Navigatie

de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie

colofon/contact

Dankbaar

Uitgelogd

Huishoudelijk

5 oktober 2005

Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.

Maandag, 5 December 2005

Het kleine geluk

Het landschap staart me vanuit de tv aan. Een harde straal licht ontwijkt op de foto de wolken. In de polder staat een autowrak. En voor een van die zeldzame momenten is het stil op de tv.

De foto verdwijnt. Een oude man geeft toelichting. Grijs haar. Mager gezicht. De ogen flets. 'Dit zal ergens in Buitenveldert geweest zijn…' De starende blik. Het geluid van gewapper met de foto. Alsof hij hem tot leven wil schudden. 'En ik deed het zonder belichtingsapparatuur. Allemaal gevoel. Ik leefde ervoor. Alles wat ik zag, was een foto. Belichting. Perspectief, compositie.'

Hij heeft nu de camera op zijn buik. Een oude spiegelreflex. In een beige leren beschermdoos. Hij klapt de bovenkant liefdevol open. 'Ja, zo gaat dat… We waren verliefd. Ik op haar. En zij op mij. Ik ontmoette haar op een tekenclubje. En we konden goed met elkaar praten. Die klik hè?... Dat is mooi…' Zijn ogen glimmen weer wat meer. Beginnen te stralen. Heel even. Dan worden ze weer mat. Hij staart naar beneden. Naar de lenzen van de spiegelreflex. De klep boven op de camera slaat met een droge klap dicht.

De volgende scène. Hij rijdt in een auto. Aan de buitenspiegel te zien een oude auto. 'Was het nou hier?...' Aders onder de dunne huid aan het stuur. Linksaf, rechtsaf. Een cafeteria. 'Was het hier?' Een babbel met buurtbewoonsters. De foto van het bouwsel ernaast. Een betonnen skelet op opgespoten polderzandgrond  in zwart-wit. De glazen doorzongevel in full colour op de achtergrond. 'Ik weet het niet… Ik ga even zitten…' Hij daalt neer op een afgeplat betonnen verkeerspaaltje en draait een shagje. De aansteker. Het beeld ontspant…

Een nieuw shot. Nog meer foto's. Slooppanden. Autowrakken. Krotwoningen. Gedumpt afval. Kinderen. Armoede. Gezichten. Dan een close-up van zijn gezicht. 'Het is niet alsof je iets vastlegt van jezelf. In anderen. Een soort inbraak…' Lange stilte. De ogen worden droef. 'Het verhaal begint pas waar de randen van de foto ophouden.' Hij zucht. 'Het klopt niet…' Stilte… Zijn ogen worden waterig. 'Wacht… kom mee…' We lopen naar de woonkamer. Hij pakt zijn akoestische gitaar, stemt een snaar. Hij vertelt zijn verhaal met gebroken stem, begeleid door pretentieloze tonen. 'Het klopt niet… Het klopt niet…'

De doka. Hij haalt uit een doos een negatief met een afbeelding van zijn vrouw. Naakt met een zwangere buik. Het fixeer wordt in de bak gedaan. 'Deze is mooi.' Hij pakt een vel afdrukpapier uit een doos. Stapels dunne hardkartonnen dozen met Illford vullen de tafel. De ruimte verandert in rode en zwarte schaduwen als hij het licht uitdoet. Negatief in de ontwikkelaar en kort belichten. De foto wordt in de bak met fixeer gelegd. Hij schudt de bak heen en weer. Nadat hij het licht heeft aangedaan, staart hij naar de foto.

Aan de eettafel wordt weer een shagje opgestoken.  '…En toen ging het niet meer… De medicijnen… Ik ging eraan kapot. Het was een verslaving. Vijf euro per foto. En daarvan ging de helft op aan kosten. Maar meer wou het gemeentearchief niet geven.'  
Stilte. Close-up van zijn starende ogen.

'Moet je je voorstellen: ik reed op het Rembrandtplein. Ik dacht dat ik door een pasteltekening heen fietste. Kwam door die medicijnen… En toen was er die klap. Moet je je voorstellen, ik lag daar tussen die twee voorwielen van die vrachtwagen. Ik keek zo het motorblok in. Gelukkig mankeerde ik niets.'

'Paviljoen drie. Ken je dat? Elke avond kreeg ik een vingerhoedje goor spul te drinken. Ik kon het nog maar net neerzetten voor ik in slaap viel. Weet je wat ze zeiden? Ik leed aan waanillusies, ze zeiden dat ik me inbeeldde dat ik kunstenaar was.' Zijn lip begint te trillen…

Hij zit weer achter zijn gitaar. Leunt erop. 'Dus toen was ik in Duitsland. Om van de medicijnen af te komen. Het eerste halfjaar was het zwaarst. De fysieke arbeid. Alimentatie. Ze was van me gescheiden. Een halfjaar had misschien goed gegaan. Maar het uitzicht op langer trok ze niet.'
Hij spelt weer:  'Het klopt niet… Mensen rennen allemaal te snel. Waarnaartoe… Het klopt niet… Het klopt niet…'
Hij drukt zijn peuk uit in de asbak. Horecamodel. Driehoekig wit met in het rood Jägermeister op de randen. De s lijkt op een f. Jägermeifter.

'Toen ik terug ben gekomen, heb ik niet meer gefotografeerd. Nooit meer. Geen camera aangeraakt. Maar ik kijk nog wel eens als fotograaf. Ik wandel dan twee, drie uur door de stad. En kom terug. En dan heb ik weer beelden. Maar niet zoals met foto's voor eeuwig. Deze beelden liggen maar voor even vast. En alleen in mijn hoofd.'
'En ik doe vaak de gordijnen dicht. Dan hoef ik niet naar buiten te kijken. Wat is daar dan te zien, denk je? Voor mij al te veel. Dus ik doe ze dicht, die gordijnen.'

Hij staat op en doet de gordijnen dicht. Een kalmte maakt zich van hem meester. Hij pakt zijn gitaar en zingt: 'En dan loop je op straat langs je vriend… Hij vraagt hoe het met je gaat. En of je wat met hem drinkt… En het klopt.'

Hij leunt op zijn gitaar. Kijkt je aan.

En glimlacht.

(Een impressie van en ode aan de kunstenaars Frits Weeda en Marc Schmidt.)

door Eliv

  Trut
  Dom

Poeh hee…
bromde L*U*L (URL) om 10:11 (op Maandag, 5 December 2005)

I remember you so clearly
The first one through the door
I return to find you drifting
Too far from the shore

I remember feeling this way
You can lose it without knowing
You wake up and you don’t notice
Which way the wind is blowing

You were the one who made things different
You were the one who took me in
You were the one thing I could count on
Above all you were my friend

Well your clothes hang on a wire
And the sun is overhead
But today you are too weary
To even leave your bed

Was it love that took you under?
Or did you know too much?
Was it something you could picture?
But never could quite touch?
bromde Tom Petty (URL) om 11:14 (op Maandag, 5 December 2005)

Hup Vilé! De eerste zin is een daalder waard
bromde grtskddgenx om 11:45 (op Maandag, 5 December 2005)

Zo’n € 0,68.
bromde Lennard om 12:22 (op Maandag, 5 December 2005)

Ik heb duidelijk een prachtig uur van de wolf gemist. Mooie impressie, Vilé. Heb genoten van dit fijne stukje ‘Dwarskijker’ vanuit Nederland.

Eén vraagje: “Het is NIET alsof je iets vastlegt van jezelf…” Was die NIET geen NET?
bromde urbain alpain (URL) om 12:29 (op Maandag, 5 December 2005)

Die eerste zin, dat is lethargie ten top.

- Schrikt van starende plant op bureau. Lap, die onderbroek is voor de vuilbak. –
bromde Vincent Nemo om 12:30 (op Maandag, 5 December 2005)

Mooi zo, Vilé.

Gisteren heb ik trouwens een fabelachtig mooi documentair van RAM op de televisie gezien, genaamd Searching for the Wrong Eyed Jesus. Over Muziek in het Zuiden van Amerika. Louisiana en zo. Over kunstenaars en godsdienstwaanzinnigen en verhalen over hemel en hel, maar vooral over hel en hoe het is om te weten dat je ziel eeuwig zal branden.

“What are you doing these days”, vroeg Johnny Dowd aan Jim White.
“Just killing time”, zei Jim White, “but the time won’t die.”
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:15 (op Maandag, 5 December 2005)

Urbain, volledig in het Recht!

De sfeer van zijn foto’s is te proeven op de site van het gemeente archief (link).
bromde Vilé (URL) om 13:27 (op Maandag, 5 December 2005)

Cool dat er een vrachtwagen in zit ik hou van vrachtwagens.
bromde Kippfest om 13:52 (op Maandag, 5 December 2005)

Zeg Kippfest, waar was u gisteren verdomme. Toen ging het over poep. U deed me een beetje denken aan de politie, die is er ook nooit als je ‘m nodig hebt. Zeggen ze. Want ik heb de politie, zo ver ik mij kan herinneren, nog nooit nodig gehad. Wat mij betreft kan het wel afgeschaft worden, die politie. Ja, één keer was er een statief gestolen, dat ik had meegenomen naar de Winston, en toen ging ik naar de politie en die gingen mij zeg maar vragen wat er allemaal gebeurd was, maar dat was niet zo zeer een kwestie van ‘nodig hebben’, vooral achteraf gezien niet omdat ze, geheel in de lijn der verwachtingen, dat statief nooit hebben teruggevonden en de daders van het gestolen statief waarschijnlijk gewoon nog VRIJ rond lopen, alsof er niets is gebeurd. Een schande, kortom.
bromde Max J. Molovich (URL) om 14:00 (op Maandag, 5 December 2005)

Zeg ‘Max’ is uw echte naam toevallig (jaja, maar niet heus) Oscar H. (de gemankeerde sax speler, waarvan iedereen denkt dat zijn sax een klarinet is omdat deze recht en niet gebogen is)?
Toen ik nog in de Winston kwam was het nog niet zo gelikt en massaal bezocht, het was meer een nacht-vlucht-plek-dinges. Toen was er nog ruimte voor punkrock a la GG Allen…drinken, gewoon drinken kon je er ook. Vooral vies en goedkoop.

Oh ja, indien je Oscar H. bent dan zijn wij ooit klasgenoten geweest, maar ik bedenk me dan nu ineens dat je (als je het bent) een hele slecht copywriter bent in dienst van de grootgrutter onder de reclamebureaus..hmmm…wat hiervan te denken..
bromde L*U*L (URL) om 14:39 (op Maandag, 5 December 2005)

Dus dan kan het al niet! Want Max is namelijk een getalenteerde omnipotenterik. Krijg nou borstjes, wippend en parmant.
bromde bicat om 14:40 (op Maandag, 5 December 2005)

Neen, ik heet geen Oscar H. (tiens) en ik speel geen sopraansax (aangenomen dat u daarop doelde), typisch het soort sax dat alleen door wijven, mietjes en talentloze copywriters die denken dat het wel interessant staat, zo’n rechte saxofoon, wordt bespeeld. En ik ben, voor de goede orde, geen van drieën. En heb derhalve dus ook niet bij u in de klas gezeten, L*U*L.

In de Winston in de tijd dat je zo nu en dan nog door een bassist met een hanenkam kon worden ondergespuugd, ben ik dan weer wel eens geweest. Het was vermoedelijk ook in die dagen dat mijn statief daar gestolen werd.
bromde Max J. Molovich (URL) om 14:49 (op Maandag, 5 December 2005)

GG Allen scheet op het podium en sprong dan door een glasplaat heen zonder eerst z’n kont af te vegen. En hij maakte ook nog eens goeie muziek.
Ik heb dat ook eens geprobeerd (bij wat toen nog de Sleep-inn heette en nu Hotel Arena om een of andere duistere reden), ik maakte alleen geen goeie muziek en daarom werd het schijten op het podium ook niet echt begrepen door de mensen in de zaal…en ook niet door de roadies van de band na mij (Les Chameurs) die me tot ver voorbij Kriterion hebben achtervolgd met versteend stokbrood (onderwijl allerlei obsceniteiten schreeuwend).
bromde L*U*L (URL) om 15:07 (op Maandag, 5 December 2005)

Verdomme, L*U*L, dat klinkt als een boeiende tijd. Ik las net dat GG Allin dat graag deed, op het podium schijten. Dat ie zelfs laxeermiddelen innam om op het juiste moment z’n darmen te kunnen ledigen. Je moet er wat voor over hebben. Ik denk dat dit is wat je het strak in de hand houden van een imago noemt. Daar heb je een ijzeren discipline voor nodig. Mensen vergeten het wel eens, doen afwijkend gedrag van zo’n GG Allin al snel af als onaangepast en lamlendig (werkschuw tuig), terwijl je er verdomde veel voor over moet hebben.
bromde Max J. Molovich (URL) om 15:31 (op Maandag, 5 December 2005)

Is dat poep onder z’n ken kin?
bromde L*U*L om 16:11 (op Maandag, 5 December 2005)

::zet Russian Space Cowboys op::
bromde Vilé om 16:21 (op Maandag, 5 December 2005)

Ik las hier dat de voornamen van meneer Allin geen Gerard Gerrit of zoiets waren, wat je toch zou vermoeden als iemand zich GG noemt, maar Jesus Christ. Kijk je toch heel anders naar dat schijten op een podium en microfoonstandaarden in je reet proppen. Het was allemaal puur lijden zodat wij verlost konden worden.
bromde Max J. Molovich (URL) om 16:47 (op Maandag, 5 December 2005)

Maar wanneer hij met zijn uitwerpselen begint te gooien dan is bij mij de kous af, mij overigens wel voor kunnen stellend dat er dan ook weer mensen zijn die speciaal voor deze acties op komen dagen…
bromde klaarsz om 16:50 (op Maandag, 5 December 2005)

Die GG Allin, is die niet toevalligerwijs in januari van de winter van 1962/63 doodgevroren gevonden, kakkend buiten in het park toen zijn drol zo snel bevroor en hij achterover omsukkelde en zijn bevroren drol zijn endeldarm via de maag tot in de slokdarm openreet?
bromde Kiers om 17:36 (op Maandag, 5 December 2005)

Nee, dat was John F. Kennedy. De toenmalige president van de VS.
bromde Max J. Molovich (URL) om 17:43 (op Maandag, 5 December 2005)

Of nee, die stierf een jaar later op die wijze.
bromde Max J. Molovich (URL) om 17:44 (op Maandag, 5 December 2005)

Heer Kippfest, nam u per abuis die stootkar bij dat konijn niet voor een vrachtwagen? Of durft u ook gewoon op maandag wel eens in de champignons te rommelen?
bromde urbain alpain (URL) om 17:52 (op Maandag, 5 December 2005)

Attentie attentie, deze winkel gaat over 4 minuten sluiten. Wilt u zich naar de kassa begeven, afrekenen en het pand verlaten? En kan iemand meneer Kippfest uit de dameskleedkamer halen en meenemen? Dank U.
bromde de omroepjuffrouw van het warenhuis om 17:56 (op Maandag, 5 December 2005)

Jajaja Vilé, dat is mooi, jongen.

• loopt mompelend weg *

∗ roept ∗

Ohoeeeeeee…

...vrouwe Adriana!

∗ fluistert ∗

Het is bijna dinsdag.
bromde Eduardo om 18:58 (op Maandag, 5 December 2005)

Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5 december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden…
De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden.
Dank!
(Theo Komen is er niets bij!)
bromde Zielknijper (URL) om 20:25 (op Maandag, 5 December 2005)

Ik zit al de hele avond “hiermee“http://20q.net/ te spelen. Maar dan op schoot. En met echte knopjes. In het Nederlands!

Heerlijk avondje!
bromde Hoof (URL) om 20:28 (op Maandag, 5 December 2005)

Met knopjes spelen….
Mjaa…dat zou ik ook wel weer eens willen…
Auw! Weer een tik over de vingers.
Ja, ja ik ga wel weer koffie inschenken..Jah, jaah, zometeen begint BigBrother…..Okee, okee, ..mét een brok speculaas ja!
Heerlijk avondje mijnheer Hoof???
U bent te benijden.
Zucht.
bromde Zielknijper (URL) om 20:38 (op Maandag, 5 December 2005)

Nou Hoof 29 vragen voordat ‘ie kernreactor raadde..
bromde L*U*L om 20:50 (op Maandag, 5 December 2005)

18. Hou je ervan? Ja.
19. Kan het drijven? Niet van toepassing.
20. Ik denk dat het een speedboot is?

Eh…? Ik dacht aan tieten, om eerlijk te zijn.
bromde Neems (URL) om 21:55 (op Maandag, 5 December 2005)

BLIJKBAAR dus niet he. Oen. Speedboten kunnen wel drijven.
bromde Kippfest om 22:35 (op Maandag, 5 December 2005)

Trouwens, nu denk ik wel aan poep!
bromde Kippfest om 22:37 (op Maandag, 5 December 2005)

Heerlijk avondje ja. Ik kreeg gisteren een in sinterklaaspapier ingepakt pakket. Met daarin een Fles Johnny, doosje sigaren, twee blaadjes prikkelende lectuur en een doosje tissues. En geen idee wie ik moet bedanken. Ja, Sinterklaas natuurlijk.

Dank u Sinterklaasje.
bromde Lennard om 09:35 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Lennard, wat is er met de terroristische 5 decembercel gebeurd?
bromde Vilé om 11:43 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Hahaha… gewondewortels.nl Hoe komt ie er toch op? Nou? Hoe dan?
bromde Max J. Molovich (URL) om 11:55 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Niet te lang nadenken, meestal.
bromde Marnix (URL) om 12:12 (op Dinsdag, 6 December 2005)

De achterdeur van je verstand wijd open laten staan.
En gek zijn met eten.
Gek op dieren, vooral gemarineerd.
En een vocabulaire van 60.000 zelfstandig naamwoorden.
Dat werk.

Het is een gift van de Heere God. Wat ik u brom.
bromde Hoof (URL) om 12:28 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Sinterklaasje was zo gul mij te voorzien van een dichtbundel van Herman Gorter. Dat en het nodige vreetwerk waarvan de hele familie weet dat ik zulks niet apprecieer. Het feest eindigde dus in een steniging van Speculaaspoppen.. Toch lastig: ieder jaar nieuwe familie uitzoeken. Het voelt iedere keer weer als een ontmaagding als de Sint komt..
bromde Pedro om 12:54 (op Dinsdag, 6 December 2005)

L.S. ,
Graag zou ik eens een verhaal op deze site zetten. Hoe kan ik dat voor elkaar krijgen?
Groet, J
bromde Julius () om 13:14 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Dan bevind u zich in goed gezelschap.. Tenminste, dat is mijn mening dan.
bromde Pedro () om 13:17 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Gewoon mailen naar de baron. En een enerzijds tot op het bot verbitterde en anderzijds radeloze ballotagecommissie zal het Oordeel over u, uw epistel en uw lot bezegelen.
bromde Vilé om 13:31 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Ja fuk zeg. een beejte den bijbel zonder mij herschrijven. ::jat gauw de kerst::

De Heilge Geboorte

1 Toen nu Bolus geboren moest worden te Beertlehiem, gelegen in Jeukdarma, in de dagen van den koning Herotaars, ziet, enige wijzen uit Oosteun zijn te Jeukreukzalem aangekomen. 2 Zeggende: Waar is de geboren Koning der Broden? want wij hebben gezien Zijne Ster in Oosteun, en zijn gekomen om Hem te aanbidden. 3 Koning Herotaars nu, dit gehoord hebbende, werd ontroerd, en geheel Jeukreukzalem met hem. 4 En bijeenvergaderd hebbende al de overpriesters en schriftgeleerden des volks, vraagde hij van hen, waar de Kramplus zou geboren worden. 5 En zij zeiden tot hem: Te Beertlehiem, in Jeukdarma gelegen; want alzo is geschreven door den profeet: 6 ‘En gij Beertlehiem, gij land Jeukdarma! zijt geenszins de minste onder de vorsten van Jeukdarm; want uit u zal de Leidsman voortkomen, Die Mijn volk Sluitspierella verwijden zal!’ 7 Toen heeft Herotaars de wijzen heimelijk geroepen, en vernam naarstiglijk van hen den tijd, wanneer de Ster verschenen was; 8 En hen naar Beertlehiem zendende, zeide: Reist heen, en onderzoekt naarstiglijk naar die Kramplus, en als gij Hem zult gevonden hebben, boodschapt het mij, opdat ik ook kome en Datzelve aanbidde. 9 En zij, den koning gehoord hebbende, zijn heengereisd; en ziet, de Ster, die zij in Oosteun gezien hadden, ging hun voor, totdat zij kwam en stond boven de plaats, waar den Bolus was. 10 Als zij nu de Ster zagen, verheugden zij zich met zeer grote vreugde. 11 En in het huis gekomen zijnde, vonden zij het Geurige Geschenk met Zijne moeder, en nedervallende hebben zij Hetzelve aangebeden; en hun schatten opengedaan hebbende, brachten zij Hem geschenken: goud, wierook, en mirre.
bromde grtskddgftr om 13:51 (op Dinsdag, 6 December 2005)

En mocht het tot openbaarmaking komen, dan pissen de regulars er nog eens uitgebreid overheen. De eerste 10 reacties dan.

Even wat anders. Vergeten we ons niet in te schrijven voor het snertwerpen en Goerst, de 24e? Ik heb al een twaalftal gesponsorde schorten laten bedrukken. Misschien wat voorbarig, maar het was een aanbieding.
De laatste keer in die skailederen hosen was ook geen succes immers. Vooral achteraf.

Maar dat verder terzijde.

“Het blauwe riet breekt tegen de schemer”.

... dan weet u genoeg
bromde Hoof om 13:53 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Aha, dat had ik dan aardig gepland.

Zo’n beetje de hele nazomer getraind, vooral op het korte spel. Onder-hands goersten met effect. Wat mij betreft doen we die schorten aan, zolang ik mijn maillot maar kan blijven dragen. Anders hangt m’n zaakje zo in de weg.

“De zwaluw en de koe lopen stapvoets achteruit.”
bromde Marnix (URL) om 14:09 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Verdomd. Dat is goed dat u dat noemt. Ik weet dat ik nog tot in april overal en nergens werd aangesproken op die rare schaafplekken op mijn eikel. Ik kon niet eens meer fatsoenlijk boodschappen doen. Of ergens een pilsje drinken.

Ik heb me overigens laten vertellen dat dit jaar de 27e editie is van het snertwerpen en Goerst, dus dat wordt extra feestelijk.
Het leek me daarom wel ludiek, die schorten. Maar met een maillot is die hele grap met die blote kont een beetje weg.
Zijn die dingen er niet als string?

Al met al is dat hele snertwerpen en Goerst natuurlijk bijzaak. Het gaat vooral om het snorrelen. En dat was vorig jaar tot in de late uurtjes raak! Ik weet nog precies hoe Kiers met die iele slierten gliep over z’n rug liep. En hij voelde niks!!! Hahahahahaha!!!
God, wat waren we dronken. En dan dat hele stuk weer terug naar huis, met die gebroken pakel. Lachen man.

En de hele weg naar huis maar zingen: “Steek die gors maar in de zomer, verstap die hoef maar in de lucht! Tralalala lalalalalala.”

Hoe ging die melodie ook alweer?
bromde Hoof (URL) om 14:58 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Marnix, daar is een oplossing voor, (r) Vaticaan. Maillots zonder kruis.
bromde Vilé (URL) om 15:02 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Ja, en hoe we dan tussendoor steeds in de sloot sprongen, voor een spontane pot Kroggel! Wisten wij veel dat al dat kroos zwaar vergiftigd was. En Paalsma maar gillen, en wij ‘m steeds terugduwen. Man, waanzinnig!

Dat ‘Steek die gors maar in de zomer’, ging volgens mij op de wijs van ‘tien keer beter dan je zus’, dat toen heel heet was in de provincie. Daar hoorde ook zo’n dansje bij.
bromde Marnix (URL) om 15:48 (op Dinsdag, 6 December 2005)

O ja. Dat gedoe met je ringvinger er doorheen halen, drie keer stampen en dan een imitatie van een duitse groek. En dan achterstevoren.

Aan het eind van de dag dacht ik dat ik het aardig doorhad, maar de lokale meisjes lachte me alleen maar uit.
Alhoewel er toen ik ook al volop naar m’n eerder genoemde eikel werd gewezen.

‘Tien keer beter dan je zus’, dat was het refrein. Dat liedje heette volgens mij ‘De Kweylende Peypgeyt’ van dat Middeleeuwse muziekgezelschap (De Jeugd Van Lang Geleden, ofzo). Onverstaanbaar waren ze. Toen al.

Ik mag tegenover m’n vrouw wel een soort van smoes verzinnen. Voor het geval ik weer drie weken waterplanten opgeef. En kikkerdril schijt.
bromde Hoof om 16:42 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Erg hè? Al dat illegale vuurwerk uit België.
bromde Kiers om 18:01 (op Dinsdag, 6 December 2005)

nou!
bromde grtskddgftr om 18:10 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Mijn vrouw is een paar daagjes op cursus. Inclusief overnachtingen.
Ze heeft een paar van de condooms uit de voorraad meegenomen…
Zeker bang dat het gaat regenen…??
bromde Zielknijper (URL) om 19:01 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Als het een cursus condoomknopen is, zou ik me vooralsnog niet al te druk maken.

En voor wat betreft dat vuurwerk: sinds ik de linkerkant van mijn gezicht kwijt ben, na die aanvaring met een regenton vol strijkers, boeit het me niet echt meer. Je bent de hele dag aan het deppen, hè.

Oh, trouwens: als je toevallig uit het achterraam kijkt, zoals ik net, en je ziet twee mensen in donkere jassen schielijk wegrennen met een baby, moet je daar dan wat van zeggen?
bromde Marnix (URL) om 19:29 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Nee hoor. Maar later ook nooit meer iets over zeggen dan.
bromde Erwin (URL) om 20:26 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Wellicht doen ze mee aan de cursus ‘Wegrennen met een baby’.

Op dergelijke momenten ga ík in ieder geval uit van zulk soort mogelijkheden.

Maar ja, aan de andere kant, op 2 november 2004 dacht ik een jongen te zien die meedeed aan de cursus ‘Met een kromzwaard achter fietsers aanzitten’. Bleek ik er volkomen naast te zitten.
bromde Max J. Molovich (URL) om 21:43 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Ik zeg meestal wel wat in dat soort situaties. Wel een beetje in het genre ‘Nou, nou, tjongejonge, wat een haast….’ En soms luister ik nog wel even of ik polities hoor. Of gegil.

Ben dolblij met m’n dubbelle glas. Veel rustiger de laatste tijd.

Heb ik tenminste ruim de tijd voor The Passion Of The Benny Hill

Resultaat van een cursus ‘Luchtigheid Licht Iedere Gewichtigheid’.
bromde Hoof om 21:57 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Wat ik ook wel eens zeg in dat soort situaties, tegen de dichtstbijzijnde persoon: “Hè, wat? Sorry, zei je wat? Oh, niks? Sorry dan, ik dacht wat je dat zei. Of, ik bedoel: ik dacht dat je wat zei. Hoezo, ze gaan er met een baby gaan door? Wie gaan er met een baby van door? Zij? Die mensen aan de horizon? Er achteraan!!”

En dan heel hard erachteraan rennen. Dat dan weer wel.
bromde Max J. Molovich (URL) om 22:25 (op Dinsdag, 6 December 2005)

Ik doe, mocht er gebrek aan initiatief worden gesuggereerd, meestal iets in de trant van “ik zie volgens mij al minstens 12 man er achteraan hollen. Volgens mij is het handiger als wij hier blijven om te kijken of er geen tweede garde is die vervolgens ook nog doodleuk de wasmachine steelt. We kunnen bezwaarlijk allemaal achter die twee in die jassen aanhollen…”

Dat klinkt dan vaak verbazend verstandig.

Of dat ik omstandig 112 ga bellen en dan geen gehoor krijg. Of een hele slechte telefoniste. Onderwijl geenzins op het groene telefoontje gedrukt hebbende.

Ja. Onvermoedde talenten borrelen in dit soort situaties boven…
bromde Hoof om 23:02 (op Dinsdag, 6 December 2005)

∗ kijkt jaloers naar Hoof ∗

U heeft tijd over om bij de Baron te reageren?

∗ barst in SNIKKEN uit ∗

∗ gaat naar mandje ∗

Trusten, allemaal.
bromde Eduardo om 00:20 (op Woensdag, 7 December 2005)

Vreemd dit tv lezen
bromde ome peet (URL) om 08:31 (op Woensdag, 7 December 2005)

Mijn wijf is er vandoor in een korte rok maar mèt de kinderen. Iemand een suggestie?
bromde urbain alpain (URL) om 09:02 (op Woensdag, 7 December 2005)

Do the handjive, mijn waarde urbain.
bromde Eduardo om 13:43 (op Woensdag, 7 December 2005)

het slijk der aarde

Holle retoriek

"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen. Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd met nat speculaas. Jong zijn is zo mooi…"

"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!

Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.

Maar nu heb ik het gevonden!

Groetjes Lieke"

(Lieke, Zelf een column schrijven)

"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.

En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)

"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te respecteren en in acht te nemen.

vr groet

dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)

"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5 december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden... De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden. Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)

"Geachte heer,

Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator. Met vriendelijke groet.

Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)

"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)

"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)

"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)

Reageerziekte

"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.

Conclusie & nawoord

Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.

En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.

Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!

Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)

"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)

"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen. Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'. Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard. Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox. Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.

U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)

"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)

"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars. Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)

"Thanks! Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen. Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken. Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen. Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe. Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn. Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn. Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen. Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet. De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren. Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire. Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)

"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen. U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid. Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken. Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)

"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)

"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)

Zelfbeschouwing

"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)

"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven. "
(Nove, 22/11/2005)

"Ach ja, leuk, schrijvers.

Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.

Die sfeer.

Geef mij maar parkeerwachten. "
(Marnix, 21/11/2005)