Navigatie
de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie
Dankbaar
Uitgelogd
Huishoudelijk
5 oktober 2005
Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.
Vrijdag, 14 September 2007
Haar [1]
Ik ben er eigenlijk al vanaf mijn 18e mee bezig. Haar. Of eigenlijk het langzaam maar zeker ontbreken van haar op die plekken waar je het toch eigenlijk zo graag zou willen zien blijven groeien. Dus niet daar waar het eerst nog niet groeide en dan zo plotseling (althans in mijn herinnering) welig tiert: bij de oksels, rond en op je zak, gevolgd door rond de tepels en je verdere borst, langzaam opkruipend respectievelijk afdalend naar de navel.
door Jumbo Als je niet meer bent dan een wandelend kapsel of gebrek daaraan? Andere vriendin. Dat gaat makkelijker dan haar terugkrijgen. Dunkt me.
Ik scheer m’n hoofd met enige regelmaat helemaal kaal. Dan zie je die inhammen enzo niet. De eerste week. Haar verwennen, elke dag.
Dat kan ook een oplossing zijn. Maar dan moet ze wel zin hebben. 40 toch al weer.
http://www.fopshop.nl/fotos/groep32/3204..
40? Net zo oud als Erwin. Bij wie ik trouwens nog op bezoek moet voor z’n 39ste verjaardag. En op kraamvisite. Voordat het kind 2 jaar is geworden..
Iedere dag verwennen? Maar ze heeft zoveel haar. Daar.
Tegenwoordig is haartransplantatie toch mogenlijk?( denkt aan Gerard Jolink en, euh Gerard Jolink en wordt misselijk bij deze haarbal) Kaal zijn is heel erg. Je kunt beter dood wezen. Gelukkig heb ik nog een flinke kop met haar.
Ik ben het helemaal met je eens Spencer.
Je kunt natuurlijk ook een ‘Dickie’ doen: je haar aan één zijkant langer laten groeien en dan zo overdwars over je hoofd kammen.
Oei lees ik net in de titel dat dit slechts deel 1!!! blijkt te zijn…. ±± weet nu waarom haar, haar heet, en niet zijn±± Voor je je vriendin aan de kant zet, zou ik toch eerst ontharingscrème in haar oh zo geliefde crèmespoeling stoppen, zodat zij ook aan den lijve zal ondervinden wat voor een afgrijselijke metamorfose je tot de dood doormaakt. Of je kunt haar verwennen inderdaad. Maar dat is zo burgerlijk.
Ik mag die Don Dingo wel. Op de één of andere manier. Het is net alsof hij, ja, eh, alsof, misschien niet alsof maar gewoon echt, eh, nou ja. Nog eventjes en dan ruilt je vriendin je in. Is dat nou emanicpatie?
Ja. Wie weet. Maar voor wat gaat ze me dan inruilen? Ik ben zo geweldig. Zo perfect. Ik bedoelde eigenlijk haar verwennen in de zin van shampoo en cremespoeling…maar ja..de schade is nu al aangericht…sorry vriendin van Lennard..
Wil Don Dingo nog een stukje van Honger om iets te lezen te hebben? Iets anders kan ook. Heb alle drie boeken van Len – nard geleend dus er is een ruime keus.
Blij dat Honger u bevalt Spencer. Ik heb moeten afzien van mijn aankoop van Stanislaw. De betaling lukte mij niet met dat gironummer en die iban of whatever. Ik heb ooit Myra Breckenridge [?] van Vidal gelezen. En Twee vrouwen [?]. U kunt van mij wel titels van Lem krijgen, Kapitein, maar dan moet ik wel weten waar ik ze naar toe moet sturen.
en check http://www.myspace.com/duvelduvel Honger van Knut Hamsun [2]: Kon wel eens een lange sessie worden vannacht.
http://xrl.us/BiancaFrietkot Potverdikkeme zeg! En dat met de heerlijke muziek van Boot Liquor op de achtergrond, de avond kan niet meer stuk. Verdomme, dat met die hond had van mij niet gehoeven. Ik vond juist dat ze zich nog redelijk inhield met die hond. Ik heb wel eens gehoord dat sommige vrouwen er veel verder mee gaan. Is vast wel eens onder het oog van P. Jambers gebeurd, dat zo’n hond de dag van zijn leven mocht beleven met een hitsige jongedame. @Lennard: een echte vent die zich niet kan voorstellen dat er achteruitgang zit in emancipatie? Damn .. ze kan je beter houden :)
Honger [3]: #zet sneerharde oldskool ACIEEEED van Amnesia op bij video voor private OrgAcieeed concert#
Dwangmatig lees ik de comments. Een soort reageerdersziekte zoals Kiers dat had, maar dan die andere variant. Honger [4]: ingedachtig de topper “A beautiful mind” speur ik naar de Spencer Code in Knut Hamsun.
Lieve Feex, ik dacht voor deel 2 iets van Haar & Vrouwen.
En inderdaad, ik gebruik het weekend om mijn inhammen te camoufleren en mijn rug te (laten) kaalhalen.
Honger [5]: Ik heb het inmiddels besteld, ben benieuwd. Tot mijn verbazing blijkt de beste man de Nobelprijs voor de Literatuur te hebben gewonnen, zonder dat ik ooit eerder van hem had gehoord.
Nobelprijs voor literatuur? Ik krijg nu echt allergische reacties. Wat een kutziekte zeg, die reaguurdersziekte.
@Jumbo: vrouwen met inhammen, lijkt me niks ..
Dat hangt natuurlijk van de locatie van de inham af.
Nobelprijs, nazi-sympathieën… ja, die Knut heeft niet stilgezeten.
RUKKENDE MOSLIMS BEBOET TIJDENS RAMADAN Honger [6]: NOS Ommutsman, to the recue!
@Don Dingo, Honger [7]: Laat die streepjes toch weg. Gewoon doortikken. Door die streepjes in de teksten ga ik het bijna opgeven. Volgens een kleine retroflectie doet Heer Brandsen dat niet met opzet.
Honger [8]: Dat zie je zelf toch ook wel? Hoewel ik nu toch wel benieuwd ben naar de wisselkoers van de kroon. Dat zou het geheel nogal inzichtelijker maken.
Jumbo.. bent u klaar met uw versie over kutkapsels?
Ik betwijfel of de huidige wisselkoers van de kroon van enig nut zou zijn want het boek stamt uit 1890..
honger [9]: Kijk, zo schiet het een beetje op.. @Jumbo: een brasillian waz met inhammen lijkt me ook niet om te gillen anders ..
wax dus ::zucht:: Honger [11]: Honger [12]: Of die kerel die opereerde onder het pseudoniem Vilé, man wat mis ik die vent.
Had ik hier al gezegd dat er dus helemaal geen honger op de wereld is? Dat dat dus een regelrechte leugen is van die verkankerde & communistische derde wereld hulp-lobby? Er blijkt dus helemaal niet te weinig voer op deze planeet te zijn! Alleen te veel mensen. Let op: zometeen gaan ze ook zeiken dat er te weinig water is. Schoon drinkwater, nee vindt je het gek als je daar al je elf kinderen in laten schijten en rondrennen.
Death to everyone is gonna come ::Zet een hoedje op::
Honger [13]: Hm…. Filosofische inzichten, Kant’s sofismen; potlood en papier. We naderen de essentie... Poetisch hoor. U zou eens wat vaker moeten schrijven.
het slijk der aarde
Nee, ik bedoel haar op je hoofd. Het verdwijnt eerst bij je voorhoofd, je krijgt inhammen. No no, I'm not bald, I've only a rather high forehead..... En nu, 40 jaar oud, wordt de inplant bij de kruin ook al beduidend minder. Je weet wel, als de kapster haar knipwerk ter inspectie aanbiedt door een spiegel achter je hoofd vast te houden, waardoor je, mits ze de spiegel op de juiste manier vasthoudt uiteraard, op de spiegel vóór je kunt zien hoe één en ander heeft uitgepakt. Maar dus ook sinds een jaar dat je steeds meer van de huid van je schedeldak kunt zien. Zoals bij je vader, die al sinds zijn 35e "een heel brede middenscheiding" bezat. Waardoor je dus meende je voorland te kennen en dus vanaf je 18e al meende een wijkende haargrens te ontdekken. Waarbij ik in de praktijk gelukkig nog een beetje respijt kreeg van mijn genetische erfenis en Moeder Natuur.
Thans ben ik bezig met het verder beredeneren van de theorie van de glijdende haargrens. Immers, wat op mijn hoofd weigert verder te groeien, komt met de maand meer op in mijn nek en op mijn schouders en waarschijnlijk binnen nu en een paar jaar op mijn hele rug. Om over mijn neus (erin én erop) en mijn oren (ook zo) nog maar te zwijgen. Het kabinet zu Hause is nu nog welwillend om mijn nek uit te scheren, mijn schouderpartij met haar epilady onder handen te nemen en mijn neus en oorschelpen met haar pincet te lijf te gaan, maar ik zie haar dit niet tot het einde van mijn hier nog zijn doen, zeker niet als het te ontharen gebied zich nog steeds uitbreidt. Heel jammer dat Tell Sell vooralsnog alleen voorziet in washandjes waarmee je het haar van je achterkant kunt (laten) poetsen en niet in washandjes waarmee je je inhammen en 'Kapelaan Odekerke'-kruin weer permanent van groeiend haar kunt voorzien zonder er uit te zien als een WeTra-veld waar het echte gras al is verdwenen.
Waar ik vroeger, bij het ontstaan der inhammen, redelijk zelfverzekerd "maar ik heb toch al een vriendin" debiteerde, kan ik mij heden ten dage toch niet aan de indruk onttrekken dan wel meen ik signalen te ontvangen, dat ze het nu nog aanwezige haar op mijn hoofd toch een stuk meer waardeert dan de nieuwe aanplantgebieden zoals hierboven omschreven. Ombudsman, hoe nu verder?
De paardenfluisteraar
De Roker
bromde Hoof om 10:24 (op Vrijdag, 14 September 2007)
Bovendien gaat ze het haar op andere plaatsen meer waarderen als er op het hoofd een gebrek ontstaat. In mijn geval dan. Dus ik ben het met Hoof eens. Neem een andere vriendin.
bromde Lennard om 10:48 (op Vrijdag, 14 September 2007)
bromde L* (URL) om 10:48 (op Vrijdag, 14 September 2007)
Wat overigens prima werkt als je het juiste kapsel hebt.
bromde Lennard om 12:17 (op Vrijdag, 14 September 2007)
bromde Erwin om 13:04 (op Vrijdag, 14 September 2007)
bromde Arduenn () (URL) om 13:23 (op Vrijdag, 14 September 2007)
bromde Lennard om 14:02 (op Vrijdag, 14 September 2007)
bromde Jumbo om 16:20 (op Vrijdag, 14 September 2007)
En als ze tóch graag door uw haar woelt, weet u dat u haar door moet verwijzen naar uw andere koppie..
bromde FeeX om 17:27 (op Vrijdag, 14 September 2007)
bromde Spencer Brandsen () om 18:46 (op Vrijdag, 14 September 2007)
bromde Gerard R. om 19:18 (op Vrijdag, 14 September 2007)
bromde Adriana om 19:18 (op Vrijdag, 14 September 2007)
:: vreest een soap van kaalhoofdigheid, midlifecrise issues en haantjesgedrag::
bromde FeeX om 19:24 (op Vrijdag, 14 September 2007)
::lacht zich een bult::
bromde FeeX om 19:36 (op Vrijdag, 14 September 2007)
bromde Don Dingo om 23:51 (op Vrijdag, 14 September 2007)
Beetje mijn type man. Eigenlijk. (Ben je een man, Don Dingo?)
Hoewel ik iets meer het burgerlijke type ben. Ik hou ervan om haar te verwennen.
Shit hee. Ik begin door dit comment aan mijn geaardheid te twijfelen. Maar dat deden jullie allemaal al heel lang. Dus het maakt eigenlijk geen fuck uit.
bromde Lennard om 00:43 (op Zaterdag, 15 September 2007)
bromde CiNNeR () (URL) om 00:50 (op Zaterdag, 15 September 2007)
Kan me niet voorstellen dat emancipatie achteruitgang betekent…
bromde Lennard om 01:13 (op Zaterdag, 15 September 2007)
bromde L* om 10:35 (op Zaterdag, 15 September 2007)
bromde Spencer Brandsen () om 14:28 (op Zaterdag, 15 September 2007)
Sta mij toe de eerste twee alinea’s uit Live From Golgotha van Gore Vidal te citeren:
In the beginning was the nightmare, and the knife was with Saint Paul, and the circumcision was a Jewish notion and definitely not mine.
I am Timothy, son of Eunice the Jewess and George the Greek. I am fifteen. I am in the kitchen of my family’s home in Lystra. I am lying stark naked on a wooden table. I have golden hyacinthine curls and cornflower-blue, forget-me-not eyes and the largest dick in our part of Asia Minor.
bromde Kapitein Nemo om 17:07 (op Zaterdag, 15 September 2007)
bromde Spencer Brandsen () om 17:23 (op Zaterdag, 15 September 2007)
Was Moseleys FNM beter dan Pattons? tis maar net waar de bal ligt en wie er in de buurt is.
bromde grtsd6hzs4e6 om 18:39 (op Zaterdag, 15 September 2007)
‘Ik deed het raam open en keek naar buiten. Vanaf deze plaats zag ik uit op een waslijn en een open veld; een eind verder stond nog de smidse van een afgebrande smederij, waar een paar arbeiders bezig waren puin te ruimen. Ik zette mijn ellebogen op de vensterbank en staarde naar de hemel. het zou vast een heldere dag worden. De herfst had zijn intrede gedaan, dat mooie, koele jaargetijde waarin alles van kleur verandert en waarin alles vergaat. Het was reeds lawaaiig op straat en dit lokte me naar buiten; de lege kamer waarvan de vloer bij elke stap die ik deed bewoog was als een slecht sluitende doodkist;
en zat geen behoorlijk slot op de deur en er stond geen kachel in de kamer; s’nachts sliep ik altijd op mijn sokken om ze s’och – tends een beetje droog te hebben. Het enige waar ik wat plezier van had was een kleine rode schommelstoel, waarin ik s’avonds
zat te doezelen en aan allerlei dingen te denken. Als het hard woei en de deur beneden openstond, drongen er via de vloer en de muren vreemde fluittonen naar binnen en in ‘Morgenbladet’ naast de deur ontstonden scheuren zo groot als een hand.’
bromde Spencer Brandsen () om 19:16 (op Zaterdag, 15 September 2007)
bromde Aarsema (URL) om 20:15 (op Zaterdag, 15 September 2007)
Met kusjes van Bianca uit België, ze wilde er nog een snedige BICAT-opmerking bij maken, maar ze kon er zo snel niet eentje bedenken.
bromde grtsshyzw55 om 20:54 (op Zaterdag, 15 September 2007)
Dank voor het volgende deel van Knut. Ik vind het wel wat hebben en ga eens kijken of het ergens te krijgen is.
Lennard, ik ben wel degelijk een man.
Voorwaar, ik moet me opmaken voor een of ander feestje, morgen meer!
bromde Don Dingo om 21:42 (op Zaterdag, 15 September 2007)
:: rukrukrukkerderuk ::
bromde Aarsema om 21:45 (op Zaterdag, 15 September 2007)
Zou deze schone Vlaamse overigens ook zo geil worden van teefjes, of is ze bij de hond wel gesteld op een penis? Dat is iets waarover ik vannacht vermoedelijk ga liggen peinzen. Dát, en of ze ook wil dat de Vlamingen zich afscheiden van de Walen.
bromde Don Dingo om 21:53 (op Zaterdag, 15 September 2007)
bromde CiNNeR () (URL) om 04:10 (op Zondag, 16 September 2007)
Ik maakte me los van de vensterbank en zocht in een bundeltje in een hoek naast het bed naar iets eetbaars voor mijn ontbijt, vond niets en keerde terug naar het raam.
God mag weten, dacht ik, of het nog zin heeft om een baantje te
zoeken! Ze hadden me al zo vaak afgescheept, halve beloftes ge-
daan, me ronduit nee verkocht; zoveel verwachtingen waren ge – wekt en in de grond geboord en nieuwe pogingen waren keer op keer op niets uitgelopen, zodat ik geen moed meer over had. De laatste keer had ik een betrekking proberen te krijgen als wissel-
loper, maar ik was te laat geweest. En bovendien had ik nooit een borgsom van vijftig kronen kunnen storten. Altijd was er wel iets dat er tussen kwam. Ik had me ook bij de brandweer ge – meld. We stonden met zo’n vijftig man in de gang, lieten onze borstkas zwellen om een indruk van kracht en grote overschrok – kenheid te wekken. Een functionaris liep rond om de sollicitanten
te inspecteren; hij kneep in hun spierballen en stelde enkele vra-
gen. Mij liep hij voorbij, schudde alleen zijn hoofd en zei dat ik af – gekeurd was vanwege mijn bril. Ik probeerde het nog een keer, zonder bril. Ik fronste en keek met messcherpe blik, maar de man liep langs me heen en glimlachte – hij had me zeker her – kend.
...
bromde Spencer Brandsen () om 20:40 (op Zondag, 16 September 2007)
bromde Elivargarghargh om 20:55 (op Zondag, 16 September 2007)
Krijgt die Spencer het voor elkaar dat ik een heel boek dmv zijn comments ga uitlezen?
bromde Lennard om 22:56 (op Zondag, 16 September 2007)
Het ergste van alles was dat mijn kleren er zo slordig begonnen
uit te zien, dat ik niet meer naar een betrekking kon solliciteren
waarvoor men een net persoon vroeg.
Het was wel aan een stuk bergafwaarts met me gegaan. Ik had
ten slotte zo’n gebrek aan alles dat ik niet eens meer een kam
bezat of een boek om te lezen als het leven al te triest werd. De
hele zomer had ik doorgebracht op kerkhoven of in het Paleis – park, waar ik kranteartikelen had zitten schrijven, de ene kolom
na de andere over de wonderlijkste dingen en met de vreemdste
vondsten en invallen die mijn onrustige brein me ingaf. In mijn
vertwijfeling had ik vaak de meest bizarre onderwerpen gekozen,
waar erg veel tijd in was gaan zitten en die nooit geplaatst wer – den. Als ik een stuk af had, begon ik meteen weer aan een nieuw
en ik was meestal niet eens terneergeslagen door de afwijzing van de redacteur; ik hield mezelf namelijk voortdurend voor dat het me toch een keer moest lukken. En inderdaad, soms als ik geluk had en als alles meezat, kreeg ik vijf kronen voor een mid – dag werken.
...
bromde Spencer Brandsen () om 23:31 (op Zondag, 16 September 2007)
bromde Eliv om 09:18 (op Maandag, 17 September 2007)
bromde Jumbo om 09:41 (op Maandag, 17 September 2007)
bromde Jumbo om 09:44 (op Maandag, 17 September 2007)
Ik maakte me opnieuw los van de vensterbank, ging naar de waskom, sprenkelde wat water op mijn glimmende broek om
hem er zwarter en nieuwer te doen uitzien. Daarna stak ik ge – woontegetrouw papier en potlood in mijn zak en ging naar buiten.
Ik sloop heel stilletjes de trap af om niet de aandacht te trekken van mijn hospita; een paar dagen geleden had ik de huur al moeten voldoen, maar ik bezat werkelijk geen cent.
...
bromde Spencer Brandsen () om 10:17 (op Maandag, 17 September 2007)
bromde Don Dingo om 10:27 (op Maandag, 17 September 2007)
bromde Lennard om 10:40 (op Maandag, 17 September 2007)
bromde CiNNeR () (URL) om 10:55 (op Maandag, 17 September 2007)
bromde Jumbo om 11:24 (op Maandag, 17 September 2007)
bromde Kapitein Nemo om 12:12 (op Maandag, 17 September 2007)
Uitgegeven: 17 september 2007 08:35
Laatst gewijzigd: 17 september 2007 11:22
BICATTERVEEN – Een islamitisch verkleed team in de feestwijk Slikkerburen speurt naar moslims die de ramadan negeren door overmatig rukken in het openbaar gepaard gaand (gepaard… ghe ghe ghe) met brullend door de straat rennen op zoek naar een plek om te zaadlozen. Een rukkende moslim kan rekenen op een boete van ruim 4 euro, aldus autoriteiten maandag.
Het is de eerste keer dat een dergelijk team is ingezet.
Een moslim mag tijdens de ramadan niet overmatig rukken in het openbaar gepaard gaand met brullend door de straat rennen op zoek naar een plek om te zaadlozen tussen zonsopgang en zonsondergang. Islamitische rukgelegenheden die voor drie uur ‘s middags open zijn, krijgen een boete van ruim 100 euro.
Slikkerburen is de enige Bicatterveense wijk die bestuurd wordt door de fundamentalistische non-rukkers. Vorig jaar veroorzaakte een dergelijke verordening in het nabijgelegen Rukkerveen verontwaardiging door boetes uit te delen aan vrouwen die in winkels en restaurants werken in minirokjes zonder noemenswaardig slipjesgebeuren en drie beng-wha ballen in het doosapparaat.
bromde Aarsema (URL) om 13:47 (op Maandag, 17 September 2007)
Het was negen uur. De lucht was vol van het geratel van de kar – ren en het geluid van stemmen, een kolossaal orkest, waaron – der de voetstappen van de voetgangers en het geknal van de zwepen van de koetsiers zich mengden. Het straatgewemel en de geluiden monterden me wat op en ik voelde me weer wat meer tevreden met het leven. Het kwam niet in mijn hoofd op om een ochtendwandelingetje te maken in de frisse lucht. Waarom
zouden mijn longen frisse lucht nodig hebben? Ik was sterk als een reus en kon een wagen met mijn schouders tot staan bren-
gen. Een wonderlijke, fijne stemming, een gevoel van opgewekte
onverschilligheid, had zich van mij meester gemaakt. Ik obser – veerde de mensen die ik tegenkwam of passeerde, ik las de aanplakbiljetten op de muren, ving uit een trein een blik op van
iemand, liet elke kleinigheid tot me doordringen, alle onnozele
details die mijn weg kruisten en weer verdwenen.
...
bromde Spencer Brandsen () om 14:39 (op Maandag, 17 September 2007)
bromde N. (URL) om 14:48 (op Maandag, 17 September 2007)
Je zal erachter komen, dat je door vele Nobelprijswinnaars werd beïnvloed, nog voordat je ook maar iets van hun gedachtengoed tot je genomen hebt.
Alhoewel in de tijd van Freud en voor de tijd van de Nobelprijswinnaars bekend als “autoflectie” staat het sinds het aanbreken van het nieuwe ervaren beter bekend als het verschijnsel “egoflectie”
Er is niets aan te doen, het is niet schadelijk, zolang het niet wordt verward met retroflectie.
bromde Dr. Eliv om 14:54 (op Maandag, 17 September 2007)
Had je op zo’n zonnige dag nu maar iets te eten! Ik liet me mee – slepen door de vrolijke ochtend, ik voelde me eindeloos tevreden en begon van blijdschap te neurieen zonder een bepaalde reden.
Voor een slagerij stond een vrouw met een mand aan de arm te bedenken wat ze voor vlees zou kopen voor het middageten. Toen ik langs haar liep keek ze naar me. Ze had nog maar èen
tand in haar mond. Nerveus en overgevoelig als ik de laatste da – gen was, maakte het gezicht van de vrouw meteen een weerzin – wekkende indruk op me; de grote, gele tand zag eruit als een kleine vinger die uit haar kaak stak en toen ze naar me keek straalde haar blik vrees uit. Met èen klap was ik mijn eetlust kwijt en ik voelde me misselijk. Toen ik bij de markthallen kwam, ging ik naar de fontein en dronk wat water. Ik keek omhoog – de klok in de toren van de Domkerk wees tien uur aan.
...
bromde Spencer Brandsen () om 15:43 (op Maandag, 17 September 2007)
Oh wacht. Dat is de bedoeling. Dat ik het opgeef en Spencer niet.
Weetje, streep maar lekker verder. Al ga je schrijven als een Kouwes. Ik lees gewoon door!
bromde Lennard om 16:28 (op Maandag, 17 September 2007)
bromde Don Dingo om 16:46 (op Maandag, 17 September 2007)
Ik dwaalde door de straten, bleef zonder enige noodzaak op de hoek van een straat staan, sloeg doelloos een zijstraat in. Ik liet me meedrijven met de vrolijke morgen, deinde zorgeloos heen en weer tussen de andere gelukkige mensen; de lucht was zuiver en helder en geen schaduw verduisterde mijn gemoed.
Al tien minuten liep er een oude, manke man voor me uit. Hij had een bundeltje in zijn hand; bij het lopen gebruikte hij zijn hele lichaam en werkte uit alle macht om vooruit te komen. Ik hoorde hem van inspanning hijgen en bedacht dat ik zijn bundeltje wel voor hem kon dragen, maar ik deed geen moeite om hem in te halen. In Graensen kwam ik Hans Pauli tegen die me groette en haastig doorliep. Waarom had hij zo’n haast? Ik was helemaal niet van plan om hem om een kroon te vragen; daarentegen wilde ik hem zo spoedig mogelijk een deken teruggeven die ik een paar weken geleden van hem geleend had. Zo gauw ik er weer wat bovenop was, wilde ik niemand een deken schuldig zijn. Misschien begon ik vandaag al aan een artikel over ‘De misdaden der toekomst’ of ‘De vrije wil’ of iets anders, iets dat zo zeer de moeite van het lezen waard was, dat ik er minstens tien kronen voor zou krijgen…
En met mijn gedachten bij dit artikel voelde ik ineens de dringende behoefte in me opkomen meteen te beginnen en mijn hersencellen aan het werk te zetten. Ik hoopte een goed plekje te vinden in het Paleispark en zou niet rusten voor ik het artikel af had.
...
Zo beter?
bromde Spencer Brandsen () om 16:51 (op Maandag, 17 September 2007)
Stukken beter.
bromde Lennard om 17:01 (op Maandag, 17 September 2007)
bromde Lennard om 17:04 (op Maandag, 17 September 2007)
bromde FeeX om 18:09 (op Maandag, 17 September 2007)
bromde Spencer Brandsen () om 18:32 (op Maandag, 17 September 2007)
Maar de oude kreupele man voor mij in de straat maakte nog altijd dezelfde hobbelige bewegingen. Het begon me ten slotte te irriteren, deze gebrekkige voortdurend voor me zien lopen. Het leek wel of hij nooit op zijn bestemming aankwam. Misschien was hij wel van plan om naar precies dezelfde plek te gaan als ik en zou ik hem de hele tijd in mijn blikveld hebben. Wrevelig als ik was, scheen het me toe dat hij bij iedere zijstraat aarzelde alsof hij afwachtte welke kant ik op zou gaan, waarna hij zijn bundeltje hoog de lucht in zwaaide en zich tot het uiterste inspande om weer een voorsprong te krijgen. Ik keek naar dit misbaksel en mijn verbittering jegens hem nam hoe langer hoe meer toe; ik merkte dat hij stukje bij beetje mijn luchthartige stemming verjoeg en deze zuivere, verrukkelijke morgen verlaagde tot het niveau van zijn eigen monsterachtigheid. Hij zag eruit als een groot, strompelend insekt, dat met alle geweld een plaatsje in de wereld wilde veroveren en de stoep alleen voor zichzelf reserveerde. Toen we op de top van de heuvel gekomen waren, had ik er genoeg van en stopte voor een etalage om hem de gelegenheid te geven uit mijn gezicht te verdwijnen. Maar toen ik na een paar minuten verder liep, zag ik de man weer voor mij; ook hij moest stilgestaan hebben. Zonder erbij na te denken, deed ik drie, vier snelle passen, haalde hem in en sloeg hem op de schouder.
...
bromde Kapitein Nemo om 20:51 (op Maandag, 17 September 2007)
Honger [10]:
Hij bleef meteen staan. We staarden elkaar aan.
‘Een kleinigheidje voor wat melk,’ zei hij ten slotte en hield zijn hoofd schuin.
Daar was ik dan mooi ingetuind! Ik voelde in mijn zakken en zei:
‘Voor melk ja. Hm. Geld is schaars vandaag de dag en ik weet niet of u het wel dringend nodig hebt.’
‘Ik heb sinds gisteren in Drammen niets meer gegeten,’ zei de man. ‘Ik heb geen cent meer en ook geen werk.’
‘Hebt u een vak?’
‘Ik ben schoenlapper.’
‘Wat?’
‘Schoenlapper. Maar ik kan ook hele schoenen maken.’
‘Dat verandert de zaak,’ zei ik. ‘Wacht hier even, dan zal ik zien of ik wat geld voor u op kan scharrelen, een paar ore of zo.’
Ik rende de Pilestraat door. Ik wist dat daar ergens op de eerste verdieping een pandjeswinkel was, al was ik er nooit geweest. Toen ik in het trapportaal stond, trok ik haastig mijn vest uit, rolde het op en stopte het onder mijn arm. Vervolgens liep ik de trap op en klopte aan. Ik maakte een buiging en wierp het vest op de toonbank.
‘Anderhalve kroon,’ zei de man.
‘Prima, prima,’ zei ik. ‘Als het niet een beetje krap begon te zitten, had ik er natuurlijk nooit afstand van gedaan.’
Ik kreeg het geld en het lommerdbriefje en begaf me terug. Eigenlijk was het verpanden van mijn vest een uitstekend idee van me geweest; ik zou nog geld over hebben voor een uitgebreid ontbijt en tegen de avond zou mijn artikel ‘Misdaden der toekomst’ klaar zijn. Het leven werd op slag aantrekkelijker en ik haastte me terug naar de man om van hem af te zijn.
...
bromde Spencer Brandsen () om 21:20 (op Maandag, 17 September 2007)
bromde CiNNeR () (URL) om 23:53 (op Maandag, 17 September 2007)
::Voelt een hoofdpijn opkomen::
bromde CiNNeR () (URL) om 23:53 (op Maandag, 17 September 2007)
‘Alstublieft,’ zei ik tegen hem. ‘Het doet me genoegen dat u zich het eerst tot mij gewend hebt.’
De man pakte het geld aan en nam me van top tot teen op. Waar stond hij zo naar te staren? Ik had de indruk dat hij speciaal naar de knieen in mijn broek keek en ik ergerde me aan deze on beschaamdheid. Dacht die kerel werkelijk dat ik zo arm was als ik eruitzag? Was ik soms al niet bijna begonnen aan een artikel dat tien kronen op zou brengen?
...
.
bromde Spencer Brandsen () om 11:27 (op Dinsdag, 18 September 2007)
In ‘t algemeen maakte ik me geen zorgen over de toekomst, ik had een hoop ijzers in het vuur. Wat ging het trouwens een wildvreemd iemand aan als ik hem op een zonnige dag een fooitje toeschoof? De blik van de man irriteerde me en ik besloot hem een lesje te leren voor ik hem liet gaan. Ik rechtte mijn rug en zei: ‘Mijn beste man, u hebt zich de slechte gewoonte aan gemeten naar de knieen van een man te kijken als deze u een kroon geeft.’
De man leunde met zijn hoofd tegen de muur en sperde zijn mond wijdopen. Er begon iets te bewegen achter zijn bedelaarsvoorhoofd. Hij dacht zeker dat ik hem op de een of andere manier voor de gek hield en hij gaf me het geld terug.
Ik stampte op de grond en bezwoer hem het geld te houden. Dacht hij soms dat ik me al die moeite voor niets getroost had? Goed bekeken was ik hem dat geld misschien wel schuldig; ik was er de man niet naar bij iemand in het krijt te staan, hij had een rechtschapen mens voor zich, eerlijk als goud. Kortom, het geld was van hem… O, niets te danken, het was me een waar genoegen geweest. Tot ziens.
...
.
bromde Spencer Brandsen () om 14:43 (op Dinsdag, 18 September 2007)
bromde Kapitein Nemo om 17:07 (op Dinsdag, 18 September 2007)
bromde Aarsema om 18:47 (op Dinsdag, 18 September 2007)
And it makes hosing much more fun
Death to everyone is gonna come
And it makes hosing much more fun
La la la …
bromde Kapitein Nemo om 20:08 (op Dinsdag, 18 September 2007)
bromde CiNNeR () (URL) om 23:14 (op Dinsdag, 18 September 2007)
Ik ging weg. Eindelijk had ik deze invalide plaaggeest van me afgeschud en had ik weer rust. Ik liep verder de Pilestraat door en bleef staan voor een kruidenierswinkel. De etalage lag propvol etenswaren en ik besloot naar binnen te gaan om wat leeftocht te kopen voor onderweg.
‘Een stuk kaas en een wit brood !’, zei ik en wierp mijn halve kroon op de toonbank.
‘Moet dat hele bedrag gespendeerd aan kaas en brood?’ vroeg de vrouw sarcastisch, zonder me aan te kijken.
‘Ja, die hele vijftig ore,’ zei ik onverstoorbaar.
Ik kreeg mijn boodschappen, zei beleefd goedendag tegen de oude dikke vrouw en begaf me ijlings de Paleisheuvel op naar het park. Ik vond een bankje voor mij alleen en zette gretig mijn tanden in mijn proviand. Het deed me goed. Het was lang geleden dat ik zo’n overvloedige maaltijd had gegeten en ik voelde langzamerhand dezelfde voldane rust als na een lange huilbui. Mijn onverschrokkenheid steeg met sprongen; het zinde me niet langer om een artikel te schrijven over zo iets eenvoudigs en vanzelfsprekends als ‘De misdaden der toekomst’ ; de eerste de beste kon zo iets verzinnen of lezen in de geschiedenisboekjes. Ik voelde me in staat tot iets belangrijkers, ik was in de stemming om hindernissen te nemen en ik nam mij voor een verhandeling in drie delen te schrijven over ‘Het filosofisch inzicht’. Uiteraard wilde ik zover gaan dat ik sommige van Kants sofismen van de tafel zou vegen… Toen ik potlood en papier wilde pakken, kwam ik tot de ontdekking dat ik geen potlood meer bezat; ik had het in de lommerd achtergelaten, in het zakje van mijn vest.
...
bromde Spencer Brandsen () om 07:13 (op Woensdag, 19 September 2007)
Vanuit de leegte stap ik op het eerst gesponnen Draadje.
Balanceer ik op een koord, Schuifel ik verder
over een bruggetje
Klamp ik mij vast aan verspreid liggende stammetjes.
Tot ik durf los te laten.
En dan val ik
Precies
Op mijn plek.
bromde Eliv om 09:39 (op Woensdag, 19 September 2007)
bromde Spencer Brandsen () om 11:44 (op Woensdag, 19 September 2007)
Holle retoriek
"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de
eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise
leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde
veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang
niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen.
Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd
met nat speculaas.
Jong zijn is zo mooi…"
"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!
Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.
Maar nu heb ik het gevonden!
Groetjes Lieke"
(Lieke, Zelf een column schrijven)
"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.
En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)
"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid
geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten
vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef
maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar
mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te
respecteren en in acht te nemen.
vr groet
dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)
"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5
december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden...
De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden.
Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)
"Geachte heer,
Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator.
Met vriendelijke groet.
Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)
"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)
"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)
"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)
Reageerziekte
"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.
Conclusie & nawoord
Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.
En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.
Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!
Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)
"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken
welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)
"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen.
Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'.
Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard.
Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox.
Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.
U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)
"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)
"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars.
Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)
"Thanks!
Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen.
Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken.
Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen.
Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe.
Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn.
Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn.
Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen.
Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet.
De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren.
Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire.
Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)
"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen.
U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid.
Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken.
Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)
"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)
"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)
Zelfbeschouwing
"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)
"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven.
"
(Nove, 22/11/2005)
"Ach ja, leuk, schrijvers.
Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.
Die sfeer.
Geef mij maar parkeerwachten.
"
(Marnix, 21/11/2005)
