![]() |
|||||||
Navigatie de voorplecht Dankbaar ![]() Uitgelogd
Huishoudelijk
5 oktober 2005 |
Woensdag, 19 December 2007
Jessica zit aan de rand van het zwembad haar nagels bij te vijlen. Af en toe kijkt ze naar Ricardo die het water ontdoet van de takken en bladeren die er in zijn gewaaid. Wel een lekkere jongen zoals hij daar nu met ontbloot boven lijf aan het werk is, vooral als hij zich bukt en zijn strakke billen zich duidelijk onder zijn halflange [of halfkorte?] broek aftekenen. Soms heeft ze bepaalde fantasieen over Ricardo, maar daar zal het bij blijven, want ze zou nooit de gouden regel overtreden die zegt dat je nimmer iets met het personeel moet beginnen. Want daar kan alleen maar narigheid van komen.
door Spencer Brandsen Komt er ook nog een vervolg, Spencer, of laat je het geheel aan onze fantasie over? Ik had het wel leuker gevonden waren het twee zussen geweest, tweelingen als het even kan.
Wat u mist moet u er zelf maar bijverzinnen [ zelfwerkzaamheid, eigen verantwoordelijkheid ]. Dat is erg vriendelijk van u heer Brandsen, maar volgens mij past die worst helemaal niet door mijn gleuf, en ik eet ook niets wat per post toekomt, dus dat zou zonde zijn van het geld.
Kan iemand mij uitleggen waar het allemaal over gaat. Ik ben namelijk nogal dyslectisch. Mijn vriendin en mijn moeder lezen me altijd alles voor. Schrijven doen ze ook altijd voor mij. Kerstkaarten maak ik nu wel zelf. Dat hebben mijn vriendin en mijn moeder mij nu eindelijk geleerd. Daar ben ik erg trots op. Ik ga er weer een paar maken. En straks de nieuwjaarskaarten. Ik kan niet wachten. Mijn moeder heeft dit wat u nu leest ook geschreven. Ze gaat zo boodschappen doen en dan neemt mijn vriendin het van haar over. Mijn moeder heeft me wel uitgelegd dat Spencer Hema rookworsten in de aanbieding heeft. Voor de rest begrijpt mijn moeder het ook niet allemaal. Kan iemand dat aan mijn moeder uitleggen. Dus waar het allemaal over gaat. Ah, daar is mijn vriendin. Mijn moeder gaat nu dus boodschappen doen. Mijn vriendin en mijn moeder durven mij nooit alleen te laten. Ze zijn bang dat ik dan rare dingen ga doen. Bijvoorbeeld dat ik dan toch helemaal zelf iets probeer te schrijven. Daar kunnen ongelukken van komen. Ja, dat zeggen ze altijd. Maar, kerstkaarten maken, dat mag ik nu helemaal zelf doen. Dat vind ik heel fijn.
Homofilie komt al voor sinds de romeinse oudheid. De metafoor is dichter bij huis te zoeken in het park tijdens de eenden voeren. Die woerden neuken elkaar ook bij gebrek aan vrouwtjes. Het enige verschil tussen eenden en romeinen is het rangen en standen en rassen gedoe. En laat dit nou juist een Thesis zijn waar ik de laatste hand aan leg. “Kwakend kwakken of Pompen in Pompeï” heet het epistel. De pers zal ongetwijveld meewarig reageren, maar dat heeft te maken met hun eigen beperkte intellectuele capaciteiten. Maar die zijn dan ook ontsproten aan de onderdrukking van Seks, ergo kerkelijk intellect, dus hoe kunnen die dat begrijpen??? . Beste Ervaringsdeskundige, U probeert zich er onderuit te wurmen Spencer. Accepteer die rookworst nu maar. Daar schiet u meer mee op.
Ik probeer mij helemaal nergens onder uit te wurmen. Ziet u het stukje van vandaag maar als een ‘ impressie ‘. Een impressie in proza. Klinkt goed en allitereert ook nog, dus wat wil een mens nog meer? Is uw gleuf wel groot genoeg?
Mijn gleuf heeft een hoogte van minimaal 32 millimeter [ 3,2 centimeter ] , volgens wettelijk voorschrift. Dit is meer dan de Toevallig woon ik ook in uw plaats. Ik kan hem ook wel brengen. Warm.
Ik ben het met de ervaringdeskundige eens. De hete brij en Spencer die er omheen dartelt. Het begint te vervelen. Schrijf eens iets dat betekenis heeft/geeft.
Ja , hoe zit het. Wanneer kan ik langskomen Spencer?
Doet u hem maar koud in de brievenbus. Dan kan ik zelf het moment van consumptie bepalen. Mosterd heb ik nog. Bij voorbaat hartelijk dank.
Want, de worstjes van de Hema zijn niet te hard of slap .................................................................................................................. Dat kan wel een smeerboel worden Spencer. Zo maar in die gleuf proppen.
Leve Hans Dorrestein. Hoort u het ook eens van een ander. Ook sterk van Hans is dat liedje waarin hij vertelt dat hij een schaap een tongzoen moest geven.
Maak me gek, Braakwending! Inderdaad ik vind dat die Braakwending er maar eens uitgegooid moest worden. Hij verstoort het eerzame werk dat hier wordt verricht. Komt hij straks weer met zo’n klote kerstkaart.
Een geilprop, is dat een soort van tampon voor wansmakelijk geile wijven.
Nou nou nou. Wat een taal. Overigens Kapitein: deze tampon kunt u ook zeer wel bij uzelf anaal inbrengen. Of u dan eerst geil dient te zijn, laat ik geheel aan u over. Succes.
Een geilprop zou natuurlijk ook overdrachtelijk kunnen worden opgevat als een opeenhoping en samenpersing van geilheid die niet tot ontlading kan komen. Dat het dus meer iets is dat tussen de oren zit. Althans gedeeltelijk. Mijn strontholletje is exit only, geilprop. Verder dan mijn brievenbus komt hij niet. En als zijn hemaworst een grotere doorsnede heeft dan 32 millimeter zelfs dat niet.
Zo is dat Kapitein Dus dat het maar zo is.Dus.
M’n moeder vindt dat het nu toch wel erg laagdrempelig gaat worden.
Je moeder Braankwending, dat is vast een erg verstandige vrouw.
Misschien is het een reaktie op die metafysica van het schietgeweer. Die laagdrempeligheid. Je weet het niet.
Nou Spencer, mijn moeder vindt het. Ik geef m’n moeder altijd gelijk. Ze past ook zo goed op mij. En mijn vriendin natuurlijk ook. Daar doe ik soms dingen mee waar mijn moeder niet alles vanaf weet. We wassen ook vaak samen af. Mijn vriendin en ik. Zo helpen we mijn moeder.
Ja godverdomme, nu is het genoeg. Ik stel een stemming voor om Braakwending eruit te gooien. In ieder geval negeren. Moedersjochie. Bah!
Braakwending? hoe ziet je vriendin eruit? en je moeder? Ik heb een donkerbruin vermoeden. En dat vermoeden is dat Braankwending en Geilprop één en dezelfde zijn. En ik weet zeker dat het niet Spencer is, want die kan geen prentjes maken. Over prentjesmaker gesproken: misschien is het Hoof wel. Of Kiers, dat kan ook.
Hoezo kan ik geen prentjes maken?
Ja, daar heb je me mooi liggen!
Kapitein Nemo. Mijn moeder en mijn vriendin zijn nogal kwaad geworden over het feit dat u mij vergelijkt met dhr. of mevr. Geilprop. Als een echte Braakwending neem ik hier grote afstand van. Dat is wat mijn moeder zegt. Mijn vriendin is het hier helemaal mee eens.
JEZUS MARIA SINTERKLAAS GOD EN DE REST, wat een stelletje mutsen. Die Braakwending is me echt te veel. Hier wil ik niet meer bij horen. Ik ga morgen met vakantie. Dus uh, ikbenereffeniet.
Wat heeft Sinterklaas er nu ineens weer mee te maken?
Sinterklaas is de meest aanbeden heilige van het westelijk halfrond. Jezus, Maria en ook God kunnen daar niet aan tippen. Maar ik ga nu m’n koffers pakken. Veel geluk met die Braakwending. De taxi komt zo.
In 2008 verwacht ik de Terugkeer van het Schaamhaar. Of is dat al begonnen?
Zo, ik heb het helemaal uitgelezen. Het schijnt dat mijn concentratie terugkomt. Nu het geheel nog verwerken.
Ik zie dat de heer Braakwending een (zoute) snor heeft. Van zijn moeder en vriendin kan ik dat niet met zekerheid zeggen.
De Hema worsten doen geloof ik 2 Euro, Heer Dingo. Soms in de aanbieding. Dan krijg je er 2 voor 3 Euro. Echt geen geld.
En waarom zijn wij zo traag?!
Zo traag. Ja. Volgens mij is dat die dinges, eh Braakwending met z’n stompzinnige bewegendedende plaatjesdingen. Dat z’n moer en vriendin onder de trein mogen kwamen. En die Braakendening bij er natuurlijk. Ik zit her nuo lekker de zon. Kon niet te laten kijken. Godsklere wat een zit in die plane.
Zoals de meeste mensen woonde ik lange tijd bij mijn moeder en vader. Mijn vader keek graag naar worstelen, mijn moeder worstelde graag; het deed er niet toe met wat. Zij zat in de witte hoek en daarmee uit. en ik, in het begin. Ik was erbij gehaald om het samen met haar op te nemen tegen de Rest van de Wereld. Haar houding ten opzichte van het verwekken van kinderen was mysterieus; het was meer een kwestie van niet willen dan niet kunnen. Dat de Maagd Maria haar voor was geweest, stemde haar bitter. MEDEDELING: Eens. Is dat een Mondriaan? Een opstandige Mondriaan, als u het mij vraagt.
Ondanks dat kunst een serieus tijdverdrijf genoemd mag worden en dat in dat licht over het plaatje van Spencer Brandsen niet al te kieskeurig geoordeeld zou moeten worden, moet ik eerlijk toegeven dat de mutatie van Braakwending het geheel wel een vrolijke noot geeft.
Braakwending = Spencer = Geilprop = etc Ik moet u teleurstellen, L*. Ik ben Braakwending noch Geilprop. Etc ken ik niet. Is die nieuw?
het slijk der aarde |
Holle retoriek
"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de
eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise
leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde
veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang
niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen.
Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd
met nat speculaas.
Jong zijn is zo mooi…"
"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!
"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid
geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten
vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef
maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar
mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te
respecteren en in acht te nemen.
"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5
december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden...
De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden.
Dank!"
"Geachte heer,
"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005) Reageerziekte
"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.
"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken
welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen.
Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars.
Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
"Thanks!
Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen.
Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken.
Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen.
Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe.
Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn.
Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn.
Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen.
Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet.
De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren.
Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire.
Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen.
U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid.
Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken.
Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee." Zelfbeschouwing
"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
"Ach ja, leuk, schrijvers. |