Navigatie
de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie
Dankbaar
Uitgelogd
Huishoudelijk
5 oktober 2005
Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.
Vrijdag, 11 Augustus 2006
Jeugdjaren
Ik mocht nooit meedoen als Wout, Joris en Joris seksspelletjes gingen doen. Zo gingen ze een keertje konijnenpijpen neuken in het dennenbos. Daar hebben ze wat afgelachen, hoorde ik nadien in de klas. Of die keer dat ze met Ann en Ine het bos ingingen en Wout, Joris en Joris hun kutjes mochten zien. Wout mocht er zelfs aankomen. Nee, ook daar was ik niet bij. Ik trok voornamelijk op met Kevin. Kevin was een buitenbeentje in het dorp. Hij ging naar een Steinerschool. Kevin had de pest aan alle kinderen van het dorp, behalve aan mij. Hij nam me vaak mee op pad. Dan braken we in in auto’s en stalen alles wat los of vast zat. Mijn deel van de buit gooide ik nadien in de sloot. Ik heb altijd een bang hart gehad. Eén keertje toch heb ik meegedaan met de seksspelletjes van Wout, Joris en Joris. Het was op mijn negende verjaardag. Ik gaf een feestje bij mij thuis. Omdat mijn moeder altijd veel snoep voorzag, kwam de hele klas.
door Vincent Nemo Het waren wel degelijk konijnenpijpen die ze gingen neuken, maar ik kan aannemen dat u konijnen neuken aangenamer vindt.
Een mooie, ingetogen, ja ontroerende vertelling. Pure tragiek is het natuurlijk. Was u een beetje dik geworden van al dat snoepgoed dat u van moeders kreeg? Ik durf te wedden van wel. Zo’n klein dikkertje dat zich een hartaanvalletje schrikt bij elk keukenkastdeurtje dat dicht klapt. Nee, een gelukkige jeugd is nu eenmaal niet voor iedereen weggelegd.
Wat nou dik, ik ben helemaal niet dik!
Ik weet het niet. Ik heb hier grote moeite mee. Niet met de kwaliteit van die konijnen of misschien toch wel en zo maar het is meer de geloofwaardigheid van dit alles. Wat kan een mens nog geloven vandaag de dag?
Kiers, volgens mij schuilt er een diepere betekenis achter dit verhaal.
Nee Max, een gelukkige jeugd is niet voor iedereen weggelegd, ik kan er over meepraten. En daarna is het eigenlijk ook nooit echt wat geworden. Wel probeerde ik er als jongetje op de lagere school het beste van te maken door onder het achterste bankje de hele tijd met mijn piemeltje te spelen. Ik dacht dat niemand het in de gaten had maar werd op zeker moment op wrede wijze geconfronteerd met de onjuistheid van deze zienswijze. Ja, prettig was dat allemaal niet. En dan moet u bedenken dat dit nog in de tijd speelde dat er nog helemaal geen babyzaad aan mijn balletjes ontsproot. Toen het daar eindelijk van kwam was ik een beetje teleurgesteld. Want het betekende dat ik volwassen ging worden en ik betwijfelde sterk of ik daar eigenlijk wel zin in had. Bovendien was bij het klaarkomen het fijne, schrijnende gevoel verdwenen dat veroorzaakt werd door het naar buiten persen van iets dat er nog niet was. Ik was op mijn eerste zaadlozing voorbereid door een zes jaar oudere vriend die aan de overkant van de straat woonde ::huilt even uit bij Spencer:: Gingen ze nu konijnen pijpen, konijnen neuken of konijnenpijpen neuken. Indien dat laatste: wat, in ‘s Heeren naam, zijn konijnenpijpen?
Zeker gewoon konijnenhol. Ze gingen konijnenholletjes neuken, nu snap ik het.
Hier volgt geen sportieve Buik-Billen-Borsten tekst. Die combinatie B’s is (voorlopig nog even) van ondergeschikt belang in mijn leven. Hoewel, die borsten niet natuurlijk, die zorgen ervoor dat mijn baby groeit en gezond is. De drie B’s van vandaag staan voor Bugaboo-Botsing in de Blokker. Ik zag haar niet aankomen, de andere moeder met Bugaboo. Zij kwam uit het schap met de ijsklontjeszakjes, ik duwde mijn wagen net het schap met de ijsklontjeszakjes in. Of het nu aan haar jengelende baby lag, of aan mijn rijgedrag (ik ben nog niet zo sterk in de bochten en heb in de paar keer dat ik buiten ben geweest al heel wat scheenbenen verwond) weet ik niet, maar ik voelde me uiterst ongemakkelijk. Meewarig keek ze me aan, zette bedreven haar wagen in de achteruit en verdween geruisloos uit mijn gezichtsveld. Een Bugaboo rij-examen, zou dat wat voor mij zijn?
ko·nij·nen·pijp (de ~) Top TV mensen, bestsellerauteur Merel Roze heeft vakantie. U ziet het hier exclusief op bicat.net. U bent fan van You Tube dunkt me. De porno valt daar trouwens behoorlijk tegen.
Zegt u dat wel, heer Molovich. Er wordt trouwens deze week aardig wat Ik doelde eigenlijk op het geratel van de filmprojector, maar a la. Openhaardvuurtjes mogen er ook wezen.
Weet ik Max, maar ik doelde meer op de formulering. En vandaar dan associatief verder. Zo werkt dat bij mij. Iemand dichtte mij onlangs een scherp observeringsvermogen toe, maar dat slaat nergens op want ik leef als een monnik en kom zelden buiten de deur. Als er al iets gebeurt is dat louter in het hoofd. Ik zie dat ik me al 3 keer achter elkaar tot jou persoonlijk heb gericht, maar daar moet je je niets van aantrekken. Nou wil ik me natuurlijk niet zomaar in een gevoelige situatie mengen, maar ik doe het toch. Die monniken amuseren zich wel hoor. Jaha, monnik mag dan wel eenzaam betekenen, maar mijn vader had een boekje ‘klooster der lusten’, dus ik weet wel beter. ‘Je tweede zaadlozing. Vreemd dat je dat nog weet. Moet wel heel bijzonder geweest zijn’. U vergist zich, heer Brandsen.
Tweede zaadlozingen, daar heeft Dostojevski nog een heel boek over geschreven. Niet zo lijvig als Misdaad & Straf of De Gebroeders Karamazov, maar toch, een kleine 350 bladzijden telde het wel. ‘Mijn Tweede Zaadlozing’ heet het boek. Te leen bij de betere bieb. Wat ik maar wil zeggen: als Dostojevski er al over schreef, waarom u niet?
Toeval wil dat ik net schuld en boete (ja, zo heet deze uitgave, lelijk rode kaft, maar voor 2 euro op de kop kunnen tikken) aan het lezen ben.
Toeval is een bitch, die heeft niks te willen, zei mijn grootvader altijd wanneer ik de zinsnede ‘toeval wil’ toepaste.
Ik heb de afgelopen dagen van diverse bicatters iemeels met een sympathieke strekking mogen ontvangen. Het is hartverwarmend. Beste Max J. Molovich, de wereldberoemde Merel Roze, zo liet zij mij weten vanaf haar vakantieadres na haar vraag hoe het met haar poezen ging sinds ik als Opper Reageerder haar huis en dus ook haar poezen bewaak in afwezigheid van Her Majesty haarzelve, bereidt zich mentaal en fysiek voor op het debuut van haar debuutroman als debuterend schrijfster, een vreselijk hippe term die het goed doet in de wereld waar het gesproken en geschreven woord zonder gêne wordt geprostitueerd voor elk denkbaar doel. Merel Roze zal in haar debuutroman uitleggen hoe webloggen haar wereld verrijkte als zou webloggen een identiteit zijn en hoewel ‘chronologie’ een betere term is voor het schrijfseltje doet ‘debuutroman’ het natuurlijk beter. Ga ik nu weer verder met de werkelijk belangrijke zaken in het ondraaglijke licht van mijn bestaan. Wist u dan niet, heer Kiers, dat Merel Roze inmiddels reeds is gedebuteerd. En tot overmaat van ramp de grond in wordt geboord door De Telegraaf
Uit de beelden van haar debuutfilm meen ik ook te mogen opmaken dat Merel Roze is ingestort. Uitgekotst worden door de literatuurcriticus van De Telegraaf, er zijn schrijvers voor minder op flatgebouwen gaan staan. “Merel Roze komt in haar voortdurende beschrijving van heren niet verder dan het niveau van een opstel leerling groep 8.” Daar zit je dan op je vakantie. Heb je uitzicht op een tuin. Met bomen. Dan pak je je telefoon en ga je dat filmen. En dan zet je dat op het wereldwijdeweb. En dan noem je dat Holiday. Desolatie. Eenzaamheid. Verslagenheid. Ja, ik vind het grootse kunst.
He, wat een heerlijke ochtend! ...oh eeuh, ik was al wat ingedommeld in afwachting van de winterslaap na het herfstige weer van de laatste dagen. Is het zo naar wens met de konijnenpijpen, heer Nemo?
“Zo gingen ze een keertje konijnenpijpen in het dennenbos.” Waarvoor dank, Max J. Molovich. Een mens kan ook niet alles weten en ik ben dus retedruk met die Ronja en Kweezel, die twee labiele katten van Merel. En toch snap ik het nog steeds niet: die drie jongetjes gingen dus een door wilde konijnen in de grond gegraven gang neuken? :: veegt zich het zweet uit de naad ::
En wie mag Merel Roze dan weer wezen? Een boek van iemand die zo heet laat je toch automatisch links liggen, zeker als de titel ‘Fantastica’ Merel Roze, ongekroonde koningin van de Neerlandsche Blogosphere, zoals dat zo mooi heet tegenwoordig. Of mooi, mooi is ook weer een groot woord. Het heet in ieder geval zo.
Inderdaad Marnix. Ik zal het even toelichten. In dat dennenbos (ergens op de zandgronden van de Noord-Limburgse kempen) was een heuvel waar het krioelde van de konijnenpijpen. Wout, Joris en Joris staken hun 8-jarige toetertje daarin en maakten heupbewegingen waarbij ze ‘oh ja, ja, jahahaaa’ riepen. Ik was er zoals gezegd niet bij, maar ik ken de heuvel en er werd uitvoerig verteld over hoe het er die dag aan toe ging. De ‘blogosphere’ zegt u? Ja, daar heb ik dus geen verstand van. Mooie boektitels zijn bijvoorbeeld: ‘Reis naar het einde van de nacht’, ‘Op weg naar het einde’, ‘De ondraaglijke lichtheid van het bestaan’, ‘Haar zusje ook’, ‘Klein gebrek geen bezwaar’. ‘Winter in Leusden’ is natuurlijk ook niet slecht evenmin als ‘Aangeschoten wild’ maar dat moet ik eerst nog even schrijven.
::Grijnst:: Lekker Nemo.
‘Death is a lonely business’ en ‘Er is geen vrouw die deugt’ vind ik ook prachttitels.
‘Leven met Boulimia’, dat vind ik nu een fijn soort titels. En dat Boulimia dan de naam van een dementerende koe blijkt te zijn.
Of wat dacht je van ‘Vissen op grote snoek’. Mijn god wat heb ik dát vaak herlezen.
Heer nemo, het lijkt mij dat het voelen van het gebit van het carpule meisje op uw fallus op 9 jarige leeftijd een diepe wond heeft achtergelaten (zowel fysiek als emotioneel). Zou u kunnen toelichten hoe het komt dat u deze ervaring zo zonder schroom met ons deelt? en wat de gevolgen van deze bijtpoging zijn in uw hedendaags leven?
‘Het sadistische universum’, ‘Gevecht tegen het zuur’, ‘Van de koele peren desnoods, ‘Dagboek van een zenuwlijder’, ‘ Het boek van het violet en de dood’, ‘Ansichten uit Amerika’, ‘ De muziek van het toeval’.
‘Had ik maar een kut’ (PC Hooft, Amsterdam 1583), ‘Vladimir, de afwas staat nog, de afwas’ (Peer Constatijn, Heerhugowaard 1978), ‘Het ijskonijn’ (Barones Maria Antoinette van Heemsgaarden tot Klootwijk, Heukelem 2001), ‘Van Oude Menschen, de Dingen die Voorbijgaan’ (Louis Couperus, Den Haag 1906), ‘Dood gaan we allemaal’ (Peter Koelewijn, Utrecht 1964), ‘Niemand mag het weten’ (Elisabeth Fey, Sliedrecht 1988), ‘Jean Claude van Damme: sperma, sproeten en spieren’ (Bas van der Haverklapstoel, New York 1999) en ‘Kon ik maar ff bij je zijn: Gordon in het SMS-tijdperk’ (Brechtje Vanhorenprut, Sleewijk 2005) zijn anders ook titels die hoog op mijn lijstje staan van Boektitels met Eeuwigheidswaarde.
@Citizen Kane Is het al tijd voor bier? Ja hè, het is tijd voor bier. Lekker. Biertje.
‘Paperclips Now’, ‘Indiana Jones and the Temple of Boom’.
‘A Plopwork Orange’. Heel bruut verhaal.
‘De Kift’& ‘the Snotfather’
Pee for Vendetta en Scattaca. Very kinky stuff!
Ja, en heer Kiers, drie keer raden wie die Peer (lezer blogbuster) feitelijk is. Eh, Peter, kun je alsjeblieft iets onduidelijker zijn?
Max: een onsterfelijke boektitel is oh, vast wel, Marnix. En dat gebied, hier abusievelijk ‘tussen kruin en bovenschoudergordel’ genoemd heet in het echie natuurlijk ‘de zwijnsnek’. Als er niemand met je piemeltje wil spelen kan je het ook altijd zelf doen Peter.
Oh ja, Vincant, mag dat dan ? Wat denk je, zou ik dat wel kunnen ? Ik, met mijn tweelinkerhanden ? Kom ik eindelijk thuis na een middagje stevig doordrinken, ligt iedereen al te maffen. Nou ja zeg. Maar goed.
::FLATS:: BWURRRP Ah lekker!
Siehst du das Gefunkel? Vraagje: Krijgen we binnenkort weer eens wat gevarieerds te lezen onder ‘Holle Retoriek’ en ‘Zelfbeschouwing’ of blijft de redactie stoicijns doof voor zelfs elk redelijk en afgezwakt verzoek uit alle extreme hoeken ? Ik voel mij vandaag bicaterig. Een dubbele cater dus. Maar ja, bier EN jenever, wat wil je…
Lieve mensen, wat een hoop reakties al. Gaan we vandaag weer voor 100 toevallig?
Dank Peter, diepe en langdurige dank dat je Merel op haar plaats zet in dit loze universum. Dat ga je dan denken hè? Dat het universum loos is zonder natuurwetten waar zwaartekracht er nog gewoon voor zorgt dat kanker een hele erge ziekte is en dat kleine meisjes die niet kunnen schrijven krijgen waar ze recht op hebben: 342x ‘gefeliciteerd!’, bijna 400x ‘zóó herkenbaar’ en meer dan 536x ‘geweldig echt heel leuk goed zo toppie’. Dat als je op een podium gaat staan al recht hebt op de titel ‘eeuwige roem’ omdat al die andere leeghoofden niet eens op het idee komen om op een podium te gaan staan. Maar goed, een geruststellende gedachte is dat dit luchtige gepeupel het niet lang uithoudt in een beetje koude winter omdat ze de knop van de verwarming niet kunnen vinden. Dood, ja ik zeg gewoon dat dood zijn het beste voor deze mensen zou zijn want gesproken over kamerplanten en ruggemergverweking door overmatig masturberen, dat is eigenlijk wat hier aan de hand is. Vijf jaar lang neerkliederen dat je door de stad fietst, dat je poezen op je bank slapen en meer niemendalletjes waar ik niet eens de juiste woorden voor weet, god hebbe mijn ziel, en dan een uitgever zo gek vinden dat al dit braaksel in boekvorm verschijnt, op zich een prestatie, maar iets waar de mensheid zich voor zou moeten schamen. De tering met het kind, zou ik haast zeggen! Maar trekt het u niet bepaald aan. Het is dat ik hier nu niet nuchter zit te wezen want het is meer dat ik deze job gewoon moet doen om te eten en te drinken vooral drinken en mijzelf in andere levensbehoeften kan voorzien. En mijn bloedjes van kinderen natuurlijk die ook gewoon willen worden voorgelezen uit een onschuldig boekje met heksen en dode lopende mensen ‘s avonds net voor het slapen gaan. Eigenlijk had ik een andere wav file in gedachten maar ik vond het zo wreed, zo persoonlijk, zo recht in het gezicht maar na een nachtje slapen denk ik dat het beter is om het wel te doen. Fijn geluidsfragment, monsigneur Kiers, daar kikkert een mens van op. Overigens vermoed ik dat het niet Merel was die een uitgever zo gek heeft gekregen om haar eersteling in boekvorm uit te brengen, maar dat het een geld ruikende uitgever was die Merel heeft benaderd om zich eens aan een heuse roman te wagen. Zoveelduizend lezers per maand, als een bepaald percentage daarvan een boek koopt, dan mogen we best van een klein succes spreken. “Maar waar moet ik dan over schrijven, meneer de uitgever?”, vroeg een oprecht verbaasde Merel, “ik kan toch niet 200 pagina’s volschrijven over mijn fiets en mijn poezen? Of denkt u dat ik mijn boek ‘Op de fiets’ moet noemen?” “Maar neen, meisje”, antwoordde de uitgever terwijl hij zijn pijp stopte, “gij moet gewoon een boek schrijven over een meisje dat een weblog heeft en dat via de digitale weg de man van haar dromen tracht te vinden. En dat dan een beetje herkenbaar opschrijven.” “Oké”, zei Merel. En zo gezegd zo gedaan.
:: tikt snikkel af op rand van wasbak :: U bent duidelijk goed bekend met de gang van zaken in de uitgeverswereld, zo treffend schetst u de ontstaansgeschiedenis van het romandebuut van Merel Roze. Ik heb op de door u aangereikte verbinding met haar weblog gedrukt om ook maar eens te lezen wat ze te melden heeft. Lees lees… Tja. Enfin. Volgens mij hoeft Merel helemaal niet op haar plaats gezet te worden want er is niets om op Ergens op deze onvolprezen website zwemt ook nog een Merel Roze-imitatie van ondergebromde rond.
Dat klopt Max, en het was beter dan het origineel.
Waar vind ik die, Heer Max? Of beter gezegd: Hoe heet dat stukje?
Mensen, mensen, alweer 75 ‘ waardevolle kritieken’. Gaan we weer voor de 100?
Nou, voor das goede doel wil ik dan wel even reageren. Het werk aan de restauratie van Mauthausen ligt toch even stil omdat we door ein logistiek probleem nu even zonder gas zitten waardoor het hekwerk nicht gelast kan worden.
In je mand!
Er zit er hier eentje met een 100-obsessie. Belachelijk.
Inderdaad.
Hoezo, wel eens van verveling gehoord?
Mensen, mensen, mensen … Waarom nou verveling? Honderd is toch een mooi getal?
Je vergat je … Spencer. Belangrijk in dit oeverloze zeilen. Mies, ben jij dat Mies? Der Rudi hier.
Wat is een MPS, Vincent? Helpt ie tegen verveling?
Een Multiple Personality Syndrome. In het Nederlandsch: Dissociatieve Identiteits Stoornis (DIS). Nodeloos te zeggen dat je als persoon dan maar door kan blijven gaan met het savoureren van je eigen snikkel. Wel vreemd als er ook een vrouw tussen zit. Die zal dan waarschijnlijk hardere rukbewegingen maken om het vermaledijde velzighe object t verwijderen van zijn plaats van aanhechting om er een schede voor in de plaats te willen zien. Bruut.
Hallo? Iemand nog behoefte aan een magnetische armband?
O, gewoon een meervoudige persoonlijkheid? Ja, dat helpt wel tegen de verveling. Een beetje. Ik dacht even dat het weer om zo’n modern, nutteloos en batterijgevoed apparaatje ging.
Citizen Kane, you complete me. Heeft er nog iemand Albert Heyn zomerzegels over?
Ruilen tegen wuppies?
Die heb ik allemaal al weggegeven.
Toch al weer 93.
06/13/2003: “de ommekeer” Hiero kunt u mijn Merel Roze-imitatie vinden. In de reactiepanelen, onder die foto van die man met een opblaaspop. Er werd die dag spontaan een vrijdagmiddagborrel gehouden bij juffrouw Roze. Inclusief gebraden halve haantjes. Kiers was van de partij. Net als die sympathieke jongens van het Schaftlokaal. Heel erg gezellig, zult u begrijpen, maar dat was buiten juffrouw Roze gerekend, die ons op een gegeven moment op brute de deur wees. Maandstonden, gok ik. Maar goed, daar stonden we dan. Buiten in de koude. Hoewel niet letterlijk koud, want ik herinner met dat het een stralend zonnige dag was. Wij togen daarop naar het slot van de heer Bicat, waar de haard immer knisperend zijn gezellige werk doet, geen weer of weer. Al snel vlogen de kaasplankjes je om de oren. Om de stemming erin te houden, besloot ik Merel Roze na te doen. Vandaar.
Komt die tijd ooit nog terug? Is bicat gestopt met de drank? Heeft hij de ware soms gevonden en ons daar niets over verteld?
De tijd voor liederlijke drinkgelagen lijkt me dan toch nu zo langzamerhand weer aanstaande. Het is maandag. Het regent. Iedereen is ziek. Liederlijk drinkgelach. Dat je proestend van de pure pret meezingt met hele slechte nummers van Akda en de Munnik (keus zat).
Heel goed getroffen, Heer Molovich.
Zijn er nog vrijwilligers voor het honderdste comment? 100!
Ha die Mies. Op het moment supreme is ze te laat. U was zelf de honderdste, Hoof ! Waar kan ik de abrikozenvlaai laten bezorgen?
Abrikozenvlaai? Misschien wat tompoezen dan, met van die gele snot er in?
Tja, heer Kiers. Wat natuurlijk helemaal te schunnig voor woorden is het gegeven, de horror ervan dat er in het goocheme brein van honderden buurmeisjes met een scooter, een klotebaan en een blowende nitwit van een hip vriendje met een doktoraalstudie sufkutbeffen en een baseballpet en met een cabriolet ze allemaal geinspireerd raken door de rolvoorbeelden in de blogsphere zoals daar behalve Merel er ook Chantallekes (Maanisch. com) en Charlottes van de slippers zijn om hen op het doornenpad van het hard -realistisch romanschrijven brengt. De chicklits vallen strax met trossen uit de bomen met hun kaften met perenbloesemlikeur en pagina’s die over het zacht zoete abrikoos van hun gedachtenleven en hun diepe sentimenten handelt. Of we daar maar passie in moeten zien en om de prestatie van het aaneenrijgen van zulk koeterwaals alleen diep respect en grote waardering vol moet opbrengen. Ik ben zeer geroerd daardoor. Uiteindelijk ruimt de Slegte alles op, de commercie wint en de cultuur verarmt.
Gedurende deze vertelling dwaalden mijn gedachten naar de oorlog. Het was dat dennenbos die het me lapte. Ik zat met name meteen met mijn kop weer midden het Ardennenoffensief. Toen had je soms ook van die lange, duistere, zompige gangen waar het goed neuken was.
het slijk der aarde
Een keertje hadden we twee brandblussers gestolen. Die gingen we in het tuintje bij de kapel leegspuiten. Kevin spoot eerst. Het mooi onderhouden tuintje kreeg een dikke laag wit poeder. Toen ik spoot, stak er een windvlaag op, het poeder vloog in mijn mond en in mijn ogen. Ik ben toen huilend naar huis gelopen. Kevin had sindsdien ook de pest aan mij.
We hadden een heel groot oud bed met een boxspring. Ik gebruikte dat altijd als trampoline. Wout, Joris en Joris kropen op het bed, onder een deken. Ann, Ine, Katja en Denise kropen er ook bij. Omdat het tenslotte mijn feestje was, kroop ik ook onder de deken. Ann was met het piemeltje van Wout aan het spelen, Ine en Katja deden hetzelfde met Joris en Joris. Toen Wout mij zag, gaf hij Denise opdracht mijn piemeltje ook eens te verwennen. Denise stroopte mijn broek af en nam mijn piemeltje in haar mond. Ik had er niet veel vertrouwen in, want Denise was crapuul. Plots voelde ik een brandende pijn. Denise had in mijn piemeltje gebeten. Ik ben toen huilend in mijn blote kont naar mijn moeder gelopen.
De Koe
Blijf vooral zwemmen
bromde Vincent Nemo om 13:06 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:28 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
bromde Vincent Nemo om 13:57 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
bromde Kiers (URL) om 14:11 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
bromde bewegende om 14:45 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
en wiens vader fietsenmaker was en zijn moeder half dement.
Op een middag belde hij op om te vragen of ik onmiddelijk langs kon komen. Ik stak de straat over, opende de deur door aan het touwtje te trekken dat uit de brievenbus hing en beklom de trap naar de eerste verdieping. In de woonkamer zat Joost – want zo heette hij – in zijn onderbroek op de stoel waar meestal zijn vader op zat, maar er was nu verder niemand thuis. Uit zijn gulp stak een piemel die qua grootte de mijne verscheidene malen overtrof en waaraan hij met zijn rechterhand hevig zat te sjorren. Mooi, zei hij, je bent precies op tijd. Vervolgens begon hij een beetje te kreunen – zo van: mmmmwahhh – en een witachtige vloeistof spoot in zijn gereedgehouden linkerhand.
Kijk, zei Joost, dit is het nou, terwijl hij mij het resultaat van zijn inspanningen toonde. Daarna verdween hij naar de wc. Toen hij terugkwam zette hij een grammofoonplaat op die hij de vorige dag gekocht had. Het was Sergeant Pepper’s Lonely Hearts Club Band van de Beatles. Het was al met al een gedenkwaardige middag.
bromde Spencer Brandsen... () om 14:55 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
Zo, en kan er nu eindelijk iemand pijpen achter die konijnen zetten of hoe zit dat? Kiers? Je kan veel zeggen van Wout, Joris en Joris, maar konijnenneukers waren het niet.
bromde Vincent Nemo om 15:05 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 15:09 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 15:12 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
bromde Petra Brokkeling om 17:03 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
1 gang, door wilde konijnen in de grond gegraven
bromde vandale om 17:06 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
::Hangt groot wit doek boven de openhaard (die bij wijze van uitzondering voor de gelegenheid eens niet gezellig knispert), doet de gordijnen dicht, wuift nonchalant richting de tafel op de vraag wat het kaasplankje gebleven is en zet de projector aan::
Gezellig hoor, dat geratel.
bromde Max J. Molovich (URL) om 17:55 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
bromde Vincent Nemo om 18:41 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
‘gezellig geknispert’ op bicat. Eerst het schelpenzand onder de fietsband van die vakantieganger, en nu weer het open haardvuur van
Merel. Ik heb trouwens zo’n openhaardvuur cd tje met geluid dat ik in verband met het weer zo maar weer eens in mijn ook als dvd speler fungerende x box schuif. Dat gaat ook weer gezelig knisperen.
bromde Spencer Brandsen... () om 18:51 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 21:10 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
Want dat komt waarschijnlijk doordat je er blijk van hebt gegeven geen bezwaar te hebben te hebben tegen wat ik schrijf. In tegenstelling tot sommige anderen. Ik overweeg om ook iets over Mijn Tweede Zaadlozing te schrijven. En over de eerste keer dat ik Een Wasbak Volkotste. Daar zit nog sex bij ook. Want je moet je 1 beetje aanpassen
heb ik begrepen. Wat vind jij?
bromde Spencer Brandsen... () om 22:01 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
Ik heb een stuk in voorbereiding over mijn tweeëntwintigste keer kaasfonduën. Zit geen seks in, maar wel perzik en zwartgeblakerd stokbrood.
Ga ik me nu even decent aftrekken.
bromde Marnix (URL) om 22:26 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
“And the rest is silence…”, nee, dat gaat voor die monniken niet op. Hufters.
::trekt een leffe blond open::
Je tweede zaadlozing Spencer? Vreemd dat je dat nog weet. Moet wel heel bijzonder geweest zijn. Mijn eerste was in een jacuzi. Ongelooflijk wat zo’n massagestraal met je toeter doet.
bromde Vincent Nemo om 22:39 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
Kijk, daar hou ik nou van, Vincent. Dat toontje.
bromde Spencer Brandsen... () om 23:34 (op Vrijdag, 11 Augustus 2006)
bromde Vincent Nemo (URL) om 00:00 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 00:25 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Vincent Nemo om 00:30 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 01:20 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
Lieve, lieve, lieve mensen.. O, nee, dat was Mies Bouwman..
bromde Spencer Brandsen... () om 06:17 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
:: trekt zich gehurkt op badmatje voor toilet af met rechterhand onderwijl leunend met linkerhand op rand van toiletbril maar raakt door inschattingsfout en hevig schokkend onderlichaam evenwicht kwijt waardoor linkerhand in toiletpot verdwijnt alvorens op te merken dat enorme bolus niet helemaal doorspoelde eerder deze ochtend ::
bromde Kiers om 10:11 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 10:48 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 11:25 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
:: ziet ontzet dat eigen tekst nog steeds verkracht is ::
Ga ik nu even de druivelaar snoeien. Tot op de grond.
bromde Vincent Nemo om 11:32 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Bicats autocorrector om 12:00 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
Bijna goed. Nu nog het woordje ‘neuken’ tussen ‘konijnenpijpen’ en ‘in’ en mijn ochtend is goed beste ‘tekstcorrector’.
Er is hier iemand met mijn kloten aan het rammelen. Van mijn kloten moeten ze afblijven. Mijn lief ook. Teabagging vind ik alles behalve opwindend.
bromde Vincent Nemo om 12:09 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
mij overviel een onbedwingbare verveling
Hahaha!
lezeresjes
HAHAHA!
278 pagina’s
Whooeehahaha!
meisjesgeneuzel
Godverdomme! Dat roep ik al jaren. Dat heeft’ie van mij gejat, de plagiatriatist!
een roze barbieboek waarin de hoofdpersoon smacht naar een Ken
WHOOEEHAHAHA!
braaf conformistisch
KAPPEN NOU, IK BESTERF HET!!
Nou Merel, zet je commentboxen maar weer open en dan zal ik de eindeloze blaat voor je turfen. Ik zet in op 342x ‘gefeliciteerd!’, bijna 400x ‘zóó herkenbaar’ en meer dan 536x ‘geweldig echt heel leuk goed zo toppie’.
bromde Kiers om 12:15 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
Ik sta niet bekend om mijn gebrek aan fantasie, maar hier kan ik me even niks bij voorstellen.
bromde Marnix (URL) om 12:15 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Bicats autocorrector om 12:18 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
luidt?
bromde Spencer Brandsen... () om 12:22 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 12:43 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
Zo heb ik ook ooit een gat in de grond geneukt, op aandringen van Kevin. Hij duwde mij dieper en dieper waarbij hij ‘Oh ja Ann, ja, jahahaaa’ riep. Ik was namelijk stiekem een beetje verliefd op Ann ziet u, maar zij moest niets van mij weten. Zij was met Wout, begrijpt u, begrijpt u?
bromde Vincent Nemo om 12:50 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Spencer Brandsen... () om 13:06 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde grtsrahe5jaehs21f24 om 13:09 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Vincent Nemo om 13:11 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:25 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Marnix (URL) om 13:30 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Citizen Kane (URL) om 13:32 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Spencer Brandsen... () om 13:32 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:53 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
Ik ben niet geheel zonder schroom, maar zoals de meeste heren en dames hier ben ik niet gespeend van een (on)gezonde dosis exhibitionisme.
De fysieke gevolgen van deze bijtpoging zijn onbestaand, mijn lid is in prima conditie dankjewel. De emotionele, psychische gevolgen zijn natuurlijk veel moeilijker in te schatten. Ik was namelijk voor de bijtpoging reeds een sociaal gehandicapt en getormenteerd jongmens. Maar zoals elk overprikkeld lichaamsdeel wordt ook de psyche quasi gevoelloos na jarenlange blootstelling. Ik laat mij dus volkomen onbezwaard pijpen, ja, ik heb zelfs een soort van fascinatie ontwikkeld voor het zwarte gat.
bromde Vincent Nemo om 13:57 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Marnix (URL) om 14:25 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Spencer Brandsen... () om 15:55 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Marnix (URL) om 17:35 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Hein Gruppeldrup om 17:37 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Vincent Nemo om 17:48 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
Ja, en waar is mij expose gebleve ? Ik deed nog wel zo mijn best dit jongensverhaal over kuttige jongensavonturen niet in een kwaad daglicht en te diskwalificeren als puberaal geloei maar het te rubriceren onder ‘zeer herkenbare’( gezellie in de blogosphere) jeugdzonden en bood vergiffenis. De Absolutie ! 19 miljoen, ieder eentje en ik praat nergens meer over, laat daarna de markt het maar doen.
Nou ja, weet je ook wat zwijnen waard zijn voor de parels die je opduikt in de moerasdelta tussen kruin en bovenschoudergordel.
bromde Peter om 18:18 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Marnix (URL) om 18:23 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
‘Het smaran
het vikka
De ronko
en al de andere kleuren
van de geschiedenis’
Roman uit 1973 van Hugo Raes, vlaming en ook al dood.
bromde Peter om 18:26 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
Je moet in de laatste zin ‘zwijnen’ vervangen door ‘parels’ en dan maakt alles een flauwe bocht en komt het weer helemaal recht, op zijn pootjes en leest alles weer logisch weg.
bromde Peter om 18:31 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
Een veelal kwetsbare plek want als daar ergens een nekwervel aan gort gaat, lopen al je gedachten dood. Types die een gebroken nek of een ruggemergbeschadiging oplopen zijn of subiet dood, raken verlamd ,bedlegerig voor de rest van hun plantenbestaan of staan kwijlend en schokkenderwijs, met onwillekerige spasmen vanwege de pijnscheuten in hun spierstelsel, onverstaanbaar en meer dan scheel kijkend, met rollende ogen in een rolstoel te bedelen voor hun vak. Met een blaadje of stekkie van een of andere huisplant in hun mandje. Of lottokaarten, of je ook 19 miljoen wilt winnen en de gehandicaptenzorg niet in de steek wilt laten.
bromde Peter om 18:50 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
bromde Vincent Nemo om 19:08 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
En waarom zou ik daar ook nog eens aan moeten beginnen. Omdat jij het niet kunt laten, zeker.
bromde Peter om 20:28 (op Zaterdag, 12 Augustus 2006)
Bah, stelletje klojo’s. “Hik”
*Dat wordt weer kotsen in de wasbak – zonder seks – natuurlijk.
bromde Arnaud om 00:11 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Lennard om 00:49 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde grtsrahe5jaehs21f24 om 00:55 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
Bleib von meinen Kreuz, du Böse Unkel
bromde Fritzl om 01:29 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
Nu verwoordt men het nog als een verzoek, wilt u het geduld tarten en door bewuste deprivatie van verse waar de onvermijdelijke harde actie uitlokken en een veel breder eisenpakket uitonderhandelen met onze dapperen ?
*ontvangt confirmatie over de voorbereidselen voor een omsingeling van het landgoed van de baron.
bromde Peter om 10:14 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Spencer Brandsen... () om 10:16 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Mies Bouwman () om 10:19 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
Jack Torrance: Wendy!
Shelley Duvall: Stay away!
Jack Torrance: Darling! Light of my life. I’m not gonna hurt ya. You didn’t let me finish my sentence. I said I’m not gonna hurt ya, I’m just gonna bash your brains in. I’m gonna bash them righ the fuck in. He he!
Iemand opteren voor een “verder alles goed?”. Ja natuurlijk! En het dan gek vinden dat je een motorzaag in je voorhoofd geplant krijgt en dat wij keihard staan te lachen hoe je slagader zich leegt in no-time in alle richtingen. It is a cruel world baby. Hahaha en realiseer je dat we je een keer tegenkomen in een donkere steeg als het avond is.
Maar goed. Als recensie doet dit het niet zo goed hè? Dan is Peter toch lezenswaardiger maar excuse moi, eigenlijk zei hij hetzelfde. Of het moet mijn interpretatie zijn die mij weer eens in de steek laat.
bromde Kiers om 10:24 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 10:54 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
heh heh heh
bromde Kiers om 11:10 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
de plaats te zetten.
Vanochtend was ik al vroeg uit de veren want het beloofde een mooie dag te worden. Eindelijk weer eens zon! Wat een opluchting na al die regen! Vanwege het mooie weer wilde ik mijn witte jurkje combineren met de zwarte lakschoentjes – lekker pop art, komt weer helemaal terug – maar mijn witte jurkje bleek in de wasmachine te zitten. Tja, het is zo besmettelijk, dat wit, meestal kun je het maar 1 dag dragen. Nou, dan maar het gele jurkje met de bijpassende rode pumps aangetrok – ken. Ronja lag ondertussen heerlijk te ontspannen in een strook zonlicht die diagonaal over de sofa viel. Eerst maar even een kop koffie om wat energie op te doen voor de aanstaande fietstocht. Ik graaide in het keukenkastje naar een koffiepad om in mijn Senseo [ abstracte kabouter die buigend uw kopje inschenkt ] te stoppen, maar wie schetst mijn verbazing toen ik merkte dat ze op waren! Een behoorlijke tegenvaller, want zonder kop koffie om de dag mee te beginnen ben ik gewoon geen mens. Ronja merkte ook dat er iets aan de hand was, want ze kwam van de sofa af om me kopjes tegen mijn kuiten te geven alsof ze me wilde troosten. Ach, het is zo’n schat…Uit dankbaarheid deed ik maar wat extra droogvoer in haar bakje. Na Ronja nog even geaaid te hebben ging ik dan maar op pad, koffie moest ik dan buitenshuis maar ergens zien te bemachtigen. Als er tenminste al iets open was. De achterband van mijn fiets bleek aan de zachte kant. Daarom pompte ik er maar wat extra lucht in want als je met een zachte band over een bobbel in het wegdek bonkt ontstaat er gemakkelijk een slag in het wiel en daar moet je dan mee naar de fietsenmaker. Zo, nu eerst maar even langs Mies B. om de kaartjes voor het reunieconcert van Boney M op te halen, maar… wat zag ik daar? De bovenste helft van mijn Mickey Mouse bel was gestolen!
Potverdorie, het zat vandaag ook niet mee! Nog levendig herinner ik me hoe mijn tweelingzusje Tanja en ik op Sinterklaasavond gelijktijdig onze pakjes openmaakten. Tanja kreeg een bel met Donald Duck er op, en ik dus een met Mickey Mouse. Ik raakte gehecht aan Mickey en hij verhuisde samen met mij van fiets naar fiets. Maar nu was hij dus gestolen en voor eeuwig uit mijn leven verdwenen! Ja, je kan natuurlijk wel een nieuwe Mickey Mouse bel kopen, want ze maken ze nog steeds, maar dat is toch niet helemaal hetzelfde.
Enz.
En dan te bedenken, heer Molovich, dat die kat Ronja dus echt opvallend veel lijkt op mijn eigen Bobje!
bromde Spencer Brandsen... () om 11:48 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 14:37 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde een fan om 14:44 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Spencer Brandsen... () om 16:37 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Mies Bouwman () om 16:41 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Heinrich. () om 16:47 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Tanja () om 16:49 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Vincent Nemo om 18:03 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Spencer Brandsen () om 18:15 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Tanja () om 18:18 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Mies Bouwman () om 18:21 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
Iemand een MPS? Ze moeten op. En handig! Nee, met zo’n MPS raak je nooit sufgerukt.
bromde Vincent Nemo om 18:29 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Rudi Carrell () om 18:43 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Spencer Brandsen.. () om 18:47 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Citizen Kane (URL) om 19:24 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Nico Haak om 19:29 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Spencer Brandsen... () om 19:50 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
...stop humping the laser!
bromde Vincent Nemo om 20:44 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Hump the Laser () om 21:32 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde bewegende om 22:34 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Hump the Laser () om 22:50 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
bromde Mies Bouwman () om 22:55 (op Zondag, 13 Augustus 2006)
langs rivieren en dijken schrijdt hij
in gedachten het bedrog dat hem gebaard werd
achterlatend
pal achter de meander
ontkiemt nieuw geluk
thuis speelt een zestal violen de avond
martellato om jong
bij het aanbreken van de hoogste klokslag
slaat zijn vuist op kersenhout
godverdomme
vanaf nu anders
morgen zal hij haar koesteren
geen vloeiend tranenzout
maar parels om de juiste ranke hals
en handen in handen
teder beroerend of
met herkenning knedend
eenmaal thuis
in gezelschap van zijn glas
beroert hij het zwart en wit
a mineur
maar verguld van geluk
bromde uit de oude doos om 09:00 (op Maandag, 14 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 09:00 (op Maandag, 14 Augustus 2006)
bromde uit de oude doos (URL) om 09:01 (op Maandag, 14 Augustus 2006)
Of is het nu toch écht wat vroeg voor een biertje?
bromde [Hoof] (URL) om 09:20 (op Maandag, 14 Augustus 2006)
bromde [Hoof] (URL) om 09:34 (op Maandag, 14 Augustus 2006)
bromde Spencer Brandsen () om 10:06 (op Maandag, 14 Augustus 2006)
Ik zit er niet per se om te springen. Mij zegt het weinig. Getallen.
bromde [Hoof] (URL) om 10:08 (op Maandag, 14 Augustus 2006)
bromde Mies Bouwman () om 10:09 (op Maandag, 14 Augustus 2006)
Toch niet meer die kwaliteit van vroeger, blijkt.
bromde [Hoof] (URL) om 10:21 (op Maandag, 14 Augustus 2006)
bromde Mies Bouwman () om 10:23 (op Maandag, 14 Augustus 2006)
Doe die maar naar Henk de Vries, Frans Bauerweg 27, Almere.
Ik vind me dat vies, abrikozenvlaai…
Gadverdamme.
bromde [Hoof] (URL) om 10:45 (op Maandag, 14 Augustus 2006)
bromde Mies Bouwman () om 11:15 (op Maandag, 14 Augustus 2006)
bromde Peter om 16:50 (op Maandag, 14 Augustus 2006)
bromde Urbain Alpain (URL) om 22:35 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
Holle retoriek
"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de
eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise
leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde
veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang
niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen.
Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd
met nat speculaas.
Jong zijn is zo mooi…"
"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!
Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.
Maar nu heb ik het gevonden!
Groetjes Lieke"
(Lieke, Zelf een column schrijven)
"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.
En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)
"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid
geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten
vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef
maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar
mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te
respecteren en in acht te nemen.
vr groet
dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)
"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5
december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden...
De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden.
Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)
"Geachte heer,
Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator.
Met vriendelijke groet.
Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)
"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)
"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)
"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)
Reageerziekte
"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.
Conclusie & nawoord
Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.
En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.
Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!
Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)
"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken
welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)
"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen.
Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'.
Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard.
Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox.
Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.
U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)
"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)
"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars.
Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)
"Thanks!
Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen.
Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken.
Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen.
Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe.
Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn.
Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn.
Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen.
Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet.
De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren.
Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire.
Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)
"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen.
U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid.
Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken.
Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)
"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)
"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)
Zelfbeschouwing
"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)
"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven.
"
(Nove, 22/11/2005)
"Ach ja, leuk, schrijvers.
Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.
Die sfeer.
Geef mij maar parkeerwachten.
"
(Marnix, 21/11/2005)
