken. Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen. Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe. Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn. Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn. Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen. Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet. De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren. Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire. Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)

"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen. U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid. Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken. Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)

"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)

"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)

Zelfbeschouwing

"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)

"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven. "
(Nove, 22/11/2005)

"Ach ja, leuk, schrijvers.

Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.

Die sfeer.

Geef mij maar parkeerwachten. "
(Marnix, 21/11/2005)