Navigatie

de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie

colofon/contact

Dankbaar

Uitgelogd

Huishoudelijk

5 oktober 2005

Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.

Vrijdag, 21 December 2007

Paddy's

Door omstandigheden, welke ik niet uit de doeken doe, kwam ik in een Ierse Pub terecht. Geen echte, maar een keet met op het raam geplakte klaverbladen. Puntmutsje op de muren geschilderd en voilà, een Ierse Pub is geboren. Vol met iets te dikke iets te oude jongemannen dus ik voel me prima op mijn gemak.

Aan de bar, steun zoekend bij een verdiend glas, bekeek ik het tafereel van twee meisjes die hun ranke lijfjes om een paal laten krullen en kronkelen. De meisjes hebben hun ogen dicht en wanen zich afgesloten voor de rest van de kroeg. Alsof niemand hen ziet. Maar ik zie ze, en mijn spijkerbroek knelt plaatselijk. Een volgend bier verdooft de hoop.

Vrouwen, veel vrouwen in een stimulerende entourage. Ik hou daar wel van. Welke man niet? De omgeving maakt zoveel indruk op me dat ik geschrokken in de gaten krijg dat er een pittige doch aantrekkelijke variant naast me is gaan staan.

Ik hef het glas. Zij heft terug. Net als in de film. Dus ontbloot ze haar tanden. En haar ogen kijken spottend. Van nervositeit laat ik het sigaretje van mijn lippen glijden en deze tuimelt over mijn, volgens de maatstaven hippe, blouse zo mijn rechterhand weer in. Gottegot, wat staat dat knullig, maar het valt haar niet op. Of ze doet alsof.
Dan fronst ze haar wenkbrauwen:

‘Kiprollade’, zegt ze stellig.
‘Griesmeelpap’, antwoord ik met diepe bas.
Tja…ze loopt direct weg met een van afschuw vertrokken gezicht en ik ben weer alleen.

Langer dan 2 zinnen houd ik het niet vol met vrouwen. Op de één of andere manier druipen ze altijd af. Verschillende pepermuntvarianten brachten me niet het geluk.
Bijdeze bied ik me dan ook aan.

Ik ga in 2008 ontzettend de hoer uithangen.

door bicat

  Een laagdrempelig stukje
  Een gelukkig mens

Meesterlijk..
bromde L* (URL) om 12:15 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Ach, die vrouwen. Ze doen vaak net alsof ze geen pap lusten. Maar in werkelijkheid lusten ze er wel pap van. Bah.
Het spijt me u te moeten teleurstellen, L*, maar ik ben Braakwending noch Geilprop. Etc ken ik niet. Is die nieuw?
bromde Spencer Brandsen om 12:39 (op Vrijdag, 21 December 2007)

.......
Ken je mij niet Spencer. Daar zal spoedig verandering in komen. Ik ben het eens met Bicat dat die Braakwending tot nu toe de vrolijke noot vormt. Ga zo door Braakwending. Hoewel, hij is wel een lulletje. Eigenlijk hoort Braakwending hier niet. Maar ja… , aan de andere kant….
__
Redactionele ingreep van uw gastheer: Etc, braakwending, geilprop en iedereen die achter ditzelfde ip-adres schuil gaat… gelieve niet de layout te verkrachten met duizend streepjes achter elkaar.

Warme groet, uw gastheer
bromde Etc (+ bicat) om 13:10 (op Vrijdag, 21 December 2007)

De ware gedachten rond de kerst!
bromde FeeX om 14:52 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Baron, gelijkgestemde geest. laat me je een voorspelling doen. Ga niet de hoer uithangen, maar uitwonen. Goedkoper, trefzekerder en beter voor je ego. Nog even Jenna Jones erin, en met die ploertendoder de drempel over.
En mochten ze in de kroeg weer tegn u praten: Zwijgzaam zijn, u weet wel van die langen ongemakkelijke pauzes. En dan alleen “misschien” fluisteren.
bromde Eliv om 16:27 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Het is gewoon altijd wat met die vrouwen. Zo heb ik hier dus sinds een paar dagen een hond over de vloer. Nee, hij is niet van mij want ik heb niks met honden. Van m’n zuster. Die is op wintersport en of die hond dan bij mij… Nou ja, daar had ik dus eigenlijk helemaal geen zin in, maar ja, het is je zuster. Hij heet Jumbo, en dat is een toepasselijke naam want het kreng is werkelijk ENORM. Maar goed,
gisteravond moest ik hem dus uitlaten, want ze zijn te dom om het op de bak te doen, en toen kwam ik in het plantsoen een vrouw tegen die ook een hond uitliet. Een heel klein hondje dat een plasje wilde doen bij dezelfde lantarenpaal als waar Jumbo zijn oog op had laten vallen. En die beesten begonnen elkaar dus te besnuffelen, want dat heb je met honden. Brrr koud, zeg ik dus maar tegen die vrouw, want het staat zo raar als je zwijgend samen vlakbij een lantarenpaal staat te staan zonder iets te zeggen. Ja, zij vond het ook koud. Dat vond ik geruststellend want het is prettig wanneer iemand het eens met je eens is. Maar ineens begint ze te schreeuwen van HO! en STOP! en nog andere woorden die ik hier maar niet zal herhalen. Wat was het geval? Jumbo had dat kleine
opsodemietertje bestegen en gepenetreerd! En kermen dat kleine ding… Nou ja, dat kon ik me voorstellen want qua afmetingen was het natuurlijk niet in verhouding. Dat mens bleef ondertussen maar tegen me tekeer gaan van dat het een rashond was en dat ze er mee wilde fokken. Nou, zei ik, volgens mij lukt dat aardig, maar dat was dus helemaal niet goed want ze wilde geen bastaards. Maar goed, even later stonden we dus ieder uit alle macht aan ‘onze’ hond te trekken, maar ze zaten muurvast. En een gejank ! Maar uiteindelijk schoten ze los en de vrouw sleepte vloekend het hondje mee dat een heel spoor van hondezaad achterliet. Ik ga naar de politie ! riep ze en dat heeft ze ook gedaan. Ze heeft een aanklacht tegen me ingediend wegens broodroof ! Broodroof ! Nou vraag ik u… Want ze had helemaal geen brood bij zich ! Dat bedoel ik nou. Dat het altijd wàt is met die vrouwen…
bromde Etc om 16:28 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Mijn Waarde Baron,

Wellicht heeft U geen gestileerde menthol gebruikt?

Dat overkomt mij ook nogal eens.

Qua bar.

Én boos, niet te vergeten.
bromde Eduardo om 16:57 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Wil diegene die zich uitgeeft voor Etc zich direct melden bij de directie van Bicat en vervolgens mij (Etc) zijn of haar nederige excuses aanbieden voor het onnavolgbaar bruusk stelen mijner naam. Dit is tegen de regels!
bromde Etc om 17:31 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Aan de warme gastheer van Bicat:
Geachte gastheer, geenszins is het mijn bedoeling, noch mijn intentie geweest de layout te verkrachten. Van duizenden streepjes is volgens mij geen enkele sprake geweest. Wellicht? is een toets blijven hangen. Mocht dit het geval zijn geweest, dan bijt ik alsnog diep in het stof voor u.

Nu ik u toch aan de lijn heb: wilt u die ongegeneerde namenpikker die zich uitgeeft voor Ect op de bon slingeren? Alvast mijn dank
bromde Etc om 17:37 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Uh… wat?
bromde Etc 3 om 17:46 (op Vrijdag, 21 December 2007)

hmmm?
bromde Etc45 om 17:49 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Ja, wat Uh?, hmmm? Ik ben de enige echte Etc. Punt uit!
bromde Etc om 17:58 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Wat is hier nu weer aan de hand?
bromde Etc 7 om 18:06 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Ja, dat bedoel ik nou. Dat je altijd gezeik hebt met die wijven. En als het geen wijven zijn dan zijn het wel kerels…
bromde Etc om 18:08 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Ah, de goede voornemens worden bekend gemaakt. Ik ben er nog niet zo mee bezig. Maar ontzettend de hoer uithangen in 2008 klinkt wel oke.
bromde Lennard om 18:12 (op Vrijdag, 21 December 2007)

In Doetinchem zit ook een Paddy’s. Daar stikt het van de hoeren.
bromde Lennard om 18:13 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Ik heb net via via via vernomen dat Spencer Brandsen mijn naam (Etc) heeft ingepikt. Dat pik ik niet. Dan ga ik ook zijn naam gebruiken. Lekker puh.
bromde Etc om 18:17 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Ja, wacht even ! En IK dan ?
bromde Enz om 18:21 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Beste Enz, voorzover ik weet is IK nog vrij.
bromde Etc om 18:32 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Nee, dan toch liever Enz.
bromde Enz om 18:33 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Ik heb het idee dat de zaak op bicat nu behoorlijk wordt gefrustreerd. De uitgangspunten van een behoorlijk schriftelijk verkeer dienen nu toch echt in acht te worden genomen. Anders stap ik op.
bromde Etc om 18:39 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Ja, duhhuh…
bromde Enz om 18:47 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Goede voornemens.. Ja, daar zegt u me zo wat..
bromde Spencer Brandsen () om 18:51 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Toch werkt dat griesmeelpap altijd prima, bij mij?
bromde grtsezy3w7us om 19:31 (op Vrijdag, 21 December 2007)

Alstublieft
[mogelijk vertragend plaatje]
bromde Braakwending om 21:26 (op Vrijdag, 21 December 2007)

[geinig plaatje, maarja]
bromde Spencer Brandsen () om 23:27 (op Vrijdag, 21 December 2007)

En niet alleen met vrouwen maar dus ook met mannen. Lig ik gisteren in het zwembad op de zonnebank, want in de folder stond dat je daar gelukshormonen van kreeg, en komt er een vent naast liggen van een jaar of 30 met veel te veel haar op de verkeerde plaatsen. Dus niet alleen aan zijn hoofd maar ook op de borst en de rug, je kon er een hele bietelpruik van maken. En die kerel ligt daar zo geheimzinnig te glimlachen alsof hij helemaal geen gelukshormonen nodig heeft want dat ie die al van zijn eigen heeft, en ineens zegt ie: ik ben 6 dagen geleden vader geworden. Ja, wat moet je daar dan weer mee? Zeggen: goh, wat origineel? Of moet je beginnen over het gat in ozonlaag, het broeikaseffekt, de uitputting der grondstoffen en de steeds langer wordende files en hoe of dat allemaal komt en dat het tijd wordt om dat hele zaadleider en eierstokgebeuren eens flink te saneren? Maar mijn moeder zegt dat je daar mensen mee kwetst en dat je dan mot krijgt. Dus ik zeg tegen die man: ik heb een kat. Maar dat was dus ook niet goed want die glimlach verflauwde en hij zei niks meer. Dat bedoel ik nou, dat het niet alleen met vrouwen maar ook met mannen altijd wàt is. En met honden.
bromde Enz om 08:50 (op Zaterdag, 22 December 2007)

Hallo Enz. Ik vind het fijn dat je ook zo’n verstandige moeder hebt. Mijn moeder heeft wel spijt dat ik er ben. Ze vindt mij altijd heel lastig. Dan zeg ik altijd tegen m’n moeder dat zij er zelf niet had moeten zijn want dan was ik er ook niet geweest. Dan zegt mijn moeder dat zij er ook niets aan kan doen dat zij er is en dat dat de schuld is van haar vader en moeder want die hebben het ook gedaan. HET doen dus, Bah. Maar ja, dan heb je ook weer de grootouders van mijn moeder. Die hebben HET ook gedaan. En zo kun je maar doorgaan. En dat geldt voor iedereen. Bah, wat een stelletje viezerikken toch allemaal. Laatst hoorde ik dat mannen aan het eind van ‘t HET doen altijd zo’n agressieve verwrongen kop krijgen. En uit die agressieve en verwrongen koppen zijn wij en al onze voorouders voortgekomen. Dat gaat natuurlijk helemaal mis. Maar ja, als iedereen nu ophoudt met ‘t HET doen dan is onze aarde over ongeveer zo’n eeuw ontdaan van alle mensen. Mijn vriendin zei toen dat dit niet zo erg is omdat er dan in kosmisch opzicht eigenlijk nog niets aan de hand is. Dat stelde mij gerust. Komt het toch nog allemaal goed.

Zal ik ook eens een verhaaltje inzenden? Maar ja, wat zal meneer Bicat daar van vinden. Zo, en nu ga ik weer een kerstkaart maken.

Oh ja, ik had het over grootouders enzo. Ik vond toevallig nog een heel mooie oude foto van mijn betovergrootvader. Hij was indertijd een bekende Griekse samurai zwaardvechter .
bromde Braakwending om 13:59 (op Zaterdag, 22 December 2007)

Soms wou ik dat ik het in me had om de hoer uit te hangen/wonen.
bromde Kapitein Nemo om 14:33 (op Zaterdag, 22 December 2007)

Oh, dat heb ik al helemaal onder de knie. Bevalt uitstekend. Zo, en nu maar weer een bordje griesmeelpap.
bromde Etc om 14:39 (op Zaterdag, 22 December 2007)

Haar ogen ontmoetten die van dokter Dushkind die naast haar zijn handen stond te wassen. Ook hij glimlachte. – Zuster, wilt u even die handdoek aangeven?
Belinda pakte de handdoek die tussen hen aan een haakje hing. Hij stak zijn handen naar voren. – Ach, droogt u ze meteen even af, wilt u? vroeg hij minzaam.
Bevreemd keek Belinda hem aan. Dit was een zeer ongewoon verzoek. Toch nam ze aarzelend de haar toegestoken handen en wreef ze met de linnen doek droog. – Ik heb u gemist op mijn verjaardag, zuster.
Belinda voelde het bloed naar haar hoofd stijgen en ze wist niet wat te antwoorden. – Ik…eh, ik… ik heb me vergist in de datum, bracht ze tenslotte stotterend uit. – Och, het geeft niets. Ik ben blij u weer op de operatiekamer te zien.
Hij nam haar handen en trok haar naar zich toe. De handdoek viel op de grond. Ze poogde hem te weerstreven, maar hoe ze haar handen ook wrong, hij bleef haar met een ijzeren greep vasthouden en steeds dichter werd ze naar hem toegetrokken. Zijn gezicht kwam angstwekkend naderbij… een grote grijns ontblootte zijn grote, witte tanden. – Laat me los ! fluisterde Belinda gejaagd. – In godsnaam, laat me gaan ! Het hart bonkte in haar keel. – Nee, nee, lieve kind. Nu zul je me niet meer ontsnappen, sprak de geneesheer bedaard. – Dit buitenkansje laat ik me niet ontnemen.
Hij probeerde haar te omhelzen, maar Belinda wist hem te ontwijken. – Laat onmiddelijk los !, riep ze hijgend. – Laat me los, anders ga ik gillen ! Ik ben verloofd en wil niets met u te maken hebben.
Ze wrong zich in allerlei bochten om aan zijn greep te ontkomen, maar dr. Dushkind had zijn arm stevig om haar middel geslagen. – Schreeuw en gil zoveel als je wilt, m’n duifje. Het zal m’n plezier vergroten. Je bent volkomen in mijn macht, want niemand zal je horen, niemand mag hier binnenkomen. Het rode lampje boven de deur van de operatiekamer is nog aan. Hij bulderde van het lachen, zodat Belinda de rillingen over de rug liepen. – En dokter Overtoom dan? riep ze radeloos en ze keek naar de anestesist die op de grond lag te snurken. – Die wordt de eerste uren niet wakker. Hij zal ons beslist niet storen. Hij drukte haar bevende lijfje tegen zich aan en voelde haar stevige borsten en daarachter het hart dat wild bonsde. Ruw en hartstochtelijk zoende hij haar. Belinda voelde zich wanhopig worden. Ze kon zich nauwelijks bewegen, het enige wat ze kon doen, was haar lippen stijf opeen klemmen, zodat zijn tong geen kans kreeg haar mond binnen te dringen. Ze voelde zijn linkerhand tasten naar de knoopjes van de operatieschort op haar rug. Kalm knoopte hij ze 1 voor 1 los.
.
bromde Peter Andriesse [ Zuster Belinda ] om 19:29 (op Zaterdag, 22 December 2007)

Belinda opende haar mond om te gaan gillen en dr. Dushkind maakte daarvan gebruik om zijn tong tussen haar lippen naar binnen te laten glijden.
Onder haar operatieschort droeg Belinda slechts een slipje en een beha en in stijgende paniek voelde ze hoe zijn handen vrijelijk haar naakte huid streelden.
Nee, nee, in godsnaam, dàt niet, wilde ze roepen toen hij haar slipje behendig omlaagstroopte, maar ze had geen adem meer en geen kracht. Ze voelde al haar weerstand wegvloeien, haar lichaam werd slap en kneedbaar en tot haar schaamte groeide er binnen haar een soort aangename opwinding en warmte, waartegen ze zich machteloos verzette.
Plotseling werd ze opgetild. Het duizelde haar en meteen kwam ze weer tot bezinning, als ontwaakte ze uit een roes. – Nee, nee, laat me los ! gilde ze en ze sloeg wild met haar armen en benen om zich heen.
Zonder echter zijn beheersing te verliezen legde dr. Dushkind haar op de operatietafel en terwijl hij met 1 hand haar benen in bedwang hield, snoerde hij met de andere haar armen met leren banden vast. Daarna zette hij haar benen gespreid vast met de voor dat doel aan de operatietafel bevestigde beenklemmen.
Dr. Dushkind bediende de pedaal van de hydraulische inrichting en langzaam zakte de tafel naar beneden, tot vlak bij de grond. Hij ontdeed zich op zijn gemak van zijn witte jasschort.
Nu was het afgelopen met het kalme gedrag van de geneesheer. Met een dierlijk gegrom wierp hij zich op het weerloze meisje en smoorde haar gekrijs in een hartstochtelijke omhelzing.
Hij scheurde haar de beha van het lijf en kneedde ruw haar volle borsten die roomblank en rond waren. Hij zoende de harde tepeltjes en streelde de fluweelzachte binnenkant van haar dijen.
Belinda was ademloos en kon geen geluid meer uitbrengen van angst en genot tegelijkertijd. Ze voelde zijn hand tussen haar benen, zijn middelvinger zocht zich een weg in het doolhof van donzige haartjes en drong tot haar ontsteltenis en opwinding binnen in haar warme, vochtige tuintje der begoocheling. Toen de vinger zachtjes het knopje van haar kietelaar beroerde, vergat ze al haar angst en woede en onder zijn handen begon ze te kronkelen van wellust. Het genot was zo intens dat alles vervaagde, ze gaf zich er volledig aan over. Tussen haar benen scheen de zon. Dr Dushkind stelde vast dat ze klaar was om hem te ontvangen.
Hij stond op, knoopte zijn broek open en liet een penis van gigantische afmetigen tevoorschijn springen.
.
.
bromde Peter Andriesse [ Zuster Belinda ] om 20:38 (op Zaterdag, 22 December 2007)

Godverdomme!
bromde bicat om 10:06 (op Zondag, 23 December 2007)

Wie is die stoot?
bromde bewegende om 11:46 (op Zondag, 23 December 2007)

Hoe weet je dat ze grote borsten heeft?
bromde Kapitein Nemo om 15:47 (op Zondag, 23 December 2007)

Het is minder koud dan gisteren.
bromde Spencer Brandsen () om 17:55 (op Zondag, 23 December 2007)

Ik heb m’n moeder en vriendin de deur uitgegooid.

[mogelijk vertragend plaatje gekeeld door uw gastheer]
bromde Braakwending om 18:12 (op Zondag, 23 December 2007)

Kun je op je gemak de hond eens goed verwennen.
bromde Kapitein Nemo om 20:28 (op Zondag, 23 December 2007)

Dank voor het bijpassende plaatje, Braakwending. Mijn exemplaar ziet er ook zo uit aan de voorkant. Alleen dan zonder beweging. Een heel geschikt boek voor bicatters want vuigh.
bromde Spencer Brandsen () om 20:48 (op Zondag, 23 December 2007)

Ze gaf een kort, scherp gilletje toen hij diep doordrong in haar warme, zachte binnenste en ze kreunde van pijn bij iedere beweging van dat enorme ding in haar lijfje. Ze had het gevoel alsof ze in tweeen werd gescheurd en het genot van daarnet was op slag verdwenen.
Toen de arts na een woeste ontlading weer opstond, zag hij tot zijn verbijstering dat het witte laken van de operatietafel een bloedvlek vertoonde. Met afgrijzen keek hij naar zijn broek. – Godverdomme, had je niet eerder kunnen zeggen dat je nog maagd was ! riep hij woedend. M’n pantalon is helemaal verpest !
Belinda huilde zachtjes en zag niet hoe de dokter verwoede pogingen deed de vlekken uit zijn broek te verwijderen.
.
bromde Peter Andriesse [ Zuster Belinda ] om 20:59 (op Zondag, 23 December 2007)

Ik doe niet aan honden kapitein. Heb nu wel de tijd om op m’n gemak de belevenissen van Zuster Belinda te lezen.
bromde Braakwending om 21:02 (op Zondag, 23 December 2007)

Het vervelende is dat Belinda nu natuurlijk zo’n operatie moet ondergaan om haar maagdenvlies te herstellen, ongetwijfeld uitgevoerd door Dr. Dushkind, aangezien dat bij uitstek zijn specialisme is.
bromde Don Dingo om 09:52 (op Maandag, 24 December 2007)

Is Belinda dan een Moslima? Die doen het toch in de kont?
bromde Kapitein Nemo om 11:16 (op Maandag, 24 December 2007)

Meneer Andriesse, heeft u ook een afbeelding van het gezicht van dr. Dushkind als hij met een woeste ontlading in Belinda klaarkomt? En wat voor geluiden maakt dr. Dushkind dan? Dat kan ik nergens lezen.
bromde Braakwending om 12:06 (op Maandag, 24 December 2007)

Aaaaaah… ooh mijn God… Aaaaah… Yes!...
bromde Peter Andriesse om 14:07 (op Maandag, 24 December 2007)

En eindelijk vertelde Belinda haperend en nu en dan nog schokschouderend van ingehouden snikken het hele verhaal.
Vol begrip luisterde Stella toe, slechts af en toe, als Belinda even ophield, kuste ze het betraande gezichtje.
Toen Belinda uitgepraat was, nam Stella haar hoofd tussen haar handen, streek de natte pieken haar voor het gezicht weg en keek haar diep in de rooddoorlopen ogen. – Ik begrijp volkomen hoe afschuwelijk je het gevonden hebt, sprak ze eindelijk – en ook je schaamte ten opzichte van Geert kan ik invoelen, maar toch, je zult er snel genoeg overheenkomen, neem dat maar van me aan. Goed, je was nog maagd en de eerste keer is het nooit een onverdeeld genoegen. Maar uiteindelijk zul je gaan begrijpen, dat je ervaring niet zo verschrikkelijk is als ze nu lijkt. Ook ik heb zoiets vaak meegemaakt en alle verpleegsters, mits ze niet oerlelijk zijn, maken het mee. Het hoort nu eenmaal bij ons vak: het dienen van de mensheid, niet alleen de patienten, maar ook de artsen. Ze hebben een zwaar bestaan en een verpleegster kan daar zo nu en dan eens wat verlichting in brengen. Dat is onze taak en je zult merken dat die taak op den duur geen belasting meer is, ze kan zelfs een bron van intens genot worden. Zo snijdt het mes van twee kanten.
.
bromde Peter Andriesse [ Zuster Belinda ] om 14:34 (op Maandag, 24 December 2007)

Stuk sneller ineens! Al koste dat een reactie of wat…
bromde bicat om 14:43 (op Maandag, 24 December 2007)

Ja, ziet u nu wel ? Ik had het wel degelijk goed gezien..
Morgen panne[n]koeken met spek. Mmmm..
bromde Spencer Brandsen om 15:08 (op Maandag, 24 December 2007)

Rijst met tonijn hier. Sober, zonder poespas en de tv uit.
bromde bicat om 15:12 (op Maandag, 24 December 2007)

Sushi? Weet u dat ik dat nog nooit gegeten heb? Wel zoute haring.
Qua rauwe vis.
bromde Spencer Brandsen om 15:17 (op Maandag, 24 December 2007)

- Je hebt hoogstaande opvattingen over de liefde, m’n kindje, en ik respekteer dat. Maar misschien kom je later vanzelf anders tegenover die dingen te staan. Ze kuste Belinda in haar hals en nek en knoopte voorzichtig de operatieschort open. – Ik zal je eerst een beetje wassen, zei ze toen ze Belinda’s jasschort had uitgetrokken. Ze liep naar de wastafel en kwam met een washandje met zeep terug. Teder duwde ze het in elkaar gedoken meisje achterover op het bed, trok het broekje omlaag en begon voorzichtig het bloed weg te wassen. Ze knielde daarbij tussen Belinda’s benen, streelde terloops de zachte binnenkant van haar dijen en liet het washandje soms wat langer dan nodig speels dralen bij Belinda’s gevoeligheidje.
Belinda knapte er zienderogen van op en nadat Stella haar omzichtig had drooggewreven met een linnen handdoek, kwam ze glimlachend, haar grote ogen nog glanzend van de tranen, overeind en omhelsde stella hartstochtelijk bij wijze van dank.
.
bromde Peter Andriesse [ Zuster Belinda ] om 15:31 (op Maandag, 24 December 2007)

Ik doe niet meer mee. Is iedereen het daarmee eens? Geen plaatjes meer. Bah!
bromde Braakwending om 17:36 (op Maandag, 24 December 2007)

Zometeen erwtensoep. Met Hemaworst..
bromde Spencer Brandsen () om 18:17 (op Maandag, 24 December 2007)

Hiero witloofsoep met kip en appeltjes. Ja, dat is weer eens wat anders.
bromde Kapitein Nemo om 18:39 (op Maandag, 24 December 2007)

Het zonnetje is er vandaag niet echt doorheen gekomen. Gisteren wel.

De erwten altijd eerst 24 uur laten wellen, anders gaat het niet goed.
bromde Etc om 18:58 (op Maandag, 24 December 2007)

Het is kant en klaar soep. Van de Hema. Met een extra Hemaworst erbij. Morgen pannekoeken bakken. Maar nu eerst even deze avond zien door te komen.
bromde Spencer Brandsen () om 19:29 (op Maandag, 24 December 2007)

Hun lippen ontmoetten elkaar en hun tongen verstrengelden zich tijdens de lange zoen die Belinda in vervoering bracht en haar alle ellende deed vergeten. Stella streelde haar borsten, speelde met haar vingers om de roodbruine, harde tepeltjes, nam ze in haar mond, zoog eraan en liet ze weer terugspringen. Ze lachten nu beiden.
Ineens sprong Stella overeind, knielde tussen Belinda’s roomblanke dijen, en duwde haar hoofd tegen Belinda’s blond omrankte eigenheidje.
Hoewel Belinda eerst was geschrokken, was het gevoel van die zachte, warme tong op het snijpunt van haar benen die ze wijd gespreid en plafondwaarts geheven hield, best plezierig en daarom liet ze Stella maar begaan. Het was zo’n teder, zacht gevoel. Hoe anders, hoeveel liever en fijner was dit dan het ruwe gebonk van dokter Dushkind. Maar hoe zou Geert hierover denken? lang bleef ze hier echter niet over nadenken.
.
bromde Peter Andriesse [ Zuster Belinda ] om 19:41 (op Maandag, 24 December 2007)

Nu rest Belinda louter nog de groepsverkrachting en de SM sessie. Morgen wordt het zoals verwacht rosbief; over de staat van Belinda’s gevoeligheidje mag ook wel een en ander uit de linnen doeken worden gedaan me dunkt…
bromde Don Dingo om 20:05 (op Maandag, 24 December 2007)

Hoe Geert hierover denkt mag dan de vraag zijn, hoe Rob hierover dacht is inmiddels wel duidelijk: die is van d’r af.
bromde Oberon () om 21:26 (op Zondag, 30 December 2007)

GFJmfm amateur kostenlos privat ,
bromde Amie Davis () om 22:45 (op Zondag, 6 Januari 2008)

BbxFpE ,
bromde Rosie Hughes () om 08:53 (op Woensdag, 6 Februari 2008)

BbxFpE ,
bromde Rosie Hughes () om 08:54 (op Woensdag, 6 Februari 2008)

het slijk der aarde

Holle retoriek

"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen. Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd met nat speculaas. Jong zijn is zo mooi…"

"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!

Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.

Maar nu heb ik het gevonden!

Groetjes Lieke"

(Lieke, Zelf een column schrijven)

"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.

En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)

"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te respecteren en in acht te nemen.

vr groet

dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)

"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5 december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden... De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden. Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)

"Geachte heer,

Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator. Met vriendelijke groet.

Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)

"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)

"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)

"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)

Reageerziekte

"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.

Conclusie & nawoord

Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.

En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.

Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!

Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)

"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)

"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen. Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'. Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard. Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox. Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.

U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)

"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)

"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars. Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)

"Thanks! Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen. Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken. Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen. Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe. Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn. Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn. Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen. Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet. De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren. Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire. Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)

"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen. U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid. Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken. Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)

"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)

"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)

Zelfbeschouwing

"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)

"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven. "
(Nove, 22/11/2005)

"Ach ja, leuk, schrijvers.

Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.

Die sfeer.

Geef mij maar parkeerwachten. "
(Marnix, 21/11/2005)