Navigatie

de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie

colofon/contact

Dankbaar

Uitgelogd

Huishoudelijk

5 oktober 2005

Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.

Maandag, 19 Juni 2006

Winter in Leusden 4-2

(Vervolg op 'Winter in Leusden 4-1')

'Hoe is het trouwens met je vader?', vroeg Anja terwijl Henk doorging met het mengen van alternatieve biercombinaties. 'Is zijn voet er al af? Of uh [hoopvol], niet?'
'Ach nee', zei Heer Ane enigzins geïrriteerd, 'Ze hadden hem gezegd dat dat misschien uiteindelijk zou kunnen gebeuren als hij zich niet liet behandelen en toen heeft hij er meteen maar van gemaakt dat.. nee, het gaat prima met hem. Hoewel hij gisteren belde dat hij last had van duizelingen, dus er blijft hoop.'
'Je bent wel wreed Ane', zei Anja. 'Je kent mijn vader niet', meende Heer Ane. Ondertussen had Henk - die, verdiept als hij was in zijn alchemistische bezigheden, het gesprek niet had gevolgd - een nieuwe cocktail bereid die hij Heer Ane voorhield. 'En wat vind je hier van?'
Heer Ane nam een slok, liet het gouden vocht met een peinzend gezicht in zijn mondholte circuleren omdat hij dat Henk eerder had zien doen en bracht verslag uit van zijn bevindingen.
'Mijn complimenten, dit is een lekker biertje. Alles zit er in: Bitterheid, zoetheid, maar in een volmaakte balans. Het geheel wordt wat getemperd door een vage toon van..'
'Dat is de Euroshopper' zei Henk, 'Die verdunt het wat. Het is een mengsel van 25 procent Amstel, 25 procent Grolsch en 50 procent Euroshopper. Ik noem het Eurogramschtel.'
'Eurogramschtel', zei Heer Ane, terwijl hij dromerig in de verte tuurde, 'Eurogramschtel, een godendrank bereid uit natuurlijke grondstoffen en het zuiverste mineraalwater uit de eigen met de hand gegraven eeuwenoude bron. Volgens een generaties lang overgeleverd geheim recept dat in een antieke kluis wordt bewaard, waarvoor twee tachtigjarige maagden de wacht houden'. 'Je moet copywriter worden', vond Henk, 'Maar fijn dat je het lekker vindt. Het is tot nu toe ook mijn persoonlijke favoriet. En denk eens aan de prijs. Amstel en Grolsch smaken het best maar die kosten respectievelijk 36 en 37 eurocent per pijpje van 0,3 liter. Terwijl Euroshopper maar 17 cent kost. En Eurogramschtel kost dus minder dan een kwartje per 0,3 liter. Ja, je bent en blijft natuurlijk een Nederlander.'

door Spencer Brandsen

  Erger Oranje
  Meneer Agent

Nederland heeft een inferieure biercultuur.

::Buigt meewarig het hoofd::
bromde Vincent Nemo om 13:26 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Zo. Nu heb ik het helemaal gehad.
bromde Lennard om 13:28 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Informatief!
bromde Hoof om 13:34 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Zeg. Lennard. Vertel meer. Dan gaan we daarna weer met z’n allen dieper in op Winter in Leusden en waar we het ontbrekende woordje ‘werk’ ergens in een zin gaan invullen.
bromde Hoof om 13:42 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Twee tachtigjarige maagden… daar kun je een geheim recept inderdaad wel aan toevertrouwen. Of juist niet. Hmmm. Ik weet het niet.
bromde Max J. Molovich (URL) om 15:33 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Potverdikkie, die biermix is briljant! Snel naar de Albert Heijn rennen voor de ingredienten!
bromde [QQleQ] om 16:34 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Ik zou momenteel graag de Leusdense winter ondergaan ipv deze onmenselijke arbeidsomstandigheden die doen denken aan de omstandigheden die de arbeider in de steenfabrieken begin vorige eeuw bij gebrek aan alternatieven wel moest ondergaan.
bromde Lennard om 16:43 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Nee, er is hier inderdaad geen airco. Bedoel ik.
bromde Lennard om 16:43 (op Maandag, 19 Juni 2006)

We zijn binnen de 10 reacties, dus ik zou ontopic kunnen reageren.
bromde Kiers om 16:55 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Kom je verfrissen in mijn okselvijvers Lennard!
bromde Vincent Nemo om 17:10 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Zeg, best leuk zo’n biercocktail.. maar had iemand me even kunnen waarschuwen voor de chemische reactie die er bij vrijkomt?

De brandweer is net weg!
bromde [QQleQ] om 17:37 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Denk ik gezellig even voor m’n ontspanning op een of ander kinderprogramma op de verrekijk af te stemmen, stuit ik op het vrij vervelende, maar voor de gelegenheid olijk genoege hoofd van die dwergneger van Sixpack, zie en hoor ik hoe hij samen met twee presentatoren over koetjes en ook kalfjes praat, hoor ik de vrouwelijke helft van de presentator zeggen, ter afronding van dit gedeelte van het gesprek en ter inleiding van een itempje: “Straks gaan we nog praten over Chris’ angst voor vogels, maar nu eerst een filmpje van Ben van BlinQ, die op bezoek ging bij Sammy Yo, die leukemie heeft.”

En dan weet je dat je bij de EO zit. Normaal ben ik snel weg als ik woorden van soortgelijke strekking hoor, maar nu dacht ik: Laat ik eens blijven kijken. En ik zag een soort mislukte rockartiest met een mutsje op die alles helemaal top en helemaal goed vond en die zo opgewekt mogelijk vragen stelde aan een meisje dat kaal was en ondanks alles vrolijk probeerde te blijven en daar ook nog in slaagde.

We gingen met haar mee naar het ziekenhuis en daar kreeg ze kralen. Die kralen gaven aan wat voor een dagen ze had gehad. Goede dagen, hele goede dagen, slechte dagen. Sammy Yo had al een ketting van wel meer dan een meter. De kralen werden kanjerkralen genoemd, een naam die ik enigszins ongelukkig gekozen vond, omdat het woord kanjer zowel fonetisch als speltechnisch bijzonder dicht bij de ziekte ligt, waarvan het de genezing tracht te bevorderen door de drager ervan enige morele steun te geven. Ja, kanjerkralen is wel zo ongelukkig gekozen, dat je je bijna afvraagt of het bewust is gedaan. Net zoals de zogenaamde blije doos, een handig soort verrassingspakket annex reclamefuik dat aan vrouwen die op het punt staan te bevallen wordt gegeven. Je denkt: wie komt in godsnaam op het mongolenidee een surprisepakket voor vrouwen die op het punt staan een uitgescheurde kut te krijgen de ‘blije doos’ te noemen. Maar dan denk je aan de vroedvrouwengestapo die in dit land de baarlakens uitdeelt en dan weet je: dit is gewoon bewust gedaan. Door dit pakket ‘de blije doos’ te noemen, zegt men: alleen een kut die gebaard heeft, is een gelukkige kut.

Maar waar was ik. Oh ja. De kankerkralen. Door die kralen kanjerkralen te noemen, zorg je ervoor dat het kind zich blijft realiseren dat hij kanker heeft. En ook al zegt de kanjerkralenketting dat het nu al twee weken lang alleen maar topdagen waren, ook al voelt het kind zich uitstekend, wanneer hij kanjerkralen aan het rijgen is, weet hij diep van binnen altijd dat hij kanker heeft.

Niet veel later, toen we weer terug in de studio waren en Chris zijn vogelvrees tevergeefs had geprobeerd te overwinnen, kroop de mislukte rockartiest achter de piano en begon hij een lied over Sammy Yo te zingen. Hij zong dat hij veel van haar geleerd had. En dat alles goed zou komen.
bromde Max J. Molovich (URL) om 17:54 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Het lijkt me niet duur, 25 cent voor een pijpje Eurogramschtel..
Ga het morgen ook eens proberen. Als andere bicatters dat nu ook doen kunnen we straks ervaringen uitwisselen.
bromde Heinrich () om 19:32 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Zelfbewust & Bevestigend televisie kijken heet dat, Max J. Molovich. Minimaal eenmaal per week doe ik hetzelfde. Dan zap ik naar een kanaal waarvan ik weet dat het niks is, objectief levensbeschouwelijk bekeken. Ik noem een RTL 4, RTL 5, RTL 7, NET 5, SBS 6, Veronica, Talpa, Nickelodeon, Cartoon Network, MTV, TMF, The Box, VRT, TV1, TCM, ARD, ZDF, WDR, NDR, RTL Television, SAT 1, 3 Sat, Pro Sieben, VTM, VT4, ARTE, Mezzo, TV 5 en TVE Internacional of een willekeurig ander Turkenkanaal.
Meestal neem ik mij dan voor om bij het eerste het beste woord dat mij tegenstaat de tv uit te knallen of terug te zappen naar het snookeren op Eurosport. In de regel hou ik het een minuut of drie vol voordat ik iets hoor waar ik grenzeloos tegen ben.
Dus ik moet je een compliment maken dat je het hele programma hebt uitgezeten en zag hoe op beestachtige wijze een jong kaal meisje wordt misbruikt door religieuze fanaten, hoe zij geestelijk verminkt wordt en mediageil verkracht door een oude rockartiest waar Gary Glitter jaloers van zou zijn geworden.
In dit kader kan ik je een programma aanraden waar ik wel meer dan tien minuten geboeid naar kan kijken. Dat is op zondagochtend rond tienen en het heet On My Enormous Tower Of Power of zoiets maar de zender ben ik kwijt. Zonnebank gebruinde mannen in jurken die met het puntje van gisteren nog in hun Geheime Opening een half uur lang kwelend rondlopen en kijken of ze moeten poepen. Je reinste porno.
bromde Kiers om 20:16 (op Maandag, 19 Juni 2006)

:: kucht ::

“RTL 5 Hour of Power zondagochtend 09:00-10:02
Verslag van de kerkdienst van de Amerikaanse predikant Robert Schuller, vanuit de Crystal Cathedral in Los Angeles. Deze kerkdienst is de best bekeken tv-dienst van de wereld en wordt gemiddeld door 50 miljoen mensen in 160 landen gevolgd. Er wordt een Nederlandse inleiding gegeven.”
bromde Bicats autocorrector om 20:33 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Nou, op zondagochtend tussen 09:00 en 10:00 heb ik over het algemeen mijn Hour Of Nog Een Keertje Omdraaien. Direct gelieerd aan de voorgaande nacht waarin ik besloot er nog een Hour Of Verregaande Hoogmoedswaanzin aan vast te plakken, geïnstigeerd door The Bottle Of Eeuwige Troost Voor Een Tijdje en volgehouden dankzij een Thrust Of Nedergroene Weed.

Om 10:00 uur begint dan Vis TV.
bromde Marnix (URL) om 21:59 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Marnix is zo’n ENORME man naar mijn hart dat ik er zelf iets van ga denken.
bromde Kiers om 22:09 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Vrijdag in Augustus

Wat deed jij, die vrijdag in augustus
Toen ik je auto zag in Amsterdam
En wat dacht jij, toen je haar zo innig kuste
Toen zij je in haar zachte armen nam

Ik wilde weg
Verdwijnen in de lucht
Vergeten dat ik jou gezien had
En dat ik jou ooit verdiend had

Ik wilde gaan
Ver bij jou vandaan
Hoger dan de sterren die ik ooit met jou beklom
Waarom

Wat zei jij, die vrijdag in augustus
Toen ik je ‘s avonds vroeg of er iets was
Ik voel nog steeds wat onze liefde bluste
De twijfel die ik in je ogen las

Ik wilde weg
Verdwijnen uit ons huis
Vergeten dat jij ooit mijn vent was
Maar dat je nooit voor mij bestemd was

Ik wilde gaan
Ver bij jou vandaan
Achter de rivieren die ik met jou overzwom
Waarom
bromde Willeke Alberti (URL) om 22:14 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Ach ja, jeetje. De grap was dat deze fictieve ervaring pijnlijk nauwkeurig overeen bleek te komen met die van mevrouw A. en een niet nader te noemen linksbenige Deense voetballer. Een kwestie van een paar woordjes veranderen en het was spot on. Wist ik veel.

(En, psssttt, Kiers! Aanstaande zaterdagavond afspreken bij de bosbaan? Ik heb die groen met oranje bivy met zeven rodpods ervoor. En meer dan genoeg boilies voor een lange, piepende nacht!)
bromde Marnix (URL) om 22:24 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Ik weet niet hoor. Maar ik zou nooit zomaar afspreken met iemand die je alleen van internet kent.

Voor je het weet mis je de laatste trein en heb je herrie met vrouw Hoof. Alhoewel dat misschien niet bij iedereen hetzelfde is.
bromde Hoof om 22:39 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Het gaat om SPORTVISSEN MET EEN hoofdletter. Dat is binnen de bebouwde kom redelijk betrouwbaar.
bromde Marnix (URL) om 22:48 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Oh ja, Sportvissen met een Hoofdletter. Hoe was dat ook al weer en wie zei dat ook al weer voor de eerste keer? “Honni soit qui mal y pense”?
Kom jongelui help me eens…
bromde Arnaud om 23:18 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Bertus Rozemeijer?
bromde Marnix (URL) om 23:32 (op Maandag, 19 Juni 2006)

Nee, Bertus Rozemeijer is volgens mij van de uitspraak: “Zo’n jaar of tien geleden heb ik een keer een pianotoets ingedrukt. Maar daar is het bij gebleven.”
bromde Max J. Molovich (URL) om 00:00 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

Reve is dood, leve spencer brandsen!
bromde Sikbock om 00:24 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

Afspreken met mensen die ik van het internet ken is bij mij inmiddels een ernstig uit de hand gelopen. Niet eens zozeer vanwege het ontbreken van friet of zo, maar meer dat ik bepaalde figuren meerdere keren per week bezoekt zeg maar. Het is een ernstige verslaving geworden.

Maar nog nooit heb ik daardoor problemen gehad met mevrouw Hoof.
bromde Lennard om 10:46 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

P’don. wou alleen maar even de tip geven dat frietsaus beter glijmiddel is dan mayo. En dat Curry ergens anders weer een beter glijmiddel voor is. Roest, spijkers en Cola inbegrepen.
bromde Vilé om 11:09 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

IEDEREEN, SNEL; GRRRTS gequoted NU op geenstijl.nl!
bromde Vilé (URL) om 11:49 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

Inderdaad. Maar het voelt toch anders dan dat hij er echt bij zou zijn.
bromde Marnix (URL) om 12:35 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

Zou Ina Mijling al dood zijn en zo niet wanneer zou ze dan dood gaan?
bromde Kiers om 13:19 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

Ina Glijding typt zich onwijs de tering, zo te zien.

De inzichten vliegen je links en rechts laag langs de oren. En dat haar boek in de winkel 27 euro kost! dat wist ik bijvoorbeeld vanmorgen dus nog niet.

Zo zie je maar.
Een dag niet ge-inaneerd, is een dag niks geleerd.

Dat ze dáár nou eens geen spreekwoord van maken!
bromde Hoof om 13:36 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

Ik dacht dat het ge-onaneerd was. Verdomme, dan ben ik al heel mijn geslachtsrijpe leven verkeerd bezig.
bromde Vincent Nemo om 13:46 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

Geloof het of niet, maar gisteren heb ik mij voor de tweede keer die dag blootgegeven aan een tv-programma waartegen mijn overontwikkeld talent voor plaatsvervangende schaamte eigenlijk niet bestemd was. Velen uren na het EO-jongerenprogramma BlinQ, stuitte ik inene op een concert van de Josti-band. Mongolen met triangeltjes en xylophoontjes. Niet om aan te horen. Echt, elk welhorend mens zou bij het luisteren naar twee noten van de Josti-band spontaan de oren bedekken en gaan janken als een wolf.

Echter, terwijl ik na twee noten Josti-band op mijn knieën viel, mijn oren bedekte en begon te janken als een wolf, dwong ik mijzelf te blijven kijken. En zo zag ik tot mijn stomme verbazing dat die vervloekte Josti-band met dat gejank van ze nog aardig wat volk op de been had gekregen. Mensen die nu heel hard hun best aan het doen waren hun aangeboren behoefte aan harmonie te negeren. Naar ik aannam grotendeels familieleden van de ‘muzikanten’ die hun oren met de mantel der liefde aan het bedekken waren.

Onder de aanwezigen bevond zich ook onze Koningin alias Hare Majesteit. Hare Majesteit zat, o horeur, op de eerste rij. Liever nog zou ik, als ik Hare Majesteit was, ontvoerd worden door moslimterroristen die zouden dreigen mijn kop eraf te hakken ini ruil voor mijn koninkrijk. Onze koningin bleef dapper glimlachen. Wat een bewondering had ik ineens voor deze vrouw!

Op een gegeven moment hield de jostiband op met spelen. Het nummer was blijkbaar afgelopen. En ineens kwam daar hoe-heet-die-gozert-ook-alweer het podium oplopen. Dat immer-met-zichzelf-
tevreden-hoewel-je-je-altijd-afvraagt-waar-die-tevredenheid-dan-precies-
vandaan-komt-met-zo’n-mislukt-NRCV-hoofd. Hij doet dat programma waarin kinderen heel grappige dingen zeggen. Praatjesmakers heet het geloof ik. Kom, ik zou het alle dagen kunnen zeggen. Hij deed ook Willem Wever.

Jochem van Gelre. Die bedoel ik. Het zou me niks verbazen als dat een pedofiel is, maar dat terzijde.

Die Jochem van Gelre dus, die riep twee van die mongolen bij zich. Een mannetje en een vrouwtje. Het vrouwtje kwam tot de navel van Van Gelre. Met z’n drieën gingen ze een cadeau aanbieden aan onze Vorstin. Ik kon het bijna niet aanzien, maar ik bleef kijken en zag zo, terwijl mijn maag samenkromp van spanning, dat onze Koningin een kinderliedjesboek kreeg en een houten doosje waarin een xylophoon zat.

Toen vond ik het wel weer genoeg geweest en zapte ik terug naar Ned 2. waar Jack van Gelder samen met Bert van Marwijk, Frank of Ronald de Boer en Joost Prinsen de wedstrijden van die dag zat door te nemen.

Of was het nu Jack van Gelre en Jochum van Gelder?
bromde Max J. Molovich (URL) om 14:36 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

Nou, ik heb al twee glazen Eurogramschtel op en ik moet zeggen dat het niet gek smaakt.. En dat voor nog geen 25 cent per flesje.. Het leven is immers al duur genoeg!
bromde Heinrich () om 15:45 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

Ik ben zelf meer van het gratis bier.
bromde Max J. Molovich (URL) om 16:17 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

De Josti band Nog zoiets! Ik hou van muziek, daar gaat het niet om. Laat daar geen misverstand over bestaan. Maar ik hou van mooie muziek, met gevoel gespeeld door musici, die hun instrument meester zijn. Bereid zijn er moeite voor te doen. Daar hou ik van. Muziek troost mij als ik het moeilijk heb. En ik had het moeilijk die dag. Ik loop door de stad, en ik zie een poster: Josti band. Ik wist niet wat het was, maar ik dacht band, muziek, daar was ik aan toe. Was toe om getroost te wordendoor mooie muziek. Ik ga daarheen, ik betaal verdomme geld voor een kaartje. Zit daar in die zaal dat tuig begint te spelen KUTMUZIEK!!!! Ongenspireerde bagger. Dat had niets met muziek te maken. Muziek maken doe je met je hart. En dat die je niet door met je tongetje uit je bek kwijlend op een xylofoon te staan hengsten!!
Je zal een componist zijn, gezwoegd hebben voor een mooie melodie. En dan gaan die mafketels want dat zijn ze. Die maken het kapot. En waarom, waarom?? Omdat ze lui zijn te lui om te repeteren, wat elke muzikant moet. Maar nee hoor, ‘Ik ben een mongool! Alles wat ik doe is toch wel leuk!!!’ Met zo’n instelling blijf je toch zwakzinnig, vind je het gek?? En zo gek zijn ze niet! Oohh nee! Want de hele dag is het zo van: mwe, mwe, mwe, mwe, mwe. En dan is die laatste verzorger weg, en dan tegen mekaar: Ik heb die gozer helemaal ondergekwijld!!!
bromde Hans Teeuwen om 17:09 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

Ik laat mijn Goldbergvariaties altijd door Glenn Gould uitvoeren. Nu ook weer. Maar die vierde Eurogramschtel hakt er wel in hoor.. Pittig biertje..
bromde Heinrich () om 17:33 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

Een goedenavond, overigens.
bromde Eduardo om 20:46 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

Asperges heb ik gegeten met een Franse wijn, iets als Gewurztraminer maar Eduardo, wat u daar laat zien is ook mooi. Ik ken ze. En dan wegdrinken met een gepofte bol knoflook, een geroosterde paprika of een bult gamba’s. Om te huilen zo lekker. Af en toe zou ik willen dat ik een neger was of een Frans of Spaans wijnboertje met een lever zo groot als een skippybal. Nog een reden waarom die oranjekoorts bij mij maar niet wil aanslaan.
bromde Kiers om 23:08 (op Dinsdag, 20 Juni 2006)

∗ laat Spaans wijnboertje ∗

∗ bwrps ∗

Zo is het maar net, Ridder Kiers.
bromde Eduardo om 14:37 (op Woensdag, 21 Juni 2006)

het slijk der aarde

Holle retoriek

"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen. Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd met nat speculaas. Jong zijn is zo mooi…"

"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!

Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.

Maar nu heb ik het gevonden!

Groetjes Lieke"

(Lieke, Zelf een column schrijven)

"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.

En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)

"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te respecteren en in acht te nemen.

vr groet

dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)

"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5 december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden... De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden. Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)

"Geachte heer,

Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator. Met vriendelijke groet.

Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)

"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)

"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)

"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)

Reageerziekte

"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.

Conclusie & nawoord

Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.

En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.

Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!

Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)

"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)

"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen. Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'. Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard. Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox. Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.

U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)

"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)

"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars. Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)

"Thanks! Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen. Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken. Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen. Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe. Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn. Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn. Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen. Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet. De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren. Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire. Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)

"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen. U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid. Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken. Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)

"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)

"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)

Zelfbeschouwing

"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)

"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven. "
(Nove, 22/11/2005)

"Ach ja, leuk, schrijvers.

Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.

Die sfeer.

Geef mij maar parkeerwachten. "
(Marnix, 21/11/2005)