![]() |
|||||||
Navigatie de voorplecht Dankbaar ![]() Uitgelogd
Huishoudelijk
5 oktober 2005 |
Vrijdag, 4 Augustus 2006
We gaan naar binnen… Aan de voorkant van de villa geeft een klein verlept voortuintje op het noorden toegang tot de eerste verdieping waar wij woonden. De immense slagschaduw van de villa neemt elke kans op groei weg. Alsof we wel moesten verhuizen, er geen kinderen mochten opgroeien. Alleen een grote dennenboom groeit al decennia gestaag door; inmiddels veel te groot voor het kleine tuintje. Zo worden onze geesten ook behandeld door het personeel; een aftands lichaam verdient geen respect meer… Het huis wordt van de straat gescheiden door een groen geschilderd en roestig hek uit de jaren dertig, zonder slot. Het roestvocht kleurt het mooie grijze steen waarin het hek gefundeerd is bruin, zoals de sepia tint de donkergekleurde schaduwen van oude foto’s verhult. Achter het hek het korte pad van geel leisteen. Een simpel vierkant blokjesprofiel 'en facette'. Nu is het pad overwoekerd door hortensia en wordt niet meer gebruikt. Twee grijze natuurstenen traptreden vormen de toegang tot de grote zware monumentale deur, dikgelakt zwaar geprofileerd natuurhout in de brede witgeschilderde deurpost. De grote ronde koperen belknop die ik als sleutelkind nooit hoefde te gebruiken. En achter die deur ligt mijn veilige wereld. Die veilige wereld, of beter, de herinnering daaraan, de wereld die ik aan het verliezen ben. Tijdens de scheiding van mijn ouders overleed mijn overgrootmoeder. Mijn moeder ging met mij en mijn broertje op de eerste verdieping wonen. Het hele huis verkeerde in slechte staat van onderhoud. De leistenen pannen moesten vervangen, de loden leidingen lekten en al het mooie, zachtgrijze natuursteen was ernstig aangetast door de jaren en zure regen, dezelfde jaren die ook mijn herinnering zullen vertroebelen, de reden waarom ik dit alles opschrijf… Mijn eerste herinnering volgt achter de zware monumentale dikgelakte houten voordeur, de toegang tot mijn veilige wereld. Een trappenhuis met statige lambrisering en treden van geborsteld eikenhout, vroeger veelvuldig in de was gezet. Het in de was zetten was de laatste tien jaar sinds overgrootvader was gestorven niet meer gebeurd. De geur van boenwas hing nog even sterk op de trap als de geur in mijn herinnering. Verder vervagen de beelden. Een granieten hal op de begane grond? De herinnering is even afwezig als de loper en loperroedes uit de koperen in de trap geschroefde ogen zijn. Onze woning in het huis op de eerste verdieping lag rechts van de trap; het had een kleine hal die rechts leidde naar een kleine zijkamer en een monumentale fin-de-siècle woonkamer. Bruinwit geaderd marmer, een bakelieten en koperen elektrische kachel. Ouderwetse dikke ronde radiatoren onder de ramen in de erkertoren. Het roest onder vele lagen latex weggeschilderd als de vele therapieën om een scheiding, een sterven, een verlies te verwerken. De hoge plafonds in de woonkamer met dikke balken, barsten in het architectonisch zo belangrijke reliëfstuc over en over weggeschilderd met vele lagen Hema-latex. Hoe pijnlijk zijn de herinneringen aan de onnozelheid van een pril verval, en hoeveel schillen latex kent mijn leven wel niet tot mijn eigen verval… Mijn oudste herinnering is de woonkamer. Hard, zwart, prikkend kokostapijt. Het was toen nog de woning van mijn overgrootmoeder. Met in een hoek een donkere grote Lodewijk de vijftiende vitrinekast. Het tafelzilver en zilverwerk dat ik met mijn moeder naar de lommerd bracht. Ik speelde met de verfijnde zilveren soldaatjes, paarden, koetsen, peper-en-zoutstellen… Het enige wat er nog van over is: een kleine zilveren maliën portemonnee. Mijn overgrootmoeder herken ik alleen nog maar van oude vergeelde foto’s van toen ze nog op de bovenste verdieping van het huis woonde. Mijn ouders lachend samen op de foto. Het was de tijd dat beelden nog geen woorden nodig hadden omdat letters nog geen woorden waren. Ik nog niets kon vergeten… Zo was de woonkamer dus. Naast de woonkamer, precies boven de trap, lag nog een klein slaapkamertje. Donker, met veel te hoge plafonds voor zo’n kleine ruimte. Een zware wastafel met gebarsten email en kranen. De kranen gedateerd door hun ouderwetse druppelvormige knoppen en dito platte brede verkalkte uitstroom. Als je de kraan iets te hard opendraaide, spatte het water uit de wasbak. Soms probeer ik het nog wel eens, de kraan zo hard opendraaien dat de waterstraal uit de wasbak spet. Maar de straal die nu uit de kraan komt, is net zo steriel en onberispelijk recht als een verpleegster die zonder schuld of commentaar onbewogen de kraan weer dichtdraait. En weer wegloopt. Waarnaar, vraag ik mezelf dan nog wel eens af. Maar dat doet er niet meer toe. Over een paar seconden ben ik het vergeten. Vanuit de centrale hal van onze woning de andere kant op naar het midden van de woning: de badkamer. Schraal groen licht van buiten door een paar kleine hoge raampjes. Nooit heb ik daar naar buiten kunnen kijken. Ik was te klein. Nog te onmachtig. Ik zag alleen de grond met losgelopen mosgroene zwarte ruittegels met leliemotief. Zwarte tegel, mosgroene lelie. Mosgroene tegel, zwarte lelie. Het fletsgekleurde kurk opkrullend op de punten van het ruitmotief. Of gewoon weg, eronder de kale stenen vloer. Het zware zwartgranieten versleten aanrecht met gebroken of ontbrekende grijze of beige blokjes in de wasbak. Het bad. Zelfde druppelvormige kraan. En weer de ruimte die te hoog is in mijn herinnering door zijn afmetingen. Boven het bad de oude roestige immense boiler. Ik kan me niet herinneren ooit in het bad te hebben gezeten. De kleuren, het schrale licht, de hoge ruimte, de muffige atmosfeer, het was geen prettige ruimte. Als ik eraan terugdenk, zou ik er het liefst uit weg willen vliegen. Maar ik staar alleen maar. Met slap hangend hoofd, gestut door de rolstoel, naar steriel lichtgroen vinyl. Gladglimmend en makkelijk te onderhouden vinyl. Steriel, vinyl. Herinneringen zijn hier niet meer nodig, niets meer waard. De badkamer door, naar het achterhuis. Een smalle lage doorgang met wasbakje naar de slaapkamer van mij en mijn broertje. Op de woonkamer na, de grootste kamer van het huis. Meteen rechts een kastenwand met spiegels. En mijn geheime luikje in de achterste kast, waar ik mijn snoepjes bewaarde. Achter de dubbele uitslaande ruitjesdeuren het ongeschilderd en van vocht doortrokken Rauhfaser op de muren van onze slaapkamer: het balkon. Overkapt met dik sierlijk hout stutte het de bovenverdieping. Links een hoge balkonkast die als ons cavia- en konijnenhok heeft gediend. Rechts matglas, uitkijkend op een monumentaal museum, tronend en lonkend als hemelpoort. Hierachter houdt de herinnering op. Om alleen maar vager te worden. Zoals de contouren van het reliëfstuc verdwijnen onder de vele lagen latex, zo zullen de vele jaren die ik nog af te leggen had deze mooie herinnering laten ondersneeuwen. Ik neem ze mee, èn geef ze aan jullie. Lees dit schrift, van je oude seniele vader, je opa. Ik kijk naar de plataan boven me. Er trekt een wolk over. Ik voel de kou van de schaduw. Ik voel de nevel weer komen. Anders donker dan door de schaduw van de plataan. Koude, donkere nevel. De verpleegster rolt me vanuit de schaduw terug naar binnen. Op mijn schoot een schrift met bijna onleesbaar handschrift. Met moeite leest ze de laatste alinea: Mensen vertrekken
door Eliv Ik wilde iets zeggen, maar ik ben vergeten wat… Het is vervaagd, opgelost in de nevelen van de tijd… Voor eeuwig uit de herinnering verwijderd… Voor altijd uitgewist… Met de wind weggewaaid… [Zucht…]
Is het echt? Is H.M. overgegaan ? Zijn de berichten over de ziekte van FC dan toch teveel geweest voor het stenen hart van de maestro van de triljarden zinnen die als het sendiment uit alpengletsjers rollend de aortastroom verstoppen. Omdat u, oh parmantige dwaas, zich wil spiegelen aan de adembenememde brillance van de verknochte pijproker en lucide mijmeraar over loodgrijze landschappen, zware schoenen en wandelstok maar die u overstijgt en verpletterd.
En wanneer gaan we een koekje in de thee soppen?
Hahaha, soppen!
In je mand!
Dan kun je al mopperen dat zo’n verhaal inhoudelijk weinig spanning biedt, de beschrijving van het huis an sich greep mij ten zeerste naar de keel. U zou zo als restaurateur van vergeelde interieurbladen uit de zeventiende eeuw aan de slag kunnen, heer Vilé. Helaas ligt de restauratie van dergelijke magazines sinds de komst van de prefabbouw een beetje op apegapen.
“Of wij de kamer nog vóór het weekeinde leeg willen halen.” Heeft de heer Urbain mijn stripmatige bijdrage al ontvangen?
Gisteren iemand halfdood geslagen met twee chorizo-worsten. Zoiets gebeurt je ook niet elke dag.
Aan het eind van je leven wordt de balans opgemaakt. Prachtig, Vilé. Het is werkelijk een dag van afscheid. Ik heb godverdomme ruim víer weken geleden 300 kilo varia besteld, via http://www.vleesworst.nl,, en nog steeds geen éne ruk binnen. En reageren op dwingende mailtjes? Ho maar. Ik denk dat de slager nog steeds op zoek is naar 300 kilo vagina. In het vervolg moet u IETS duidelijker de bestelling doorgeven.
Tsss… typisch zo’n antwoord van iemand die ZELDEN bij de Authentieke Vleesbereider komt. Leuk geprobeerd, bewegende, maar geen show!
Ik wilde weer iets zeggen. Maar wederom weet ik niet meer wat. Zuchten met een ochtendlijke stinkbek… denk ook eens aan je omstaanders Tanja.
Ik poets s’ochtends mijn tanden. Zou jij ook eens moeten proberen.
Haha! Poetsen! Ze zei Poetsen!
Kan iemand mij de weg wijzen naar de Einbahnstrasse? Ik ben verdwaald en het is ook nog eens gaypride.
Na enkele flessen sterke drank komen de nevelen waar het onderbewustzijn is gehuld. Pffft, sinds wanneer is 300 kilo vagina niet meer lachwekkend? De laatse keer dat ik 300 kilo vagina op mijn keukentafel aantrof kon ik daar anders om lachen als een dentaal geteisterde agrarieër.
Een 300 kilo zware vagina is enkel te vinden bij de blauwe vinvis. En met walvisjacht kunnen wij allerminst lachen!
Indien je een vagina op kweek zet en maar genoeg proteinen toevoegt, kan een vagina zo naar de 1 a 2 ton toe groeien. Je ziet ze soms wel eens op straat lopen, vermomd als wat ik voor het gemak maar even ‘vrouw’ noem. Meestal zijn ze solitair, maar soms zie je er ook een klein uitgemergeld mannetje in versleten kleding naast lopen.
Nou ja, gekkigheid allemaal, lieve mensen.
L* bedoelt waarschijnlijk Turkse vrouwen: omvangrijke composities van vet en snorharen, gewikkeld in oude gordijnen.
Volgens mij is l* sexueel gefrustreerd of is zijn p** zo klein dat de rest te groot lijkt, Ik lig in de hoek, Kiers, tussen de jukebox en de ENORME speelgoeduil. En ik lig daar goed, want na een zoveelste nacht vol gierende drank, drugs en Bangbros, heb ik dat verdiend. En ik heb het ook gewoon nodig. Beetje zo liggen. Murmelen. Zo af en toe een boer. HUH Verhelderend.
WATTE??
__?!?!!?!++@@! GROEMPF!!! EHEEHHEHHEEHEHE
Hij zit er helaemaal in!!
Hoe later op de avond…
Jeetje, ben ik me daar zomaar alleen met twee wulpse vrouwendames. Gedoemd om droevig te leven Ik doe het licht wel weer uit, dronkaards…
::doet het licht ook weer aan::
Ik zie dat Jan J. S. (ooit door een professor “Sloddervos” genoemd), Als alles gezegd is zal de stilte ons in de aars nemen, met haar 300 kilo zware clitoris. J*wat weet je dat mooi te omschrijven… Dat is het enige dat mij dreef…vaak vroeg ik mij af: Is dit genoeg, een paar gedichten, een verhaal hier en daar? Wanneer mooie liefdesbrieven… Zag ik daar Spencer Brandsen door de kolommen van de VPRO-gids wandelen? Ja, verdomd, ik geloof het wel. Uit Amersfoort schijnt ie te kommen. Dat ze daar ook genieën kweken, dat wist ik dus niet.
Amersfoort. Toen ik nog geen auto had en derhalve op een trein was aangewezen, mocht ik plannen hebben het hoofdstedelijke te bezoeken, kwam ik daar dus door. Nee, en zo’n tennisracket waarmee je vliegen kunt doodbranden lag ook nog op de tekentafel.
Op het knopje blijven drukken totdat ze roken. Zo hoorde ik laatst dat er mensen zijn die foto’s maken met hun telefoon. HAHAHAHAHAAA!!
Wat ruikt het hier vreemd…
Zo heb ik laatst een foto gemaakt van een telefoon. Heee, Hoof is terug! Dat wordt weer zuipen.
En op de wijven kruipen, door de bossen sluipen.
Heer Spencer, zoals ik u reeds via elektronische weg mededeelde, ik krijg die hele fucking stripbijdrage niet geopend!
nudeism pictures sex rock dick porn snoop dog pornografia thugforsex vannessa anne hudgens nude fictionmania free porn trailers free sex cams kate capshaw nude
fuckyourtube horsecocks hugecocks lesbianvideos older wemen in porn parishiltonsextape rate my fuck sexplayboy sexyblackwomen sucking dick
interesting post thx free wav ringtone maker freeringtones funny mp3 ringtones funny ringtones get a free silent ringtone get free cingular ringtone get free nokia ringtones get free ringtone get free ringtone tmobile get free ringtones
cuminteen free huge cock galleries free sexy men website free teen porn k9 sex nude porn women fucktube redporn porn tube 161sex
suckmycock xxxuploads youporno yuporn adultfriendfiender amateurcurves animalporno aol69sexy babes2sexy babygotboobs
get free ringtones and wallpapers get free ringtones on line get ringtones getaringtone ghost ringtone gospel ringtones greek mp3 ringtones motorola green day ringtones healyeah ringtone heavy metal ringtones
sexyvids sleepingsex sunporno teenah teenboys teenpink unreal boobs utubeporn wwwporn xxx
teenfuns wildpornstars amateurs gone wild amatureporn cockold creampiesurprise horseporn justfreakysex lesbianism menforsexnow
porngames pornutube shemalestrokers teenseven tinyteens ultrapornstars 8teenporn bangla sex bigdickslittlechicks freelesbianmovies
blacksexfinder blackxxx boysex celebritynudes doctorporn edengay horsefucking nnsucks old cunts pornzilla
Wonderfull great site replica juicy =OOO replica louis vuitton speedy %[[ replica oakley sunglasses 4070 helmets replicas Site Good Very tiffany jewery replicas nudecelebs pornclips sextapes 21sex freeamateurporn lesbianas motherdaughterfuck peterspasses preteen art freegayvideos
great site thx narutoxxx worldsex sex photos sexvideo tamilsex women photos vanessa hudgens nude xxxvouge girls fucking animals sex with animals animalsex
very good happy I’m site skull replica %-]]] tiffany replica super site sexmummy sextoons sextv1 sexy pictures teensex titanime young pussy yu gi oh hentai adultmovies animal fucking
nice work girls fucking horses pussy sex ocean sexy girl adultsex beasteality craigssexlist freeporn her first anal hotsex
Design work, Excellent Nice replica rolex cod 8-PPP high end replica watches :-] high quality swiss replica watches good fine work i’m replica diamond watch %-(( replica louis vuitton watch i love this site preteen nudes preteen sex preteen sex pics preteen top nude models rate my tits sex machines sexy lolitas sexy women sexywomen son mother fucking
nice work lolita bbs lolita porn maturesex melissa midwest hardcore videos milking tits momsonsex non nude teen models nude black girls nude celebrities nudegirls
site Wonderfull great swiss watch replica 669727 rolex replica %]]] replica swiss interesting work man vanessa hutchins nude virginsex wanking boys welovecock wildblacksex women masterbating www sex com younge nude girls youngpussy youramateurporn
good Site looking Best cheap air travel tickets =((( airline travel tickets great post man naked preteen pics naked wife newbienudes nude preteens nymphets young girls nude oldpussy oralsex pinaysex pinkpussy plumprumps
i like this site darlina dickgirl dogfucking dogsex ebony blackhoes ebonysex eskimoporn eve sex tape farmsex father fuck young daughter
add you man thx fatpussy forcedsex freaksofcocks free adult movies free mature porn free nude teens free nude women free sex pics free sex video free tranny porn
Site Good Best Work airline tickets to india from canada 5900 sado airline tickets thx man freeanimalsex freeblackporn freeporntrailers freesexclips freeteenporn freewebcam gay porno untamed gaybubble gaymen gayporn
add you man thx fatpussy forcedsex freaksofcocks free adult movies free mature porn free nude teens free nude women free sex pics free sex video free tranny porn
good work thx hotteens how to have sex huge cock humornsex illegal lolita incest incest porn incestporn jenna lewis sex tape juicyclips kelly brook nude
best work thx sexymoms small tits small.pussy sologals sonic hentai spongebob porn star wars hentai supertangas swappernet teenagesex
dead Punk not canada air tickets xruzmy cheap air flights ntslg discounte airline tickets i like this site thx lolitampegs lolitasex machofucker matureporn mega big cocks video milky tits mom and son sex mom son sex moms with big tits momsfucking
bookmark you thx naturism child russia gallery nice tits nifty sex stories nubienudes nude girls nude lesbians nude911 nudism and teens nymphets officesex
best site man hairless pussy hairy pussy handjob porno hawaiian porn henati hermaphrodite porn hermaphrodite sex horny granny loves cock horny teens fucking hot sex
i like this post thx pornotv pornpimps pre teen sex prelolitas preteen preteen cp preteen cunt preteen gallery preteen girl preteen nubiles
thank you preteen nude preteen nude loli preteen pix preteen super models preteen supermodels preteenmodels preteensex qporno redhead porn ru teensex
free video thx young cocks young naked boys young teen girls youporngay youramatureporn yourporntube narutoxxx great lolita bbs charity hodges nude fat fuck ass
cool thx paradisenudes porncom pussypics sex machine sexcetra suckmydick teen xxx teeniesex teenpics trannysex
site Thanks funny cheap tickets to sydni >:-O cheap tickets to sydney yuzjd cheap travel airline ticket thx nice post just fucking teens men4sexnow my first sex teacher randy orton naked sex trailers adultcartoons anywebcam blacktits boobcritic busty bri naked
het slijk der aarde |
Holle retoriek
"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de
eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise
leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde
veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang
niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen.
Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd
met nat speculaas.
Jong zijn is zo mooi…"
"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!
"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid
geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten
vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef
maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar
mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te
respecteren en in acht te nemen.
"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5
december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden...
De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden.
Dank!"
"Geachte heer,
"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005) Reageerziekte
"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.
"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken
welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen.
Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars.
Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
"Thanks!
Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen.
Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken.
Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen.
Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe.
Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn.
Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn.
Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen.
Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet.
De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren.
Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire.
Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen.
U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid.
Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken.
Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee." Zelfbeschouwing
"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
"Ach ja, leuk, schrijvers. |