Navigatie

de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie

colofon/contact

Dankbaar

Uitgelogd

Huishoudelijk

5 oktober 2005

Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.

Woensdag, 23 Augustus 2006

Ontmoeting met God

God komt op visite bij Spencer Brandsen. De verbazing was zo groot dat de huismeester van deze website pardoes de hele geschiedenis afknipte na de eerste alinea...

Eh tja, nou ja, hakkelde ik, het ging toen niet zo goed met me en ik zag er als het ware geen gat meer in, en toen... Ja, ja, onderbrak God me geïrriteerd, en toen dacht je: Ik zal God maar weer eens laten opdraven, want Die heeft toch niets beters te doen? Dag in dag uit wordt Mijn hulp ingeroepen door lieden die met een beetje tegenwind te maken krijgen, maar is er ooit EEN die zich afvraagt of Ik misschien niet eens wat hulp zou kunnen gebruiken? Of Ik misschien behoefte zou kunnen hebben aan wat aandacht? De vraag stellen, is hem beantwoorden! Nee meneer, ze denken: Hij is toch almachtig, Hij heeft toch niemand nodig? Heeft Hij niet in Zijn eentje het hele Universum geschapen? In slechts zeven dagen, terwijl de bouw van een doorsneebrug toch al gauw een jaar vergt? Alsof het allemaal geen moeite kost. Kent u de uitdrukking 'There is no such thing as a free lunch'? Ja, natuurlijk. Nou, Ik kan u als aanvulling daarop melden: 'There is no such thing as a free universe'! Met trillende hand goot Hij het tweede glas naar binnen en schonk het weer vol, waarbij Hij op de tafel morste. Bloed, zweet en tranen heeft het Me gekost, vervolgde Hij nadat Hij een luide boer had gelaten, en daarbij lukte het ook nog niet eens goed. Of denk je soms dat die zwarte gaten de bedoeling waren? Gaten die alles opzuigen en waaruit Het Licht zelfs niet kan ontsnappen, dacht je dat die deel uitmaakten van Mijn plan? Nee meneer, Ik had de zaak gewoon verkeerd uitgerekend! Je moet je realiseren dat er toen nog geen computers waren, want die zijn pas veel later door jullie uitgevonden. Gelukkig heb ik op een gegeven moment de Duivel bedacht, die ik de schuld kon geven van alles wat er fout ging. Dat was niet fraai van Me, dat geef Ik toe, maar Ik moest toch wat!

Maar is er ooit iemand die zich dat realiseert? Die beseft dat het bij Mij ook niet altijd allemaal maar van een leien dakje gaat? Die zegt: U moet het allemaal maar alleen doen, kan ik U misschien ergens een handje mee helpen? Nou, vergeet het maar, het is altijd maar ik, ik, ik. Ik heb het zo moeilijk, ik heb geen geld, ik voel me zo eenzaam, ik... Heb je enig idee hoe groot het heelal is? Kun je je enige voorstelling maken van haar onmetelijke leegte die miljoenen, nee, miljarden lichtjaren beslaat? Over eenzaamheid gesproken! Hij goot nu Zijn derde borrel achterover, Zijn hand trilde al veel minder. Hij leek nu – mogelijk door de invloed van de alcohol – enigszins te kalmeren. Ach, zei Hij gelaten, waarom vertel ik je dit eigenlijk allemaal? Wat heb jij daarmee te maken? Ik heb al te veel gezegd. Hij schonk zich een vierde jenever in, en vroeg of er 'iets te bikken' in huis was.

Ik bekende dat zulks niet echt het geval was, maar dat ik nog wel een blik tomatensoep had dat ik zou kunnen opwarmen. Ach ja, zei God, doe maar, het is beter dan niets. Veel mensen denken dat God niet eet, dat Hij geen voedsel nodig heeft. Terwijl er in het universum – behalve hier – nooit iets open is. Maar wat doe je eraan? De mensen hebben nergens weet van. Neem bijvoorbeeld alleen al het onderhoud, het onderhoud... Wie staat erbij stil dat de hele zaak ook nog eens onderhouden moet worden? En dat reserveonderdelen nergens te krijgen zijn, zodat Ik genoodzaakt ben die allemaal Zelf met de hand te vervaardigen? Jullie hebben gewoon geen idee. Maar ondertussen wel altijd maar zeuren en klagen: O, lieve God, ik heb mijn leuter in de buurvrouw gehangen en nu is mijn echtgenote erachter gekomen en heb ik ook nog een geslachtsziekte opgelopen. Ach, ach, wat moet ik nou? Terwijl Ik toch heel duidelijk gezegd heb: Gij zult niet de vrouw van uw naaste noch zijn ezel of ander vee begeren! Maar luisteren, ho maar! Ik warmde de soep op en reikte Hem een volle kom aan, die Hij luid slurpend naar binnen begon te werken. Au, Godver, dat is heet!

Blazen, zei ik, U moet blazen. Hij keek me verontwaardigd aan vanonder Zijn zware wenkbrauwen en herhaalde op kinderlijke toon: Blazen, U moet blazen... Ik moet blazen, blazen... Goh, meen je dat nou? Daar was Ik zelf nou nooit op gekomen! Zwijgend at Hij nu verder Zijn soep op, waarna Hij de lege kom op de salontafel schoof. Heeft het een beetje gesmaakt? vroeg ik onderdanig. Ach, Ik heb wel eens betere soep gegeten, maar het vult en daar gaat het tenslotte maar om. Hij hief Zijn vierde glas naar me op (Proost!) en goot het met een resoluut gebaar naar binnen. Van enig trillen van de hand was nu geen sprake meer.

God rekte zich nu uit en begon te gapen. Kan Ik hier blijven pitten, vroeg Hij, Ik heb het wel een beetje gehad voor vandaag. Eh tja, ja, dat kan wel, hakkelde ik en ging Hem voor naar de logeerkamer, waar Hij zich op de twijfelaar liet vallen. Ik wenste Hem een goede nacht en nog voor ik de deur achter me gesloten had, hoorde ik Hem snurken. Toen ik Hem de volgende ochtend een kop koffie en een beschuitje met kaas wilde brengen, trof ik het bed opengeslagen en leeg aan. Ook elders in huis was er geen spoor van Hem te bekennen. Waarschijnlijk was Hij heel vroeg vertrokken, maar ik had niets gehoord.

Twee weken later ging 's avonds de telefoon. Hallo, met God, hoorde ik Hem aan de andere kant van de lijn zeggen, Ik had zo gedacht vanavond maar weer eens langs te komen. Resoluut zei ik: Ik weet niet waar u het over heeft, u bent verkeerd verbonden!, waarna ik de hoorn met een klap op het toestel legde. Sindsdien heb ik nooit meer iets van Hem vernomen.

door Spencer Brandsen

  Ontmoeting met God (1)
  Vakantie 2006 – Avoir des tripes!

Ik geef u groot gelijk, broeder Brandsen. Wat een ouwe zeur die God. Vind je het gek dat je dan eenzaam bent? Ik bedoel, maak je zo’n bord soep en wat zegt Ie? Ik heb beter gehad. Nou, ik durf te wedden dat Ie die keer dat Ie betere soep had, van alles had aan te merken… als het niet op de soep was geweest, dan wel op de lepel die niet helemaal schoon was. Of dat de stoel niet lekker zat. Of dat de jenever niet koud genoeg was. Nee, ik heb stellig de indruk dat God eigenlijk nooit aan dat avontuur met dat hele heelal had moeten beginnen. Het is ‘M allemaal een beetje boven het hoofd gegroeid, als je het mij vraagt.
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:58 (op Woensdag, 23 Augustus 2006)

Twee keer een vierde jenever. Of je ziet dubbel (de middelste), of god kan dat alleen, of een schrijver die zich god waant. Of zich SB noemt. Of iedereen die SB leest. Of iedereen die god leest. Anyway, Dit is dus wat de meritocratie met Hem gedaan heeft. Hoe triest loopt het. Spencer, heb je zijn nummer nog voor me (nummerherkenning)? Ik heb ineens ENORME behoefte aan een goed gesprek.
bromde Vilé om 16:23 (op Woensdag, 23 Augustus 2006)

Kijk eens aan, daar hebben we inderdaad God, ook wel bekend als Peter.
bromde Max J. Molovich (URL) om 17:02 (op Woensdag, 23 Augustus 2006)

Ik geef Brandsen ook gelijk, van straatschooiers met een chip on the shoulder met een klaagzang zonder refrein verwacht je zo’n houding, dat is te plaatsen en die kennen we allemaal wel in onze kringen. Klap op de schouder en 2 euri, kannie een frietje halen, ja, jij ook ,etc.

En dan op naar heel andere-verstandiger- zaken.

Maar van de Machtige verwacht ik minder zelfbeklag. En nog brutaal zich opnieuw uitnodigen, het toppunt van stijlloosheid is hiermee wel bereikt. De here is een schooier zonder civilisatie, er zit geen greintje beschaving bij.
bromde Peter om 17:41 (op Woensdag, 23 Augustus 2006)

Stiekem is Hij een enorme Kettingroker, een alcoholist, verslaafd aan verdovende middelen en een hoereerder. Want alleen dat soort gestoorde apen kunnen het huidige universum geschapen hebben…
bromde Citizen Kane () (URL) om 18:40 (op Woensdag, 23 Augustus 2006)

U bedoelt dat Hij een Duitser is? De schoft!
Door apen geschapen… Wie bedenkt nu zoiets.
bromde Vincent Nemo om 20:08 (op Woensdag, 23 Augustus 2006)

Ik maar denken dat we van de modder afstammen.

Toch maar eens een keer een boek over openslaan.

Wat een dag!
Marnix heeft me gevraagd de nagels van de pissebedden een beetje bij te vijlen en te lakken, dus ik ben even een uurtje of wat zoet.
bromde Hoof om 23:28 (op Woensdag, 23 Augustus 2006)

Over Duitsers en schoften gesproken… waar is L* eigenlijk? Weet iemand waar L* is?

:: Tast in duister ::

Hééy, een tepel…
bromde Max J. Molovich (URL) om 08:01 (op Donderdag, 24 Augustus 2006)

Natuurlijk kan God 2 X een vierde borrel drinken. Ik ken mensen die 3 X een vijfde borrel drinken. Of 4 X een zesde. En dan zou God niet 2 X een vierde borrel kunnen drinken? De mens is toch geschapen naar Zijn gelijkenis?
bromde Tanja () om 08:19 (op Donderdag, 24 Augustus 2006)

En ja hoor, heer Kiers, hee, Kiers!

Als de kaptein effies wil horen, er is er weer een..vers binne !

Betrapt op gierende spanning, nagelbijten, kledingperikelen en charitasbuigingen richting vriend, verloofde en familie ..de literair debutante nr. zoveel.

Mej. Kwakgebure signeert zo dadelijk haar schokroman “Mein Geheim, over een relatie met een bigamist”.

“..Jaahaa, over een paar uur krijg ik dan eindelijk mijn boek te zien van die twee hoogbegaafde boyz. Het zal tijd worden. Ik krijg kriebels in mijn buik als ik er aan denk, van die prettige verliefdheidskriebels waar je een beetje high van wordt. Het zal ook wel een vreemde ervaring zijn, het is het definitieve bewijs dat ik er nu helemaal niets, geen letter, geen komma, geen punt meer aan kan veranderen. Dat is natuurlijk al weken zo maar de aanblik van het boek zoals het in de winkel komt te liggen, zal ongetwijfeld anders voelen dan de gedachte dat de drukker ermee bezig is.”

Bron: : vk log kwakgbure:http://www.volkskrantblog.nl/blog/5145.

Gaat u mee naar de sate met bubbels ?

Ik niet, ik ben gelukkig.
bromde Peter om 10:32 (op Donderdag, 24 Augustus 2006)

Leuk: God is in da houz. God drinkt. God eet tomatensoep. God is eenzaam. God wil nog eens langskomen.
Had ik in uw schoenen gestaan, ik had Hem gevraagd te dansen. En dan had ik mijn pijpen uit de kelder gesleurd.
Zien wat er dan gebeurde.

Gr,
GDB
bromde GDB () (URL) om 11:22 (op Donderdag, 24 Augustus 2006)

ghe ghe ghe Peter, geen sate voor u en ook geen kleffe Moezelwijn met veel te veel zoet hoewel de Merel het wel verdient na vijf jaar hard buffelen. Het is niet niks om je lege bestaan vijf jaar lang op het internet te moeten knallen om van helemaal niets nog heel veel meer lucht te maken. En het is eerder nog ongelooflijker dat er een horde achteraan hobbelt die meent te weten aan een heleboel lucht een idool te herkennen, maar misschien geef ik juist nu wel de juiste definitie van het hele gebeuren. Vijf jaar lang… het moet een straf zijn om uiteindelijk te weten te komen dat er nog zooo veel meer mensen zijn met hetzelfde of een zelfs nog leger bestaan. Met z’n allen in dezelfde lege digitale fantastica draaimolen, clown van je eigen circus. Ik schud meewarig het hoofd en neem nog een slok van een sterk riekend goedje.

:: in de verte vliegt een overvolle Boeing met weblogreligieuze fanaten zich te pletter tegen een luchtkasteel ::
bromde Kiers (URL) om 12:11 (op Donderdag, 24 Augustus 2006)

:: leest voor uit eigen werk en denkt genoeg stof te hebben om een roman te schrijven ::

Zie het zo anti kiers… ik ben een nobel mens en doe mijn uiterste best Merel, nadat zij mij vijf jaar geleden vroeg of ik in haar website geloofde, niet voorbij te lopen en te riskeren dat ik als ‘teleurgesteld in Merel’ te boek sta. Ik ben zeer geïnteresseerd en probeer Merel een brede horizon te bieden. Eén van onvoorwaardelijk geloof in de toekomst en een leven zonder de nauwe wanden van het strenge webloggeloof waar je de laatste tijd zoveel over hoort. Het is geen afgunst dat mij drijft, anti kiers. Het is een grenzeloos vertrouwen in de mens, de toekomst en mijzelf. Het is de liefde en de warmte die mij dit geeft waaruit ik kracht put.
Kiers (URL) – Donderdag 24 Augustus ’06 – 11:45

Pardon, dat moet natuurlijk zijn ‘Het is de liefde en de warmte die mij dit geeft wat een pracht kut.’
Kiers (URL) – Donderdag 24 Augustus ’06 – 11:57
bromde Kiers (URL) om 12:14 (op Donderdag, 24 Augustus 2006)

Volgens mij is die Kiers gewoon jaloers op Merel.
bromde Tanja () om 12:44 (op Donderdag, 24 Augustus 2006)

Zeg Kiers, kunt u zich nog herinneren, een jaar (of anderhalf) geleden, dat de Merel een tijd geen zin had in het bijhouden van haar digitale kroniek van het aangekondigde einde der tijden? Als ik het mij goed herinner (en ik weet jandoedeldorie wel zeker dat ik het mij goed herinner) kwam u toen tot de conclusie dat zij liefdesverdriet had. Voor de eerste en enige keer leek u haar daadwerkelijk even te begrijpen. Wat later ging zij weer door alsof er nooit wat aan de hand was geweest. Nergens schemerde enige gevoelens van haat of jaloezie of verachting of medelijden of frustratie jegens haar ex-geliefde door.

Ik vermoed dat zij dit allemaal heeft bewaard voor haar Grote Roman. ‘Fantastica’ handelt immers over een meisje met een weblog dat op die wijze met een jongen in contact komp en daar leuke tijden mee heb, totdat blijkt dat die jongen de informatie uit haar weblog gebruikt om haar te manipuleren.

Nu meen ik mij ook te herinneren dat de Merel destijds een innige verhouding had met een collegaweblogger. De vraag is natuurlijk: welke was dat? Bent u, sinds jaar en dag toch een van de best geinformeerde reagluurders van het wereldwijde webinternet, daar wellicht van op de hoogte? Of haal ik allerlei zaken door elkaar?
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:11 (op Donderdag, 24 Augustus 2006)

Ghe ghe ghe, pracht kutten!
bromde Vincent Nemo om 13:15 (op Donderdag, 24 Augustus 2006)

Voor iemand met zo’n leeg bestaan weet Merel wel veel pennen in beweging te zetten. Je zou er bijna iets van gaan denken.
bromde Tanja () om 13:24 (op Donderdag, 24 Augustus 2006)

Vannacht liep ik, in vrij nuchtere toestand, rond een uur of half twee richting huis, toen ik staande werd gehouden door een man met een witte baard. Met name die baarddracht deed bij mij het vermoeden rijzen dat God ook mij met een bezoekje had willen vereren en dat ik niet thuis was geweest en dat mijn geliefde had gezegd dat ik er zo aankwam en dat Hij besloten had om mij tegemoet te lopen. Hij vroeg iets, maar ik was naar The Willard Grant Conspiracy aan het luisteren op de koptelefoon. Die ik toen maar afdeed. Of ik een sigaretje voor ‘m had. Typisch, dacht ik, krek dezelfde God die Spencer Brandsen op bezoek had. Alleen als U een vuurtje voor mij heeft, antwoordde ik streng door eerbiedig. Dat had Hij. Hij was dronken, dat kon ik zien en zelfs ruiken. Had Hij weer de hele avond ouwe klare lopen zuipen? Ik gaf hem een sigaret die Hij aanstak. Ik pakte voor mezelf ook een sigaretje en gebaarde dat ik zijn aansteker even wilde lenen. Hou maar, zei Hij. Dat kan ik niet aannemen, zei ik. Hou maar, zei Hij nogmaals, ik ga mezelf aangeven. Hij wees naar politiebureau Raamgracht, dat zich achter mij bevond. Ik ben Holleeder, zei hij. Het moet niet veel gekker worden, dacht ik, God die denkt dat hij Holleeder is. De neef van Holleeder, zei hij, ik ga mezelf aangeven. Hou die aansteker nu maar. Oke, zei ik en stak de kleine zilverkleurige aansteker in mijn zak. Blijf je kijken hoe ik mezelf ga aangeven, vroeg God die dacht dat Hij de neef van Holleeder was. Da’s goed, zei ik. Terwijl Hij een trekje van zijn sigaretje nam, liep Hij zwalkend weg. Ik bleef staan kijken, want ik wilde Hem niet ongunstig stemmen. Blijf je getuigen?, zeide hij, toen hij vlak voor de ingang van het politibureau stond. Ja, zeide ik: ik blijf getuigen. Doe dat maar niet, zei Hij toen. Waarop ik besloot weg te lopen. Altijd doen wat God zegt, ook al denkt Hij de neef van Holleeder te zijn.
bromde Max J. Molovich (URL) om 14:38 (op Donderdag, 24 Augustus 2006)

..pssst Max J. Molovich, ik zal u een email sturen want dit is echt HOT informatie. Als u het dan weer op het internet knalt, is de cirkel rond.
bromde Kiers (URL) om 15:24 (op Donderdag, 24 Augustus 2006)

Nico Dijkshoorn? Tjemig. Wie had dat ooit gedacht.
bromde Max J. Molovich (URL) om 16:28 (op Donderdag, 24 Augustus 2006)

>Max: dat moet haast wel Boy George zijn geweest ,die ex- geliefde van Mereltje.
George is een ‘gerenommeerd’ pop- fotograaf in Melkweg en Paradiso en klooit wat met kites waar hij een camera onder monteert en zo luchtopnamen maakt op het strand enzo.

Allebei hadden ze-en ik speculeer, het is de intuitie, der vingerspitzenreiter- wat over en weer, maar of het tot langduriger paring dan ee nacht heeft geleid durf ik niet te zeggen.
Het is een lang bestorven gedachte bij mij dus misschien weten ze het van elkaar ook niet.
bromde Peter om 19:47 (op Donderdag, 24 Augustus 2006)

Dit is vlak voordat hij de monkey gaat spanken, toch?
bromde bewegende om 00:33 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

Wow. Wat een verbijsterend mooie foto. Dat handdoekje. Dat kikvorsperspectief. En vooral ook de spanning van ‘wat gaat die zwevende hand doen?’ geeft de foto een meerwaarde. Spanken, denkt bewegende. Misschien wel plots de aap bij z’n staart pakken en ‘m boven z’n hoofd slingeren en ‘m dan tegen de muur te pletter gooien, zeg ik. Je weet het niet. Dat is nu juist zo fascinerend. Wat mij betreft een World Press Award waardig, hoor.
bromde Max J. Molovich (URL) om 07:55 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

Weet je echt zeker dat het niet toch Opa Buiswater was?
bromde CiNNeR () (URL) om 09:12 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

“De aap naar de mouw kijken”

Dat is toch best een nieuw spreekwoord.
Het geldt weliswaar slechts als bovenstaande (nou ja, nog niet helemaal zo te zien) heer niet besneden is. Anders is er geen mouw aan vast te knopen.

Ik denk zomaar dat het vandaag een mooie dag voor nieuwe spreekwoorden en gezegden wordt.
bromde Hoof om 10:10 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

Als ik iets bij Merel wil roepen krijg ik alleen een spammerbegone.com pagina. Is het iets wat ik gezegd heb?

“Eén merel maakt geen zomer. (de rest wel)”
bromde Hoof om 10:25 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

Moet je niet ergens ik weet niet wat voor ongerijpelijke reeks cijfers en letters invullen Hoof? Of staat u inmiddels standaard op de spamlijst?

Hoe graag ik ook de hele dag wil commentaren, mijn kussen en dekbed roepen te hard …
bromde CiNNeR () (URL) om 10:39 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

Eén pinguin maakt nog geen winter.
Een steenbakker hoeft nog geen huis te kunnen bouwen.
Waar de koe slaapt is het gras mals.
Een aap op je zak hebben zitten.
‘s Werelds eer is ‘s hemels zonde.
Dronken brouwmeesters brouwen niet.
Knellende broeken geven mee.
Eén volk, één rijk, één eileider.
bromde Max J. Molovich (URL) om 10:43 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

De beste stuurlui vallen door de mand.
Met man en aap vergaan.
Tussen eikel en scrotum de zaak eens goed vastpakken.
De liefde van een man gaat niet alleen door de maag.
bromde Kiers om 11:22 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

Man en muis noemen
Een gegeven paard in z’n bek schijten
Je hoeft niet in een boom te hangen om een eikel te zijn.

Die laatste is gewoon mooi en waar.

Zo schudde ik gisteren de hand van neems, waarna men zou kunnen formuleren: “je hoeft niet ver van een hoge boom te vallen om een toffe peer te zijn”.
bromde Hoof om 12:03 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

Met hem is het goed varkens fokken.
De eerste zullen de laatsten uitlachen.
Een fietsenmaker hoeft niet altijd te pompen.
Ieder kruisje heeft z’n knuisje.
Van de kok en de lepel weten.

Van blijdschap bijkans alles laten lopen.

Wat een mooie dag. Terwijl ik vanmorgen nog dacht: steek mijn portie maar in fikkie.
bromde Hoof om 12:07 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

In de kut zitten.
Iemand uit de kut helpen.
Als het wijf gedronken heeft, dempt men haar kut.
Als de kut vol is, komt de zon er aan.
Een bodemloze kut.
bromde Vincent Nemo om 12:15 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

Met een kwakje de harem in gestuurd worden.
Lange piemels vangen veel aandacht.
Beter een vogel in de hand dan een doos pinguins.
Een lama na de maaltijd.
Avondrood geeft oude koeden in de sloot.
Achter het internet vissen.
bromde bewegende om 12:24 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

Een waarheid als een koe op laag water.

∗ zoekt recept voor doos pinguins ∗

Huh? Aardbeienijs?
bromde Hoof om 12:45 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

Toevallig bezig ik de laatste tijd maar al te graag de uitdrukking ‘zich op zijn kut getrapt voelen’. Zal ik mijn bijdraagje ook weer even stenen:

De vouwwagen slepen (“hij moet altijd de vouwwagen slepen” – hij is altijd de pineut).
Hangende dakgoten werken niet (als er ook maar iets mis is, kan het snel zijn functie verliezen).
De klok in de muur kijken (“hij kijkt de klok in de muur” – hij wil nogal graag weg.
Op de doornenkroon gaan zitten (“Hij is op de doornenkroon gaan zitten” – hij heeft iets stoms gedaan, waarvan hij de gevolgen nog lang zal voelen).
De heg snoeien als het regent (“Ach, hij snoeit altijd de heg als het regent” – hij doet altijd pas iets als het te laat is).
Voor niks een hoer in de preut kijken (“Hij wil altijd voor niks een hoer in de preut kijken” – hij betaalt nooit ergens voor).
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:35 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

Het badwater met de baby weggooien.

Vraag ik me opeens af of er regen is na de dood…

God?
bromde Neems () (URL) om 16:04 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

Neger, moest dat zijn. Neger na de dood. God is een neger. Wat moest Seedorf wel niet denken toen hij van elf meter schoot, er is neger er is neger na de dood.
bromde Max J. Molovich (URL) om 16:23 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

Een neger in zijn hol kijken (“Dat is een neger in zijn hol kijken” – als je dat vantevoren geweten had, had je anders gehandeld.)
bromde bewegende om 20:10 (op Vrijdag, 25 Augustus 2006)

het slijk der aarde

Holle retoriek

"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen. Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd met nat speculaas. Jong zijn is zo mooi…"

"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!

Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.

Maar nu heb ik het gevonden!

Groetjes Lieke"

(Lieke, Zelf een column schrijven)

"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.

En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)

"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te respecteren en in acht te nemen.

vr groet

dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)

"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5 december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden... De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden. Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)

"Geachte heer,

Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator. Met vriendelijke groet.

Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)

"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)

"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)

"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)

Reageerziekte

"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.

Conclusie & nawoord

Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.

En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.

Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!

Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)

"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)

"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen. Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'. Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard. Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox. Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.

U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)

"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)

"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars. Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)

"Thanks! Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen. Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken. Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen. Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe. Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn. Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn. Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen. Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet. De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren. Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire. Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)

"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen. U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid. Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken. Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)

"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)

"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)

Zelfbeschouwing

"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)

"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven. "
(Nove, 22/11/2005)

"Ach ja, leuk, schrijvers.

Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.

Die sfeer.

Geef mij maar parkeerwachten. "
(Marnix, 21/11/2005)