Navigatie
de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie
Dankbaar
Uitgelogd
Huishoudelijk
5 oktober 2005
Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.
Woensdag, 4 Mei 2005
Baaldag
Het is bijna zomer en ik neem een baaldag. Omdat vandaag enkel één
grote pot ellende op het menu staat. Dat heeft mijn rechtertestikel mij
net wijsgemaakt. Kijk hem liggen: hij geeft een kopje tegen mijn lul.
Ik strek mij naakt op het bed uit. Mijn gsm ligt op het nachtkastje, ik
neem hem en druk de sneltoets van het werk in.
door GDB Goed zo, GDB, voor het vaderland!
hehehehehehehe Ik dien met klem te protesteren tegen het gebruik van mijn diepzinnige teksten om de aars na ontlasting te verschonen. Mijn advocaat pluist momenteel heel precieus het Vlaams mestdecreet uit en het zou me geen ene ruk verwonderen dat GDB straks een proces aan de Levis 501 wordt genaaid. Het genotspunt voor mannen zit 7 cm diep Ik heb zowat alle boeken van Brusselmans in de kast, dat klopt. En ja hoor, ik heb u schaamteloos gekopieerd, Urbain. Laat ons samen stront wezen tot het einde der tijden. Ik hou wel van de vlamingen hier op bicat. Opdat ze nog lang stront mogen blijven dan maar.
Vlaanderen boven!
Gaan ze hier een potje ruzie zitten maken over wat waar ligt in de Benelux terwijl mijn zuster haar eerste orgasme heeft gehad op een Indische olifant in een onogelijk klein bergdorp in Singapore. Maar hoort u mij klagen? Mijn zuster daarentegen heeft het haar hele verdere leven met een soort hardnekkige schimmel ter hoogte van de kleine schaamlippen moeten doen… maar dat is een heel ander verhaal waarover later op de avond misschien meer.
Houd u wel rekening met het voetbal heer Alpain?
Alle topografen van de wereld, verenigt u: de stadstaat Singapore herbergt geen enkel klein bergdorp of het moet zijn dat ik tijdens mijn missie in 1972, ‘Neukt alle Singaporese meisjes tussen 18 en 64’, een stadsdeel ben vergeten. Zoudt u zich dan alsnog willen melden, Singaporese meisjes? Waarom heeft die dekselse Tony trouwens zijn klakske achterstevoren aan terwijl er toch duidelijk heel wat verblindende thematiek uit die naïef-stoïceinse ogen van Antoinnet straalt? (Levensvragen en hoe er mee om te gaan!) In plaats van geografisch te gaan zitten ouwehoeren over Singapore, Heer Kiers, graag per kerende wat meer duiding omtrent deze zuurzoete Pizzasoap of u krijgt met mijn vijf andere zusters te maken! Net nu er ons nog maar een klein toefje slagroom rest biedt er zich hier een negerin met een fabuleus gigantische flamoes aan! Wij zullen er dan maar een een nest Deense Doggen tegenaan gooien. Het leven is één en al inventiviteit ten kantore.
Zowel de snelheid, de gebruiksvriendelijkheid als de cookies hier zijn van een onschatbare waarde. Tony heeft zijn klakske achterstevoren omdat hij, naast het rondbrengen van pizza’s, ook functioneert als Befkoning, maar dit voor eigen rekening. Ziet u Tony met klakske achterstevoren van links naar rechts door de stad schieten op zijn scooter? Tien tegen één dat Tony naast zijn pizza ook gebeld is voor andere diensten. Antoinnet heeft wel iets weg van een android. Volgens mij hebben we hier met een cyberseksreeks te maken en gaat Tony er binnenkort achterkomen dat hij de mensheid moet redden en dat Antoinnet hem daarin probeert te hinderen, want ze komt van de toekomst en ze moet Tony castreren opdat hij geen kinderen krijgt, want de kinderen van Tony ja, die gaan pas echt de mensheid redden, maar die kinderen, zo zal later blijken, komen uit Antoinnet en zijn semi-androids, zodat we bij een science fiction paradox zijn aanbeland, want als Antoinnet niet terug was gegaan om Tony te castreren, had hij haar nooit bevrucht en waren hun kinderen nooit op de wereld gekomen en hadden ze de mensheid nooit hoeven redden, dus had Antoinnet niet hoeven komen. Enzovoorts. Dienen wij in deze dan ook niet jonkvrouwe Antoinnet te waarschuwen, Heer Kiers? Kan zij op het moment suprême misschien een windeke laten zodat Tony met een klaplong van heb je me daar zit opgescheept waardoor het stadsbeeld toch weer één van die rotpizzascooters minder telt. Ai. ‘Mireille’. Ik moet afhaken hier, heren. Het spijt mij ten zeerste u nog geen deelgenoot te kunnen maken van de avonturen van Tony en zijn pizzascooter. woensdagmiddag 16.12 uur! En als u dan voor het zeiken nog even de punt van de toeter met flink wat ‘beste boter’ besmeert dan getuigt de nageur van een intensiteit om een olfactometer op hol te doen slaan!
Ik ben er nog niet helemaal uit maar volgens mij heeft dit iets met de gemengde zeevaartschool te maken. Prachtig gesneden houtwerk, overigens!
Hebben jullie dan werkelijk van ALLES foto’s?
Ah, asperges! Is dat het geheim van grtsjfgjkgjeriu? Er gewoon langer over doen?
Ach, Grasdtwqerqe;yt is een boek aan het schrijven. Dan heb je behoefte aan regelmaat, vaste patronen. O. Dus jij ziet er een kat in. Zeg, iemand zal mij vast al voor zijn geweest met mijn hersenspinsel, maar toch, die stoel. Het lijkt wel… Ik bedoel, hoe moet ik het zeggen? Hehe.
(traag plaatje…; ik) Ik prak wat rond in de au-bain-marie baarmoeder van het verdriet van m’n vriendin. Een trauma waar je U tegen zegt! Ik hoor het knarsen achter mijn oren; een zacht lopen van tandwielen die hoewel niet geluidloos toch in elkaar grijpen en hun werk doen…ik heb de machine lief die het schijfje heeft geformateerd dat ik ben Yes sir! En nu staar ik dan in het dronken niets en zelfs dat godverdommenste niets heeft niet eens het fatsoen om even stil te staan en zich te laten bekijken, nee lekker recalcitrant ronddraaien he…klootzak! het is bitter en het is zoet, maar ‘on the whole’ valt het bestaan me toch wat tegen…
Iemand biefstuk?
Eerst die foto van die voet, dan die depressie van LUL’s vriendin daar meteen achteraan en dan zonder verpinken ook nog eens met biefstukken lopen leuren… nou, nou, mijne heren, het wordt ongetwijfeld weer een vrolijke dag.
Je zou er bijna een goed humeur van krijgen. Ik bespeur een lichte hang naar het rustieke en pittoreske voormoderne Vlaams. (was dat laatst niet een eigennaam?) Ik weet het niet meer Zo NOVE, Wat is dit voor quasi poging tot literair kutlogje. Mensen in de reacties gaan ook zelfs pogingen hiertoe doen. Groen links stemmertjes ga toch lekker kruidenthee drinken.
De dag dat ik groenlinks stem, hang ik me op aan een geitendarm.
Ah, Harry Mulisch doet weer eens een rondje langs de velden.
Heeft iemand Mulisch en Claus al eens over het internet verteld? Weten die oude knarren dat er nog zoiets bestaat als andere muizen waarmee je kunt scrollen langs woord en interpunctie? Alle schrijvers met zwartomrande brillenglazen dienen enorm verboden te worden. Maar dat is gewoon mijn onbescheiden mening van vandaag. Meer zelfs: schrijvers dienen blind te zijn. In plaats van observeren en als circusapen op te treden, zouden ze beter schrijven en niet opkijken. Hun fantasie moet hun muzeslet zijn.
Ach, hou toch op klerehippie.
balen zo’n dag waarop je bakkes niet werkt! “Daar wordt een mens blind van, naar het schijnt. Of was het doof? Geestesziek?” Huh???
Of toch maar ruggemergtering?
Gut. Ja. Kruidenthee. Misschien had GetJa ook een baaldag? Niet iedereen is zo blij met bevrijdingsdag, hoor. Dat kan best. Bevrijdingsdag. Oh ja.
Om te beginnen gruw ik van berichten over geloofszaken. Zeker als ze van een pratende paddestoel (of paddenstoel) komen. Scheer u weg schavuit Kiers! Alle parochies de wereld uit, om te beginnen Nederland.
Ik ga nog eens naar de autocross. open=over Nee echt groot respect dat u echt schijnt te kunnen functioneren met al uw geestelijke beperkingen. Weet u als u plassen moet doet u dat beter meteen daar.
Wegens een volledig uit de hand gelopen rectumextirpatie zal ik het in de komende dagen wat kalmpjes aan moeten doen. D.> In antwoord op uw vraag wat nove daaraan gaat doen kan ik u namens hem mededelen dat hij zich in contemplatie heeft teruggetrokken in wat hij bij voorkeur een ijskast placht te noemen maar in werkelijkheid het laadruim van Bicat’s Driemaster moet zijn.
het slijk der aarde
'Ik ben ziek.'
'Wat heb je?'
'Dat zal de dokter straks moeten uitmaken. Om een ziekte te verzinnen heb ik niet genoeg fantasie.'
'Mag je buiten komen?'
'Wat een debiele vraag is me dat! Kom jij buiten als je zo ziek als een hond bent?'
Het antwoord kan me gestolen worden, ik toets af. Zo, ik heb een dagje
vrijaf. Dat activeert gelijk mijn darmen, of zou het telefoongesprek
nazinderen? Terwijl ik in gestrekte draf naar de wc hol, grabbel ik de
tekst mee die ik gisteren heb afgedrukt. 'Godver, Urbain kan verrekte
goed kriebiekrabbelen!' juich ik een bruine vriend toe die soepel uit
mijn darmen glijdt. Omdat het wc-papier op is, gebruik ik Alpains
verhaal om mijn gat schoon te vegen. Dat valt dik tegen, maar what the
fuck... Straks spring ik toch onder de douche.
Ik sop dus de haren tussen mijn bilspleet in met kruidenshampoo van
Dokter Kneipp. In dit strontvervelend verhaal overbrug ik de tijd als
een scheet in een netzak, neem van mij dus aan dat ik nu al onder de
douche hang. Wat ik in de periode tussen kakken en wassen heb
uitgevreten, gaat in principe niemand een folikel aan, maar omdat ik
vriendelijk, welgemanierd en christelijk ben opgevoed, maak ik jullie
ook aan dit geheim deelachtig. Ik heb ontbeten: een zacht gekookt
eitje, twee boterhammen van een niet te groot kaliber met daarop
zwartebessenconfituur en één kopje pikzwarte koffie. Onderwijl schonk
ik twee scheten de vrijheid en bekeek ik met één oog een
reclamefoldertje van Blokker. Ik toonde belangstelling voor een coole
7-in-1 afstandsbediening van 4,99 euro. Houd dit in de gaten, want ik
schrijf dit niet zomaar. Deze tekst wordt zo af als af zijn kan.
Maar nu sta ik dus onder de douche mijn reetharen te wassen. De
douchekop zwierelt als een vlinder tussen mijn benen en weet me steeds
vol in mijn blinde vink te raken. Kunstzinnig schrijven is moeilijk,
niet? Waarom is papier niet gewilliger? Telkens haperen woorden, blijf
ik in formuleringen steken, terwijl ik potdomme over het papier als
Schumi over de racebaan wil scheuren. Hou het er maar op dat ik een
douche neem, ok?
Nadien droog ik mij af met twee handdoeken van het merk Santens.
Santens is bijlange na geen rommel. Er gaat niets boven de zachtheid
van een Santens, een vrouwentiet niet te na gesproken. En Bambi, ik
vergeet Bambi. Bovendien krijg ik met Santens zo goed als nooit last
van vliegende schurft aan mijn eikel. Is Santens Belgisch? Ik geloof
het wel. Ik ben een der laatste voorvechters van de Belgische zaak. Er
gaat geen dag voorbij of ik veeg met Belgisch materiaal mijn kont
proper.
Na mijn zitvlak komt mijn gezicht aan de beurt. Ik gebruik hiervoor een
blauwe gelzeep van Nivea met werkzame bestanddelen tegen acne. Nooit
heeft acne mij zorgen gebaard, maar ik gebruik het goedje uit voorzorg.
Met de witte smurrie op mijn smikkel keur ik mezelf in de spiegel. Een
Urbanusmop bliksemt door m'n omme hoofd:
Een boer spoot geel poeder over zijn akker. Vraagt een voorbijganger
waarom hij geel poeder spuit. De boer antwoordt: 'Awel, tegen
d'olifanten.'
'Maar hier zitten toch geen olifanten?'
'Goei poeder, hé?'
Zo'n gel smeer ik dus over mijn tronie. Hetzelfde onnut omringt Pétrole
Hahn. Geen man met een weelderiger haardos dan ik, maar toch maak ik
dagelijks mijn hoofdhuid nat met het spul. Om dit kort verhaal nog
langer te maken: na het aanbrengen van komkommerschijven op mijn
voorhuid, het verwijderen van de eelt op mijn handpalmen, het
openknallen van een rijpe furunkel op de schouder en het epileren van
mijn tepelhoven, trek ik eindelijk mijn kleren aan. Jullie denken
wellicht aan een colbertje, suède schoentjes, een rode lederen stropdas
of een halsketting van achttien karaat? Niets van dat alles! Ik kleed
mezelf casual: een versleten jeansbroek, een effen T-shirt en een paar
gympies klaren de klus. Ik mag dan wel een nieuwe man zijn, maar het
nieuws aan de grote klok hangen, ho maar! Toegegeven, onder mijn jeans
draag ik een zijden slip: een verwennerijtje dat ik mezelf gun. Hell,
het leven is al hard genoeg!
Omstreeks tien uur verlaat ik de woning. Mijn werkgever kan in principe
een geneesheer op controle sturen, maar die kan mijn pas geschrobde
kloten kussen. Ik wil absoluut naar Blokker.
Op weg daarheen ontmoet ik niemand die ik ken. Dat verbaast me niets. Ik woon hier nog maar twee dagen.
Nee, dit is een verhaaltechnisch foefje. Als ik pen dat ik niemand ken,
dendert het verhaal voort als een losgeslagen trein en zo heb ik het
graag.
Ik stap Blokker binnen. Het is er muisstil. Er is geen kat. Ok, een
spanningsboog creëren is niet mijn sterkste punt, dus neem van mij aan
dat ik ze knijp. O boy, wat tintelen mijn tenen als ik de winkel
betreed. Blokker lijkt te baden in een
subtropisch-fluorescerend-altijd-onderweg-naar-nergens-stroboscopisch
afkooksel van flets licht. Over de kassa ligt een lijk gedrapeerd. Dat
kan ik zien omdat zijn ogen op de toog pronken. Een bordje wijst op de
voordelige prijs: 'Twee voor de prijs van één.' Ik haast mij naar
achteren. In het halfdonker doemt een toren van doosjes op: het product
waarvoor ik gekomen ben. De onderste doos pik ik uit de gigantische
stapel in de hoop dat de rest naar beneden dondert, maar er gebeurt
niets. Met gigantische stappen haast ik mij door de winkel naar buiten.
Op weg naar huis twijfel ik aan mijn geestelijke gezondheid. Ach,
wellicht ging het om een promotionele stunt: het rare licht, de dooie
knakker aan de kassa... Het lag er vingerdik op. Ik ben blij dat ik
mezelf in zo korte tijd kan kalmeren. Focus op het goede, man: ik heb
niet betaald. Ik heb een Hollander in de poep genaaid! Haha, een
besparing maakt mijn dag altijd goed!
Thuis stop ik batterijen in de 7-in-1 afstandsbediening. Ik kan niet
vlug genoeg op straat zijn. Ik kan de lol al in mijn scrotum voelen
wanneer ik als een schicht langs de gevels van de huizen sluip. Het is
belachelijk, maar zo worden snoodaards met linke plannen nu eenmaal
literair neergepoot. Dat heb ik niet uitgevonden en wie ben ik om met
traditie te kappen? Plotsklaps ontwaar ik een huis met een televisie in
de voorkamer. Het scherm is van op de stoep duidelijk zichtbaar, en
zie, er zit zelfs iemand te kijken! Ongemerkt nader ik, richt de
zapdoos op de tv en druk dan zo veel mogelijk toetsen na elkaar in. Ik
gniffel. Maar er gebeurt niets, helemaal niets. Nogmaals druk ik een
paar toetsen in en weer zonder effect. Heb ik al verteld dat ik
Blokker-producten haat?
Ontgoocheld wandel ik huiswaarts. Garantie op het apparaat heb ik niet, want ik heb geen kasticket. Wat nu?
Ik bel een vriendin op. Die heet Josephien. Ze heeft grote borsten en
een bijpassende mond. Aan de telefoon vertel ik haar alles. Normaliter
heeft ze altijd een uitleg klaar, maar nu niet. Ze zegt: 'Ik kom
eraan.' Waarom ze zoiets zegt, is mij onduidelijk. Mensen zeggen vaker
onduidelijke dingen.
Vier uur later belt iemand aan. Ik moet op de sofa in slaap zijn
gesukkeld. Halfdronken strompel ik naar de voordeur. Het is de
controlerende geneesheer.
'Ik kom jouw bakje nakijken,' zegt de hufter.
Ik gooi de deur met een knal dicht. Ongetwijfeld droom ik. Een
nanoseconde of vijftig later open ik opnieuw de deur en uit het niets
duikt opeens de lieftallige Josephien op. Naaldhakjes, doorkijkrokje,
tangaslipje, push-up bra, een sexy topje en zo te zien heel veel
gewillig vlees. 'Ik kom jouw bakje nakijken,' hijgt zij in mijn
oorschelp. Dit is te gek voor woorden. Ik laat haar binnen. Deze droom
is verrekte goed, bedenk ik, terwijl ik droom in mijn droom dat ik haar
vanachter in de poes naai. Ik loop achter haar aan, de woonkamer binnen.
'Is dit het bakje waarover je sprak?'
'Yup.'
'Schakel je tv aan.'
Dat ik daar zelf niet op gekomen ben! O ja, ik was in slaap gesukkeld.
Misschien slaap ik nog? Het apparaat licht op. Ze duwt op het knopje
stand-by van de 7-in-1 zappiebaby. Er gebeurt niets behalve dat mijn
ogen uit mijn kassen floepen. Nu hoef ik geen angst voor de
controlerende geneesheer meer te hebben, is mijn eerste gedachte als
blinde.
Nee, dat alles droom ik. Straks ga ik uit werken, als ik tenminste mijn
hond en witte stok terugvind. Maar eerst moeten jullie es naar buiten
kijken, jullie die nog beide ogen bezitten. De zomer komt eraan,
wielewalen. Wat zitten jullie voor het scherm te suffen, slampampers?
Hol de avonturen tegemoet! Leef je leven!
Ondertussen ga ik eens flink aan mijn leuter schnokken. Daar wordt een
mens blind van, naar het schijnt. Of was het doof? Geestesziek? Hoe dan
ook, als de man zich beweegt met de fluit in de hand recht vooruit,
schiet de mensheid nooit nog kuit. En is ooit het liedje van de
varkenssnuit uit.
Types - Het Blokfluitmeisje
Types - De Grondwerker
bromde bromde Max J. Molovich om en nabij de 10.30 uur en alsof dat nog niet genoeg informatie is, kan hij er ook nog bijvertellen dat hij dat deed op om 10:28 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
“Een boer spoot geel poeder over zijn akker. Vraagt een voorbijganger waarom hij geel poeder spuit. De boer antwoordt: ‘Awel, tegen d’olifanten.’
‘Maar hier zitten toch geen olifanten?’
‘Goei poeder, hé?’ “
lekker hoorrrr!
bromde Matthijs () (URL) om 11:50 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
Verder kan ik hier alleen maar bij opmerken dat ik wel pap lust van deze manier van schrijven omdat de stijl erg dicht in de buurt van mijn eigen schrijfstijl komt.
GDB, laat me raden, jij hebt ongetwijfeld ook alle boeken van Herman gelezen.
bromde urbain alpain (URL) om 11:52 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
Schijnt.
bromde Vilé om 12:29 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
Amen.
bromde GDB (URL) om 12:39 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
bromde Lennard om 12:46 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
bromde Kiers om 13:08 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
bromde urbain alpain (URL) om 14:07 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
bromde Lennard om 14:45 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
Of Urbain Alpain heeft helemaal geen zuster en probeert ons hier succesvol in het ootje te nemen.
:: draait nogmaals aan Rad van Fortuin ::
...ach wat maakt het uit dames en heren op de website van Bicat, komt dat zien komt dat zien de dame met de grote hangsnor en het biggetje met de zes poten, geeft u uzelf nog een slinger en zet uw lootjes in en daarrrrrrrrrr gaannnn we weerrrrrrrrrrr… BOPBOPBOPBOPBOPBOPBOPBOP!
:: imiteert niet door kennis gehinderde kassamedewerker van botsauto’s-stand op kermis die invalt bij zieke reuzenradexploitant ::
bromde Kiers om 14:55 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
draait tepelklemmen op midweek niveau, probeert alvorens te knallen te keuren, merkt dat dit niet lukt en knalt dan maar meteen
bromde urbain alpain (URL) om 15:19 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
bromde urbain alpain (URL) om 15:24 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
Dat lettertype daarentegen…
bromde urbain alpain (URL) om 15:28 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
Tony heeft zijn klakske achterstevoren omdat hij zo harder door de stad kan knallen op zijn pizzascooter. Bovendien, eenmaal aangebeld en de pizza bezorgd, kan Tony als een pitbull aanvallen en tot beffen overgaan. Waarom dacht u dat een pitbull een achterover gedrukt snuitje heeft met de neusgaten haast óp de neus? Dat is omdat de pitbull dan zijn prooi kan blijven doodbijten en ademhalen tegelijk.
Tony is een pitbullbeffer; zelfs met de pet op kan hij blijven doorbeffen.
bromde Kiers om 15:30 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
Een boeiende serie, kortom. Mijn gevecht met het DKU-2 Kabeltje is eindelijk ten einde. Maar dat geheel en al terzijde.
bromde Max J. Molovich (URL) om 15:48 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
PS(V): Ik wens Holland een heerlijke voetbalavond maar mijn gedachten zijn nu al geheel bij het plaatselijke korfbalgebeuren waar ‘mijn Mireille’ zonder twijfel weer met veel gevoel voor sierlijkheid en élégance de mandjes zal weten te vullen.
wrijft zich zowaar speels in de handjes
bromde urbain alpain (URL) om 15:50 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
Alsof u mijn hart van haar kamers ontdoet met een gekarteld broodmes.
bromde bicat om 15:54 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
Het is tijd mijn voorbereidingen te treffen. Vandaag op de markt heb ik voor 21 Euros asperges gekocht en dat zijn 30 in getal hele dikke AAA asperges die ik, na te hebben gekookt, ga inbrengen bij mijn lief en haar zus. Oraal weliswaar en gewoon zittend aan tafel met een glas of wat witte wijn, een gekookt ei, York ham en geclarifieerde boter, maar de sensatie zal er niet minder om zijn.
Gadver, het lijkt wel een web-log hier. Als ik u morgen aanbied te komen ruiken aan mijn ochtendurine, is het zelfs helemaal mis.
bromde Kiers (URL) om 15:56 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
Wat heb JIJ onder je CTRL+V ?!
bromde bromde de Bicatbiecht om 16:12 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
bromde urbain alpain (URL) om 16:16 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
bromde urbain alpain (URL) om 17:12 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
bromde urbain alpain (URL) om 17:13 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
∗ zet MAJESTUESE pan op ∗
bromde Eduardo om 17:37 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
bromde Zoute snor om 20:14 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
Een omkat van deze magnitude maakt ‘m wóest.
bromde Marnix om 20:58 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
Raar hoe dat werkt.
En, dit is een kort commentaar.
∗ leest het nog eens na ∗
Ja. Echt.
Kort.
bromde Hoof om 23:20 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
Erm…
Het is zo van de bovenkant gezien welhaast een heerlijk dampende mossel met een fikse nectarknop!
Zo, dat is eruit.
Maar dat is het toch? Alleen het vunzige idee dat de ontwerper mijn onderbewustzijn zodanig wil natrappen dat mijn pielemans tegen het textiel gaat drukken dunkt me niet zo. U wel?
bromde Racekees om 23:37 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
bromde Marnix om 23:57 (op Woensdag, 4 Mei 2005)
Heeft er iemand mijn sokken gezien?
bromde mack om 00:19 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
bromde L*U*L (URL) om 00:36 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
bromde D. (URL) om 01:05 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
bromde urbain alpain (URL) om 09:00 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
Godver!
bromde Eduardo om 10:02 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
Al met al geldt ook hier dat niet iedere vernieuwing een verbetering is.
bromde anonieme bron om 10:52 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
Het is op
Ik ben leeg
De onderrug plakt
Het kruis knelt
De huid rond mijn mond wordt oud
Stoppels krassen luider
Bloed kruipt ruisend en traag alom
Lurven dikken stilletjes aan
Ademloos en stil
Dromen doe ik nog
Steeds van jou
Niets wil verder
Alles staat dan stil
Bij dat ene beeld
Die laatste blik
De bezwering die we aflegden
Wat we wisten.
bromde nove om 11:41 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
Wat gaan we daaraan doen?
Buisje pilletjes?
bromde D. (URL) om 11:58 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
bromde GetJa om 12:07 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
bromde bicat om 12:37 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
bromde Marnix om 12:39 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
Volgens mij is Grunberg de grootste literator van onze tijd. Hij kan surfen, de jongen kan pennen als de beste en valt steevast verdiend in de literaire prijzen. Dat Mulisch en Claus en alle heren met hun nuffige ouwemensenneuzen voor fijne zinssneden gaan skinnydippen in Finse fjörden. Zien wie dan de kleinste heeft…
Djiediebie,
gek.
bromde GDB om 12:54 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
kauwt op een varkenskutje
bromde Kittekat om 13:17 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
bromde GDB om 13:20 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
bromde Dreknek (URL) om 13:38 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
en je moet dromen dat je droomt dat je Jozefien in de gewillige poep te naaien…jammer dat uw papier niet zowillig de poep opnam…
waarvoor een douchekop al niet goed kan zijn
bromde Lord CMS () (URL) om 14:18 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
Vergeetachtig?
bromde Niky (URL) om 14:30 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
bromde Eduardo om 14:39 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
bromde anonieme bron om 17:15 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
Daar schijn je echt geweldig van te kunnen schijten.
Maar daar hebben we gelukkig onze incidentele verkeerd verbonden cliëntele voor.
∗ verbergt haar aan binnenkant handen schielings ∗
.
bromde Hoof om 17:44 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
(wacht geduldig af tot het dwergsmijten begint)
bromde Kittekat om 18:16 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
bromde Lennard om 18:25 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
bromde anonieme bron om 20:48 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
Nee. Echt.
Hij was vandaag afgelast namelijk. En het gezin Hoof was daar niet heel enthousiast open. Ter compensatie wel de opening van het officiële strandseizoen van Hoek van Holland meegemaakt. Da’s ook wat waard.
bromde Hoof om 22:02 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
(maar vrouw Hoof zegt dat dat over een paar maanden weer beter wordt)
bromde Hoof om 22:09 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
Ik wil best zegeltjes sparen voor u als u daar wat aan heeft.
bromde D. (URL) om 23:07 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
bromde D. (URL) om 23:12 (op Donderdag, 5 Mei 2005)
Gezeten op een zwemband groet ik u.
bromde urbain alpain (URL) om 01:21 (op Vrijdag, 6 Mei 2005)
Tussen de eikenhouten vaten Port en Vodka houdt hij zich verborgen en overnacht als een verstekeling op zee onder een kleed van spinnenwebben en drinkt zich onbespied een zoete roes aan overspannen sexueel getinte rukplaatjes van zigeunerdochters met tamboerijnen en alpenmeiden met koninklijke boezems en kortgeknipte nagels in ferrarirode lingerie. Kortom, hij is een tevreden drinker die zijn demonen op de koffie nodigt en met hen delibireert over de toekomst van de liefde voor alcohol die zo gaarne hij gaarne met hen deelt maar waarop de Witte Engel die ook diep in zijn hart leeft hem telkens in het oor fluistert dat het hem zal vernietigen eer hij het geluk van de liefde zal proeven. Kortom, nove dobbert op een plas van alcohol en tobt wat af met die drammerd van een Witte Engel die hel en verdoemenis predikt.
bromde nove om 10:08 (op Vrijdag, 6 Mei 2005)
Holle retoriek
"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de
eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise
leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde
veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang
niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen.
Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd
met nat speculaas.
Jong zijn is zo mooi…"
"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!
Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.
Maar nu heb ik het gevonden!
Groetjes Lieke"
(Lieke, Zelf een column schrijven)
"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.
En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)
"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid
geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten
vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef
maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar
mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te
respecteren en in acht te nemen.
vr groet
dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)
"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5
december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden...
De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden.
Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)
"Geachte heer,
Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator.
Met vriendelijke groet.
Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)
"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)
"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)
"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)
Reageerziekte
"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.
Conclusie & nawoord
Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.
En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.
Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!
Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)
"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken
welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)
"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen.
Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'.
Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard.
Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox.
Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.
U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)
"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)
"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars.
Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)
"Thanks!
Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen.
Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken.
Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen.
Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe.
Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn.
Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn.
Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen.
Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet.
De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren.
Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire.
Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)
"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen.
U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid.
Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken.
Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)
"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)
"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)
Zelfbeschouwing
"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)
"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven.
"
(Nove, 22/11/2005)
"Ach ja, leuk, schrijvers.
Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.
Die sfeer.
Geef mij maar parkeerwachten.
"
(Marnix, 21/11/2005)
