Navigatie

de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie

colofon/contact

Dankbaar

Uitgelogd

Huishoudelijk

5 oktober 2005

Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.

Woensdag, 22 November 2006

Winter In Leusden 5

Ondertussen had Layla een volledige metamorfose ondergaan. Verdwenen waren de naveltruitjes van angorawol en de roze lippenstift, voor Layla bestond nog slechts één kleur: zwart. Letterlijk van onder naar boven: haar schoenen, haar broek, haar T-shirt, de make-up en het kapsel, alles was gitzwart. Ze wekte de indruk al een tijd in het graf te liggen en er slechts even uit te zijn gekomen om een luchtje te scheppen. Dit was dan ook de reden geweest dat de parfumeriezaak waar zij werkzaam was haar dringend had verzocht met onmiddellijke ingang om te zien naar een andere betrekking. Van die tyfuslijers mag je tegenwoordig niet eens meer zelf uitmaken wat je aantrekt!, had ze tegen haar moeder geklaagd, en Anja had haar gelijk gegeven. Inderdaad, waar bemoeiden ze zich mee? Na het aanvragen van de uitkering was ze niet vaak meer thuis geweest. Anja wist niet waar ze precies al die tijd uithing, maar vond het beter er maar niet naar te vragen. De jeugd werd toch al door de maatschappij in een eng keurslijf gedwongen en bovendien was ze toch inmiddels oud genoeg om niet in zeven sloten tegelijk te lopen? De weinige keren dat Layla haar gezicht thuis liet zien, vertelde ze haar moeder vrijwel niets en verdween direct naar haar kamertje vanwaaruit dan even later de in een eerder hoofdstuk reeds genoemde rockgroep met de zanger die 'zijn ongenoegen over het leven in het algemeen en het zijne in het bijzonder' met hoge stem boven de elektrische vervorming probeerde uit te schreeuwen, het hele huis probeerde te vullen. Soms kwam ook Patrick mee, al even zwart uitgedost en even zwijgzaam als Layla. Omdat sommige lezers het bijzonder interesseert: Nee, tot een volledige geslachtsgemeenschap tussen hen was het nog steeds niet gekomen. Hoewel Patrick op zijn eigen manier wel om Layla gaf, stond haar magerte hem nog steeds genoeg tegen om een vleselijke vereniging in de weg te staan. Layla weet deze lichamelijke terughoudendheid nog steeds aan haar dikte. Daarom had zij een extra streng dieet voor zichzelf bedacht dat haar slechts de consumptie van drie pinda's, één dropje en twee droge crackers per dag toestond. Bovendien wandelde en fietste ze veel. Het resultaat was er dan ook naar, ze was dunner dan ooit. Maar dus nog niet dun genoeg kennelijk, want Patrick stak nog steeds geen vinger naar haar uit. En dat deed haar veel verdriet. Op dit moment zit ze alleen in haar kamertje met een keukenmes. Ze weet ook niet hoe het komt, maar ze heeft veel zin om met het mes in haar onderarm te gaan kerven. Heel voorzichtig. En dat doet ze dan ook. Heel voorzichtig. Snijden is het zeker niet, zelfs geen kerven. Krassen is het juiste werkwoord. Voorzichtig krassen. In een rechte lijn. Na een tijdje ontstaat er een rode streep die door het opzwellen van het onderliggende weefsel verhoogd komt te liggen. Als een dijk.

door Spencer Brandsen

  Uittocht
  Het huis in de polder

Why do people become goths?
Most goths become goths because they have been spurned by ‘normal’ society because the way they want to live their lives does not fit in with how most people are told to live theirs. Goths are free thinkers, people who do not accept the moral rules of society because they’re told ‘This is just how it is’ or ‘This is what God says!’. Rather goths tend to listen to what you have to say, and make up their own mind. This kind of free thinking and rejection of dogma earns only rejection in todays society.

However because of this rejection from ‘normal’ society, goths have banded together to associate with other free thinkers. This has a beneficial effect on both the individual and society as a whole. For the individual they have a sense of belonging, and friends they can associate with. For society it removes one more misfit filled with rage from society’s streets.

This of course is not the case for all goths. Many goths today are goths for a variety of other reasons. They like the music, or the clubs are better, they have goth friends and joined in with them, or they just like staying up late nights and goths are the only ones awake to talk to.

Allemaal goed en wel, maar ik vraag me voornamelijk af hoe Layla haar zwarte baardje draagt. De gelijkbenige driehoek? De Braziliaan (of de landingsbaan)? De Lolita (of de Kojak)? De charlie Chaplin (of de Fuhrer)? Het verkeersbord? De speelkaart? Of een low performance stijl als de Afro of de Patchoelie (de Madonna of de Sikh)?
bromde Vincent Nemo om 12:24 (op Woensdag, 22 November 2006)

Ik vraag me af waarom de maandag op de dinsdag op de woensdag op de donderdag op de vrijdag lijkt. Qua nimmer aflatende stroom arbeid.

Maar misschien moet ik daar als zelfstandig ondernemer niet te kritisch over doen.
bromde Marnix (URL) om 15:05 (op Woensdag, 22 November 2006)

Dan komt een mens eindelijk nog eens langs en is het hier als vanouds weer één en al ellende en tristesse en zwaarmoedigheid, daar in dat winterse Leusden. En voor een feestneus is het natuurlijk nog maanden te vroeg. Laat ik… zachtjes de deur op een kier… zweef ik een eind weegs.
bromde urbain alpain (URL) om 16:46 (op Woensdag, 22 November 2006)

Valt het u ook op dat de wereld gewoon doordraait ondanks de verkiezingen?
bromde Kiers om 17:47 (op Woensdag, 22 November 2006)

Nederland, de ingegroeide schaamhaar van Europa.
bromde bicat om 17:49 (op Woensdag, 22 November 2006)

Maar baron, u weet toch dat u met de haargroeirichting mee dient te scheren. Zoniet maakt u van de schaamstreek een waar slagveld.
bromde België, de grote stinkzwam van Europa om 17:58 (op Woensdag, 22 November 2006)

Scheren, een tijd terug ben ik daar weer op overgestapt.
bromde bicat om 18:22 (op Woensdag, 22 November 2006)

bromde test om 20:35 (op Woensdag, 22 November 2006)

Hiep hoera! Nu nog een middel tegen het buitenproportioneel uitdijen van de layout vinden!
bromde bicat om 20:36 (op Woensdag, 22 November 2006)

Ons veilige en heilige land
Bres kwakend tegen de regen
Triomph op de dijk
Geen ruimte voor hun licht
Treffend elkanders wegen
In de verte de noeste eik.
Gevend een ieder hun zegen
Zompig edoch verlicht
Kwak
Het is weer gebeurd.
bromde Vilé Fan van de PvdD om 09:15 (op Donderdag, 23 November 2006)

Doet u er maar luchtig over, heer Vilé. De neo-Communisten zijn geland en de Nazi’s op rechts laten ook van zich horen. Uiteraard treft mij geen blaam met mijn christelijk gebezemde stoepje.
bromde Kiers om 09:48 (op Donderdag, 23 November 2006)

:: maakt groet ::
bromde Adolf Hitler om 09:49 (op Donderdag, 23 November 2006)

Eh..Jannes, van je lithurgische lethargische sociologi-listische standblok afgelazerd (zie ik daar een ultrarechtse aap uit uw linkerlinkelinkse mouw komen)?
bromde Vilé om 10:37 (op Donderdag, 23 November 2006)

Een man met een beetje ballen moet toch pertinent weigeren met de voorvechters van de christelijke moraal in één kabinet te zitten?
bromde bewegende om 12:30 (op Donderdag, 23 November 2006)

Ik pleit voor de oprichting van een politieke partij van het midden. De
Midden Partij – ook wel de Partij ‘Ohne Eigenschaften’ genoemd – zou
maar 1 ding moeten willen, namelijk regeren. Kost wat kost, maakt niet
uit met wie. De standpunten van deze partij zouden altijd genuanceerd
moeten zijn op de manier van: enerzijds dit, maar anderzijds dat. Op deze wijze kunnen zowel partijen ter linker- als ter rechterzijde aanslui-
ting vinden en kan altijd een kabinet gevormd worden. Een partijleider
kan het best worden gezocht in CDA kringen omdat men daar de
meeste ervaring heeft met het meewaaien met alle windrichtingen.
Een verkiezingsslogan zou kunnen zijn:

Een beetje zus, een beetje zo, mag ik u bidden

Stemt allen op de Partij van het Midden.
bromde Tanja () om 12:52 (op Donderdag, 23 November 2006)

Wie riep mij ?
bromde Verdonk om 13:07 (op Donderdag, 23 November 2006)

Is er eigenlijk wel iemand op deze aarde die Wouters kontje daadwerkelijk heeft gezien?
bromde Max J. Molovich, stemmentrekker (URL) om 16:59 (op Donderdag, 23 November 2006)

Nee Max, maar het blote billengezicht van Alexander Pechtold staat op mijn netvlies en dat terwijl de grootste aars natuurlijk die communist is, die… eeeuh, god hoe heet hij ook alweer…?

Verdomme, ik krijg het niet over mijn lippen.
bromde Kiers om 18:12 (op Donderdag, 23 November 2006)

Zucht… Zal ik het nog èèn keer zeggen: Ik schreef niet ‘opium VOOR het volk, maar opium VAN het volk…
bromde Karl Marx om 18:52 (op Donderdag, 23 November 2006)

bromde Jim! om 19:27 (op Donderdag, 23 November 2006)

Ik heb dat baard_laten_groeien_om_op_Max_te_lijken toch maar opgegeven.
Nu ben ik wel dringend op zoek naar een nieuwe wobby…
bromde Vincent Nemo om 21:56 (op Donderdag, 23 November 2006)

bromde Brrrrrrrrrrrrriiiing om 23:27 (op Donderdag, 23 November 2006)

Eigenlijk zou dat hele Doors-gebeuren eens in een nieuw jasje gestoken worden, zonder dat zeurende orgeltje. “Ja maar”, zeggen mensen dan, “dat orgeltje maakt The Doors nu juist zo uniek. Dat orgeltje IS The Doors.” Die mening was ik vroeger ook toegedaan. Maar nu hoor ik pas hoe ongepast opdringerig de Hammond van Ray Manzarek klinkt. Dat orgeltje is verdomme de wethouder Hekking onder de muziekinstrumenten.
bromde Max J. Molovich, stemmentrekker (URL) om 09:45 (op Vrijdag, 24 November 2006)

Is er hier trouwens iemand die op Jan ‘Ik was vorige week in een verzorgingstehuis zo groot als het aantal gehaktballen dat in de pan paste’ Marijnissen heeft gestemd?
bromde Max J. Molovich (URL) om 09:46 (op Vrijdag, 24 November 2006)

U bedoelt Jan “stront, de broer van Bart Stront, die je alleen herkent aan het verschil tussen afgeveegd pleepapier op de rand of over de rand” Marijnnissen?
Nee, die ken ik niet.
bromde Vilé om 10:14 (op Vrijdag, 24 November 2006)

Ik stem principieel niet op mensen die vinden dat je te rijk kunt zijn. Of te vaak kunt douchen.
bromde Hoof om 10:34 (op Vrijdag, 24 November 2006)

Jan ‘de nagel aan de doodskist van ondernemend Nederland dat meer verdient dan 1x modaal’ Marijnissen, is de vleesgeworden zeis waarmee de hoofden worden afgehakt die boven het maaiveld uitsteken. Jan geeft andermans daalder uit voordat die een gulden kon verdienen. Jan is een soort dief en ik ken landen waar je hand wordt afgehakt voor minder.
bromde Kiers (URL) om 10:38 (op Vrijdag, 24 November 2006)

Ik bedoelde Jan ‘Ik was twee weken geleden bij een boer die de mest van zijn koeien gebruikte als anti-rimpelcreme’ Marijnissen.
bromde Max J. Molovich (URL) om 10:50 (op Vrijdag, 24 November 2006)

Max, is dat niet een verre neef van Jan ‘ik zou liever aan het hoofd staan van een werkkamp in de verre killing fields van de Flevopolder naar Cambodjaans model waar iedereen die lijkt op een beginnend entrepreneur zoals het dragen van bril de gevreesde eenzame wegsterfziekte krijgt in een kuil vol kouwe natte slangen uiteraard nadat we eerst zijn gouden tand trokken naar goed Nazigebruik’ Marijnissen?
bromde Kiers om 11:04 (op Vrijdag, 24 November 2006)

Politiek is per definitie a-moreel.

Je kunt je er maar beter niet mee bemoeien.
bromde L* (URL) om 11:21 (op Vrijdag, 24 November 2006)

L*, als je refereert aan het verschil tussen amoreel en immoreel zoals dit het geval is bij criticasters van Machiavelli, dan heeft Marijnissen de politiek niet alleen a-moreel bedreven, maar poogt hij deze ook nog eens immoreel te maken. De linkse avant la pim fortuyn lettre wolf demagoog in rode schaapskleren voor alles wat tot jalouzie, afgunst kan leiden op deze hoogtijdagen der meritocratie voor hen die met een slachtoffer rol, complex, patroon, syndroom, syptoom of wat dan ook van die aard gerelateerd aan dat waar ook in dit land een vereniging voor bestaat behept zijn.
bromde Vilé om 12:21 (op Vrijdag, 24 November 2006)

Ja, die ja, Jan ‘Vorige maand was ik toevallig bij een bijstandsmoeder met zestien kinderen (waarvan twaalf met een open ruggetje), drie honden en een schurftige kat en hoewel ze allemaal krom liepen van de honger boden ze mij hun laatste boterhamkorstje aan’ Marijnissen.
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:02 (op Vrijdag, 24 November 2006)

Max, ik ken hem! Dat is die Jan ‘ik lijk op een blozende appelboer uit Tiel maar ik ben eigenlijk een uitgeprocedeerde LBO drop-out die er niet zo veel van bakte in de metaalsector en omdat ik nogal handig was met de spuitbus tegen atoombommen eind jaren ’70 knalde ik zo de Kamer in’ Marijnissen.

De schoft.
bromde Kiers om 14:34 (op Vrijdag, 24 November 2006)

Jan, vuile huichelaar, ik kan wel janken als ik je zo zie met je hypocriete grijns en dat maatpak. Mot je nou toch eens kijken hoe je d’r bijloopt als de gevestigde orde. Waar zijn die tijden van olie onder de nagelriemen en platjes op je zak van de goedkope buurvrouw?
bromde een oom van Jan om 14:47 (op Vrijdag, 24 November 2006)

het slijk der aarde

Holle retoriek

"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen. Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd met nat speculaas. Jong zijn is zo mooi…"

"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!

Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.

Maar nu heb ik het gevonden!

Groetjes Lieke"

(Lieke, Zelf een column schrijven)

"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.

En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)

"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te respecteren en in acht te nemen.

vr groet

dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)

"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5 december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden... De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden. Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)

"Geachte heer,

Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator. Met vriendelijke groet.

Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)

"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)

"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)

"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)

Reageerziekte

"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.

Conclusie & nawoord

Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.

En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.

Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!

Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)

"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)

"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen. Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'. Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard. Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox. Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.

U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)

"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)

"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars. Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)

"Thanks! Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen. Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken. Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen. Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe. Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn. Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn. Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen. Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet. De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren. Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire. Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)

"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen. U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid. Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken. Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)

"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)

"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)

Zelfbeschouwing

"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)

"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven. "
(Nove, 22/11/2005)

"Ach ja, leuk, schrijvers.

Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.

Die sfeer.

Geef mij maar parkeerwachten. "
(Marnix, 21/11/2005)